Cytosar proszek do sporz. roztw. do wstrz. (1 g) - 1 fiolka

Dożylnie (we wlewie lub wstrzyknięciu), podskórnie lub dokanałowo (tylko dawka 100 mg) w zależności od zastosowanego schematu leczenia. W przypadku szybkiego wstrzyknięcia dożylnego większe dawki leku są lepiej tolerowane przez pacjentów niż po podaniu w postaci powolnego wlewu dożylnego. Wiąże się to z szybką inaktywacją leku i krótką ekspozycją prawidłowych i nowotworowych komórek wrażliwych na duże stężenie leku po szybkim podaniu. Prawidłowe i nowotworowe komórki odpowiadają podobnie bez względu na sposób podania - nie wykazano wyraźnych różnic o znaczeniu klinicznym dla któregokolwiek ze sposobów podania. Jeżeli preparat jest podawany w dużych dawkach, dokanałowo lub u dzieci w wieku do 3 lat nie wolno stosować rozpuszczalników zawierających alkohol benzylowy. Do rekonstytucji preparatu należy stosować pozbawiony konserwantów 0,9% roztwór sodu chlorku do wstrzykiwań. Preparat może być stosowany wyłącznie przez lekarzy z doświadczeniem w dziedzinie chemioterapii nowotworów. Leczenie indukcyjne należy prowadzić w ośrodku wyposażonym w laboratorium i odpowiednią aparaturę podtrzymującą czynności życiowe w celu umożliwienia monitorowania reakcji na leczenie i podtrzymania parametrów życiowych w razie ich pogorszenia wskutek toksycznego oddziaływania cytarabiny. Podawanie dożylne - dawkowanie standardowe. Na początku leczenia (indukcja remisji) ostrej białaczki nielimfocytarnej dawka cytarabiny w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi wynosi zwykle 100 mg/m² pc. na dobę w ciągłym wlewie dożylnym (dni od 1.do 7.) lub 100 mg/m² pc. dożylnie co 12 h (dni od 1.do 7.). Podawanie dożyIne - duże dawki. Od 2 do 3 g/m² pc., podawane we wlewie dożylnym trwającym od 1 do 3 h, stosowanym co 12 h przez 2-6 dni wraz z innymi lekami przeciwnowotworowymi lub w monoterapii. Podawanie podskórne. Zazwyczaj podaje się 20-100 mg/m² pc. w zależności od wskazania i zastosowanego schematu leczenia. Podanie dokanałowe w białaczce z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych. Lek podawano dokanałowo w ostrej białaczce w dawkach od 5 mg/m² do 75 mg/m² pc. z częstością od 1 dawki/dobę przez 4 dni do 1 dawki co 4 dni. Najczęściej stosowaną dawką było 30 mg/m²pc. co 4 dni do uzyskania normalizacji wyników badań płynu mózgowo-rdzeniowego, po czym następował jeden dodatkowy kurs leczenia. Schemat dawkowania na ogół zależy od rodzaju i stopnia ciężkości objawów ze strony OUN oraz od odpowiedzi na wcześniejsze leczenie. Lek podawano dokanałowo z solą sodową bursztynianu hydrokortyzonu i metotreksatem, zarówno w profilaktyce nowo rozpoznanej ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci, jak też w leczeniu białaczki z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych. Profilaktyczne leczenie tymi 3 lekami można zastosować po skutecznym leczeniu początkowym białaczki z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych. Przed rozpoczęciem terapii w tym schemacie lekarz powinien zapoznać się z aktualnymi wytycznymi. W przypadku ognisk nacieków białaczkowych w OUN, dokanałowe podanie leku może okazać się nieskuteczne. Korzystniejsze jest wówczas zastosowanie radioterapii. Stosowanie u dzieci i młodzieży. Dawkowanie leku jest podobne do zalecanego u dorosłych. Cytarabinę należy dawkować w ostrej białaczce limfatycznej oraz chłoniaku nieziarniczym u dzieci zgodnie z aktualnymi wytycznymi. Szczególne grupy pacjentów. Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (jeśli to możliwe w zmniejszonej dawce) oraz u pacjentów z wcześniejszą, polekową supresją szpiku.