Zeprez tabl. powl. (50 mg) - 30 szt.

Doustnie. Nadciśnienie. Zazwyczaj stosowaną dawką początkową i podtrzymującą u większości pacjentów jest 50 mg raz na dobę. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe występuje po 3-6 tyg. od rozpoczęcia leczenia. U niektórych pacjentów w celu uzyskania właściwego działania terapeutycznego może być konieczne zwiększenie dawki dobowej do 100 mg stosowanej raz na dobę (rano). Losartan może być stosowany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, szczególnie z lekami moczopędnymi (np. hydrochlorotiazydem). Pacjenci z nadciśnieniem i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥0,5 g/dobę. Zazwyczaj stosowaną dawką początkową jest 50 mg raz na dobę. Następnie dawkę można zwiększyć do 100 mg raz na dobę w zależności od ciśnienia tętniczego krwi mierzonego po miesiącu od rozpoczęcia leczenia. Preparat może być stosowany jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (np. lekami moczopędnymi, antagonistami wapnia, lekami blokującymi receptory α- lub β-adrenergiczne i lekami działającymi na o.u.n.), a także z insuliną i innymi powszechnie stosowanymi lekami hipoglikemizującymi (np. pochodnymi sulfonylomocznika, glitazonami i inhibitorami glukozydazy). Niewydolność serca. Zazwyczaj stosowaną dawką początkową jest 12,5 mg raz na dobę. Na ogół dawkę należy zwiększać stopniowo w odstępach tygodniowych (np. 12,5 mg na dobę, 25 mg na dobę, 50 mg na dobę, 100 mg na dobę, aż do maksymalnej dawki 150 mg na dobę), uwzględniając tolerancję pacjenta na lek. Zmniejszenie ryzyka udaru u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory, udokumentowanym w zapisie EKG. Zazwyczaj stosowaną dawką początkową jest 50 mg raz na dobę. Należy dodatkowo zastosować małe dawki hydrochlorotiazydu i (lub) zwiększyć dawkę do 100 mg raz na dobę, uwzględniając ciśnienie tętnicze krwi. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów ze zmniejszoną objętością płynu wewnątrznaczyniowego (np. pacjenci leczeni dużymi dawkami leków moczopędnych) należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 25 mg raz na dobę. U pacjentów z niewydolnością nerek, w tym dializowanych nie jest konieczne dostosowanie dawki początkowej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie należy rozważyć stosowanie mniejszych dawek. Losartan jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania losartanu w nadciśnieniu tętniczym u dzieci i młodzieży w wieku ponieżej 6 lat są ograniczone, więc ich stosowanie nie jest zalecane. Dzieci w wieku 6-18 lat: Dzieciom o mc. 20-50 kg, które są w stanie połykać tabletki zaleca się dawkę 25 mg raz na dobę. W pojedynczych przypadkach dawkę można zwiększyć do maksymalnej dawki wynoszącej 50 mg raz na dobę. Dawkowanie należy dostosować uwzględniając ciśnienie tętnicze krwi. Zazwyczaj stosowaną dawką u pacjentów o m.c. większej niż 50 kg jest 50 mg raz na dobę. W pojedynczych przypadkach dawkę można zwiększyć do maksymalnej dawki wynoszącej 100 mg raz na dobę. Nie przeprowadzono badań dotyczących dawek większych niż 1,4 mg/ kg mc. (lub inaczej więcej niż 100 mg) na dobę u pacjentów pediatrycznych. Ze względu na brak danych losartan nie jest zalecany u dzieci, u których szybkość przesączania kłębuszkowego wynosi mniej niż 30 ml/ min/1,73 m². Losartan nie jest zalecany u dzieci z niewydolnością wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Jednak u pacjentów w wieku powyżej 75 lat zaleca się zastosowanie mniejszej dawki początkowej wynoszącej 25 mg raz na dobę. Sposób podania. Preparat należy przyjmować popijając tabletki szklanką wody, niezależnie od posiłków.