Bemecor tabl. (100 µg) - 30 szt.
Metildigoxin
Preparat niedostępny w sprzedaży - wstrzymana produkcja
| Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta |
|---|
Wskazania do stosowania:
Zastoinowa niewydolność serca (II-IV klasa wg NYHA). Kontrola szybkiej czynności komór u pacjentów z szybkim trzepotaniem i migotaniem przedsionków. Leczenie i profilaktyka nawracającego częstoskurczu nadkomorowego. Beta-metylodigoksyna zwiększa pojemność minutową serca (co znajduje odzwierciedlenie w zwiększonej diurezie), dzięki czemu łagodzi objawy prawokomorowej niewydolności serca spowodowanej przez układowe przekrwienie żylne oraz objawy lewokomorowej niewydolności serca. Lek zazwyczaj stosowany jest w terapii skojarzonej z inhibitorami ACE lub z lekami moczopędnymi.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Doustnie. Dorośli. Dawka metylodigoksyny musi być ściśle określona. Metylodigoksyna jest zwykle stosowana w terapii skojarzonej z inhibitorami ACE lub lekami moczopędnymi. Początkowa dawka wynosi 150-600 µg - w zależności od tego, czy stan nasycenia glikozydem ma być szybko czy wolno osiągnięty. Większe dawki metylodigoksyny stosuje się w dawkach podzielonych. W migotaniu przedsionków: 200-300 µg na dobę, w jednej lub w dwóch dawkach. W nasycaniu szybkim w ostrej niewydolności lewokomorowej 200 µg 3 razy na dobę przez 1-5 dni. U większości pacjentów stan nasycenia osiąga się w ciągu 2-3 dni. Skuteczne dawki metylodigoksyny w terapii podtrzymującej mieszczą się w zakresie 50-400 µg na dobę, u większości pacjentów 150-200 µg na dobę, w jednej lub w dwóch dawkach.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę określa się na podstawie klirensu kreatyniny. Dawka początkowa u pacjentów dializowanych wynosi 30-50% zwykle zalecanej dawki. U pacjentów z bezmoczem należy podać 50 µg, aby stężenie metylodigoksyny w surowicy wynosiło 1 ng/ml, natomiast u pacjentów z klirensem kreatyniny w zakresie 0,8-1,25 ml/s dawka wynosi 150-200 µg na dobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę metylodigoksyny. Należy zachować ostrożność podczas stosowania metylodigoksyny u pacjentów w podeszłym wieku.
