Oncaspar roztw. do wstrz. i (lub) inf. (750 j.m./ml) - fiolka 5 ml
PegaspargasePreparat niedostępny w sprzedaży
Pełnopłatny (100%): | 7913.97 zł przykładowa recepta![]() |
---|
Wskazania do stosowania:
Lek jest stosowany w skojarzeniu z innymi chemioterapeutykami w reindukującym ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci i dorosłych, u których rozwinęła nadwrażliwość na niezmodyfikowaną L-asparaginazę.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Domięśniowo lub dożylnie. Lek powinien być podawany przez osobę przeszkoloną w zakresie przygotowywania i podawania chemioterapeutycznych leków przeciwnowotworowych. Dorośli. Zalecana dawka wynosi 2.500 j.m. (3,3 ml)/m2 pc. co 14 dni. Dzieci. Dzieci, których pc. jest większa lub równa 0,6 m2 otrzymują 2.500 j.m. (3,3 ml)/m2 pc. co 14 dni. Dzieci, których pc. jest mniejsza niż 0,6 m2 otrzymują 82,5 j.m. (0,1 ml)/kg mc. co 14 dni. Sposób podania. Jako składnik wybranych schematów leczenia składających się z wielu leków preparat może być podawany zarówno domięśniowo jak i dożylnie. Zalecaną drogą podania, jest droga domięśniowa, z powodu mniejszej częstości występowania uszkodzeń wątroby, koagulopatii oraz zaburzeń żołądkowo-jelitowych i nerkowych w porównaniu z dożylną drogą podania. W przypadku podania dożylnego, lek należy podawać we wlewie przez 1-2 h w 100 ml izotonicznego roztworu NaCl lub 5% roztworu glukozy. W przypadku podawania domięśniowego, objętość pojedynczego wstrzyknięcia należy ograniczyć do 2 ml. Jeżeli objętość, która ma być wstrzyknięta jest większa niż 2 ml, należy skorzystać z kilku miejsc podania. Zaleca się, aby lek był stosowany w leczeniu skojarzonym wyłącznie przez lekarza dysponującego doświadczeniem w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej. Stosowanie leku, jako jedynego środka indukującego, należy podejmować jedynie w sytuacjach wyjątkowych, kiedy schemat leczenia skojarzonego, oparty na innych środkach chemioterapeutycznych takich jak: winkrystyna, metotreksat, cytarabina, daunorubicyna czy doksorubicyna jest nieodpowiedni z powodu toksyczności czy innych specyficznych czynników zależnych od pacjenta. Po uzyskaniu remisji choroby, należy zastosować odpowiednie leczenie podtrzymujące. Lek może być zastosowany jako część schematu leczenia podtrzymującego.