Dobuject konc. do sporz. roztw. do inf. (50 mg/ml) - 5 amp. 5 ml

Dożylnie w postaci infuzji, zwykle w dawce 2,5-40 µg/kg/min, najczęściej 2,5-10 µg/kg/min, w niektórych przypadkach 0,5 µg/kg/min. Bezwzględnie konieczne jest używanie odpowiedniego urządzenia pomiarowego w celu kontrolowania szybkości infuzji (w kroplach lub ml/min). Lek powinien być podawany za pomocą pompy infuzyjnej. Infuzję należy rozpocząć z prędkością 2,5 µg/kg/min, dawkę należy zwiększać w odstępach 10-30 min do chwili uzyskania pożądanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do chwili, gdy wystąpią działania niepożądane leku, takie jak znaczna tachykardia, arytmia, ból głowy lub drżenie i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki. Rozcieńczenie: przed zastosowaniem zawartość ampułki należy rozcieńczyć w warunkach aseptycznych do objętości 50 ml za pomocą jałowego 0,9% roztworu chlorku sodu, 5% roztworu glukozy lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanów. Najczęściej stosowane stężenia końcowe roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250 µg/ml, 500 µg/ml i 1000 µg/ml. Potrzebne stężenie należy ustalić w zależności od zapotrzebowania pacjenta na płyny. U pacjentów, u których niezbędne było ograniczenie ilości podawanych płynów, stosowano nawet stężenie 5000 µg/ml. Dorośli. Choroby wymagające dodatniego działania inotropowego: od 2,5 µg/kg/min (szybkość infuzji: 0,01 ml/kg/min dla 250 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,005 ml/kg/min dla 500 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,0025 ml/kg/min dla 1000 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.) do 15 µg/kg/min (szybkość infuzji: 0,06 ml/kg/min dla 250 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,03 ml/kg/min dla 500 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,015 ml/kg/min dla 1000 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.). Przeprowadzanie testów wysiłkowych: stężenie 1000 µg/ml. Test rozpoczyna się podając 5 µg/kg/min roztworu leku za pomocą pompy w ciągu 3 min, a następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 3 min do 10, 20, 30 a jeśli to konieczne do 40 µg/kg/min. Podczas przeprowadzania testu należy wykonywać EKG. Infuzja powinna zostać przerwana, gdy wystąpi obniżenie odcinka ST o ponad 2 mm, jakiekolwiek komorowe zaburzenie rytmu, gdy dojdzie do zwiększenia częstości pracy serca do nieproporcjonalnie wysokiego poziomu w stosunku do wieku pacjenta, zwiększenia skurczowego ciśnienia tętniczego >200 mm Hg lub rozkurczowego ciśnienia tętniczego >120 mm Hg, obniżenia skurczowego ciśnienia tętniczego o ponad 20 mm Hg lub w razie wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych. Próby obciążeniowe serca muszą być przeprowadzane w placówce, w której znajduje się oddział intensywnej opieki medycznej, w sali wyposażonej w sprzęt do ratownictwa medycznego, w tym defibrylator. Jeżeli podczas infuzji dobutaminy nie wystąpi żadne zdarzenie wymagające przerwania próby i częstość rytmu serca nie przekroczy 85% wartości maksymalnej odpowiedniej do wieku pacjenta, próbę można kontynuować z uzyskaną szybkością infuzji i można równocześnie stosować atropinę w iniekcjach dożylnych w dawkach 0,25-0,4 mg; całkowita dawka atropiny nie może być większa niż 1 mg. Dzieci: 2,5-20 µg/kg/min; początkowo 0,5 µg/kg/min, następnie dawkę zwiększa się systematycznie co 10 do 30 min, aż do osiągnięcia oczekiwanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do momentu, gdy wystąpią działania niepożądane i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki.