Pamidronat medac konc. do sporz. roztw. do inf. (3 mg/ml) - fiolka 20 ml

Lek podawać w powolnej infuzji dożylnej. Hiperkalcemia w przebiegu chorób nowotworowych - całkowita dawka pamidronianu disodowego, którą należy podać w trakcie jednej kuracji zależy od początkowego stężenia wapnia w surowicy krwi. Przy stężeniu wapnia w surowicy wynoszącym do 3 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 15-30 mg, przy stężeniu 3,0 - 3,5 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 30-60 mg, przy stężeniu 3,5 - 4,0 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 60-90 mg, a przy stężeniu > 4,0 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 90 mg. Maksymalna szybkość infuzji 22,5 mg/h. Całkowita dawka pamidronianu sodu może być podana zarówno w pojedynczej infuzji, jak również w kilku infuzjach w ciągu 2 do 4 kolejnych dni. Maksymalna dawka leku na pełną kurację wynosi 90 mg, zarówno w cyklu początkowym jak i kolejnych cyklach powtarzanych. Istotne zmniejszenie stężenie wapnia we krwi występuje zazwyczaj w ciągu 24 do 48 h po podaniu leku, a normalizacja stężenia wapnia występuje zazwyczaj w ciągu 3 do 7 dni. Jeżeli nie osiągnie się normalizacji stężenia wapnia we krwi w tym czasie, można podać kolejne dawki leku. Zaleca się, aby przed rozpoczęciem terapii nawodnić pacjentów podając 0,9% roztwór chlorku sodu. Zmiany osteolityczne w przerzutach nowotworu do kości w przebiegu raka piersi - zalecana dawka wynosi 90 mg co 4 tygodnie. Dawkę preparatu można podawać także co 3 tygodnie, zgodnie z planowanym podaniem chemioterapii. Zmiany osteolityczne u chorych na szpiczaka mnogiego - zalecana dawka leku wynosi 90 mg co 4 tygodnie. Szczególne grupy pacjentów. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min.) poza przypadkami zagrażającej życiu hiperkalcemii w przebiegu choroby nowotworowej, kiedy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. W takich przypadkach należy ostrożnie stosować pamidronian i kontrolować czynność nerek. Należy wykonywać badania laboratoryjne (stężenie kreatyniny w surowicy oraz azot mocznikowy) i kontrolować kliniczne parametry czynności nerek przed każdym podaniem pamidronianu disodu. W przypadku łagodnego (klirens kreatyniny 61-90 ml/min) do średniego (30-60 ml/min) zaburzenia czynności nerek nie jest konieczne dostosowywanie dawki, ale szybkość infuzji nie powinna przekraczać 90 mg w ciągu 4 h. U pacjentów leczonych pamidronianem z powodu przerzutów nowotworowych do kości lub szpiczaka mnogiego w przypadku pogorszenia się czynności nerek leczenie powinno być przerwane do czasu powrotu czynności nerek aż wartość stężenia kreatyniny w surowicy nie będzie przekraczała 10% wartości wyjściowej. To zalecenie oparto na badaniu klinicznym, w którym zaburzenia czynności nerek określano jako: u pacjentów z prawidłowym początkowym stężeniem kreatyniny, zwiększenie o 0,5 mg/dl, a u pacjentów z nieprawidłowym początkowym stężeniem kreatyniny, zwiększenie o 1,0 mg/dl. Lek nie był badany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u pacjentów poniżej 18 lat. Sposób podania. Przed użyciem zawsze należy rozcieńczyć preparat, używając 0,9% roztworu NaCl lub 5% roztworu glukozy. Szybkość wlewu nie powinna być większa niż 60 mg/h (1 mg/min), a stężenie pamidronianu disodowego w płynie infuzyjnym nie może być większe niż 90 mg/250 ml. Dawkę 90 mg należy podawać w 250 ml płynu infuzyjnego, w infuzji trwającej 2 godziny. Jednakże u pacjentów ze szpiczakiem mnogim i u pacjentów z hiperkalcemią w przebiegu chorób nowotworowych, nie zaleca się stosowania dawki większej niż 90 mg/500 ml w infuzji trwającej przez 4 h. To zalecenie oparto na badaniu klinicznym, w którym zaburzenia czynności nerek określano jako: u pacjentów z prawidłowym początkowym stężeniem kreatyniny, zwiększenie o 0,5 mg/dl, a u pacjentów z nieprawidłowym początkowym stężeniem kreatyniny, zwiększenie o 1,0 mg/dl.