Adacel Polio zaw. do wstrz. - amp.-strzyk. + 1 igła
Diphtheria toxoid Pertussis vaccine Tetanus toxoid Poliomyelitis vaccinePreparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
Pełnopłatny (100%): | 105.48 zł przykładowa recepta![]() |
---|
Wskazania do stosowania:
Czynne uodpornienie przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi i poliomyelitis u osób od 3 lat jako dawka przypominająca po szczepieniu podstawowym. Bierna ochrona przed krztuścem we wczesnym okresie niemowlęcym po szczepieniu kobiet w ciąży. Szczepionkę należy stosować zgodnie z oficjalnymi zaleceniami.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Domięśniowo. Zalecane jest jednorazowe podanie 1 dawki (0,5 ml) we wszystkich wskazanych grupach wiekowych. U młodzieży i dorosłych o nieznanej historii szczepień lub którzy otrzymali niepełny cykl szczepienia podstawowego toksoidem błoniczym lub tężcowym, można podać jedną dawkę szczepionki w ramach cyklu szczepień przeciw krztuścowi i poliomyelitis, a w większości przypadków także przeciw tężcowi i błonicy. Jedną dodatkową dawkę szczepionki zawierającej toksoid błoniczy i tężcowy (dT) można podać miesiąc później, a następnie trzecią dawkę szczepionki zawierającej toksoid błoniczy lub toksoid błoniczy i tężcowy (dT) 6 mies. po podaniu pierwszej dawki w celu uzyskania optymalnej ochrony przed chorobą. Liczbę i schemat podania dawek należy określić zgodnie z oficjalnymi zaleceniami. W celu wzmocnienia odporności przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi podawanie szczepionki można powtarzać w odstępach od 5 do 10 lat. Szczepionkę można stosować w ramach postępowania z ranami niosącymi ryzyko zachorowania na tężec z lub bez jednoczesnego podania immunoglobuliny przeciwtężcowej zgodnie z oficjalnymi zaleceniami. Szczepionkę można zastosować u kobiet w ciąży podczas II lub III trymestru ciąży, w celu zapewnienia biernej ochrony niemowląt przed krztuścem. Sposób podawania. Jednorazowe wstrzyknięcie 1 dawki (0,5 ml) szczepionki powinno być podane domięśniowo. Preferowanym miejscem wstrzyknięcia jest mięsień naramienny. Szczepionki nie należy podawać w pośladki. Nie należy wstrzykiwać śródskórnie lub podskórnie. U pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe lub z zaburzeniami krzepnięcia, ze względu na ryzyko krwotoku, można rozważyć podanie szczepionki głęboko podskórnie pomimo ryzyka nasilonych reakcji miejscowych.