Lakea tabl. powl. (50 mg) - 30 szt.
Losartan potassiumPreparat niedostępny w sprzedaży - wstrzymana produkcja
Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta |
---|
Wskazania do stosowania:
Leczenie nadciśnienia tętniczego. Zmniejszenie ryzyka udaru mózgu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca, udokumentowanym w badaniu EKG. Leczenie chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, z białkomoczem ≥0,5 g/dobę, jako jeden z elementów leczenia przeciwnadciśnieniowego. Leczenie przewlekłej niewydolności serca (u pacjentów w wieku co najmniej 60 lat), jeśli leczenie inhibitorami ACE zostało uznane za nieodpowiednie ze względu na działania niepożądane lub przeciwwskazania. U pacjentów z niewydolnością serca, których stan ustabilizował się podczas leczenia inhibitorem konwertazy angiotensyny, nie należy zmieniać leku na losartan. Frakcja wyrzutowa lewej komory serca powinna wynosić u tych pacjentów co najmniej 40% i pozostawać stabilna podczas leczenia przewlekłej niewydolności serca. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania losartanu i β-adrenolityku.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze: U większości pacjentów zwykle stosowana dawka początkowa i podtrzymująca wynosi 50 mg losartanu raz na dobę. U niektórych pacjentów korzystne może być zwiększenie dawki do 100 mg raz na dobę (rano). Maksymalne działanie lecznicze uzyskuje się po upływie 3 do 6 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Losartan można stosować w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, zwłaszcza z lekami moczopędnymi (np. hydrochlorotiazydem). Niewydolność serca: Zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę (w celu podania tej dawki należy zastosować inny lek zawierający odpowiednią ilość losartanu). Dawkę tę należy na ogół zwiększać stopniowo w odstępach tygodniowych (tj. 12,5 mg/dobę, 25 mg/dobę, 50 mg/dobę) aż do uzyskania zwykle stosowanej dawki podtrzymującej 50 mg raz na dobę, jeśli jest ona tolerowana przez pacjenta. Zmniejszenie ryzyka udaru mózgu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca, udokumentowanym w badaniu EKG. Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 50 mg losartanu raz na dobę. Na podstawie wartości ciśnienia tętniczego krwi można zadecydować o dodaniu hydrochlorotiazydu w małej dawce i (lub) dawkę losartanu zwiększyć do 100 mg raz na dobę. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu II i białkomoczem >0,5 g/dobę: zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 50 mg na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do 100 mg raz na dobę w zależności od reakcji ciśnienia tętniczego, począwszy od miesiąca po rozpoczęciu leczenia. Preparat można podawać razem z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. lekami moczopędnymi, antagonistami wapnia, α-lub β- adrenolitykami oraz z lekami przeciwnadciśnieniowymi o działaniu ośrodkowym), a także z insuliną lub innymi zwykle stosowanymi lekami przeciwcukrzycowymi (np. pochodnymi sulfonylomocznika, glitazonami i inhibitorami glukozydazy). U pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej (np. leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych) zalecana dawka początkowa wynosi 25 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież. Doświadczenie dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat w leczeniu nadciśnienia tętniczego jest ograniczone. Dla pacjentów o mc. >20 kg, ale <50 kg, którzy są w stanie połknąć tabletkę, zalecana dawka wynosi 25 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 50 mg raz na dobę. Dawkowanie należy dostosować do uzyskanej reakcji ciśnienia tętniczego. Dla pacjentów o mc. >50 kg dawka początkowa wynosi 50 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 100 mg raz na dobę. U dzieci nie badano dawek dobowych większych niż 1,4 mg/kg mc. (lub większych niż 100 mg). Nie zaleca się stosowania losartanu u dzieci <6 lat, u dzieci ze wskaźnikiem przesączania kłębuszkowego <30 ml/min/1,73 m2 pc. oraz u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i poddawanych hemodializie dostosowanie dawki początkowej nie jest konieczne. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki. Brak doświadczenia terapeutycznego dotyczącego stosowania losartanu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, dlatego jego podawanie pacjentom z tej grupy jest przeciwwskazane. U pacjentów w podeszłym wieku >75 lat należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 25 mg, ale dostosowanie dawki początkowej zazwyczaj nie jest konieczne. Sposób podania. Losartan można podawać jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Tabletki można stosować niezależnie od posiłków.