Rocuronium B. Braun roztw. do wstrz. i (lub) inf. (10 mg/ml) - 10 fiolek 5 ml

Dożylnie, w postaci bolusa lub wlewu ciągłego. Dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie do pacjenta. Przy określaniu dawki należy uwzględnić stosowaną metodę znieczulenia, oczekiwany czas trwania zabiegu, metodę sedacji oraz oczekiwany czas trwania wentylacji mechanicznej, możliwe interakcje z innymi lekami podawanymi równocześnie, a także stan pacjenta. Zaleca się zastosowanie odpowiedniej techniki monitorowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego w celu kontrolowania stopnia blokady nerwowo-mięśniowej oraz powrotu napięcia mięśniowego. Wziewne leki znieczulające nasilają działanie zwiotczające bromku rokuronium. Działanie to nabiera znaczenia klinicznego wraz z trwaniem znieczulenia, gdy stężenie leków wziewnych osiągnie odpowiednią wartość w tkance. W rezultacie, w trakcie długotrwałych znieczuleń wziewnych (dłuższych niż 1 h) konieczna jest modyfikacja dawkowania preparatu poprzez podawanie mniejszych dawek podtrzymujących w dłuższych odstępach czasowych lub też zmniejszenie szybkości infuzji bromku rokuronium. Poniższe zalecenia dotyczące dawkowania u dorosłych mogą służyć jako ogólne wytyczne dla intubacji dotchawiczej oraz zwiotczenia mięśni podczas krótko- lub długotrwałych zabiegów chirurgicznych, jak również do stosowania na oddziałach intensywnej opieki medycznej. Zabiegi chirurgiczne. Intubacja dotchawicza. Podczas rutynowego znieczulenia z zastosowaniem standardowej dawki intubacyjnej wynoszącej 0,6 mg/kg mc., u prawie wszystkich pacjentów w ciągu 60 s uzyskuje się odpowiednie warunki do intubacji. W celu ułatwienia intubacji dotchawiczej podczas szybkiej indukcji sekwencyjnej znieczulenia zaleca się stosowanie bromku rokuronium w dawce 1.0 mg/kg mc., po podaniu której w czasie 60 s u prawie wszystkich pacjentów osiągnięte zostają warunki odpowiednie do intubacji. Jeżeli dawka 0,6 mg/kg mc. jest stosowana w szybkiej indukcji sekwencyjnej znieczulenia, zaleca się intubację pacjenta w ciągu 90 s po podaniu bromku rokuronium. Dawkowanie podtrzymujące. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 0,15 mg/kg mc. W przypadku długotrwałego znieczulenia wziewnego powinna być zmniejszona do 0,075- 0,1 mg/kg mc. Zalecane jest stosowanie dawek podtrzymujących, gdy reakcja skurczowa mięśni na bodziec powraca do 25% wartości kontrolnej, lub gdy obserwuje się 2 lub 3 odpowiedzi na stymulację ciągiem czterech impulsów. Ciągła infuzja. W przypadku podawania bromku rokuronium w postaci ciągłej infuzji zaleca się zastosowanie dawki nasycającej 0,6 mg/kg mc. oraz rozpoczęcie infuzji, gdy blokada nerwowo-mięśniowa zaczyna ustępować. Szybkość infuzji należy dostosować do utrzymania reakcji skurczowej mięśni na bodziec na poziomie 10% wartości kontrolnej lub utrzymania 1 do 2 odpowiedzi na stymulację ciągiem czterech impulsów. U dorosłych poddanych znieczuleniu dożylnemu szybkość infuzji wymagana do utrzymania blokady nerwowo-mięśniowej na powyższym poziomie wynosi 0,3-0,6 mg/kg mc./h. W przypadku znieczulenia wziewnego szybkość infuzji wynosi 0,3- 0,4 mg/kg mc./h. Ponieważ wymagania dotyczące szybkości infuzji różnią się w zależności od indywidualnych cech pacjenta oraz zastosowanej metody znieczulenia, niezbędne jest ciągłe monitorowanie blokady nerwowo-mięśniowej. Dawkowanie u kobiet w ciąży. U pacjentek poddanych cesarskiemu cięciu zaleca się stosowanie bromku rokuronium wyłącznie w dawce 0,6 mg/kg mc., ponieważ nie ma danych dotyczących stosowania dawki 1,0 mg/kg mc. w tej grupie pacjentów. Zniesienie blokady nerwowo-mięśniowej wywołanej przez leki zwiotczające mięśnie może być zahamowane lub niezadowalające u pacjentek przyjmujących sole magnezu podczas leczenia zatrucia ciążowego, ponieważ sole magnezu nasilają blokadę nerwowo-mięśniową. Dlatego u tych pacjentek należy zmniejszyć dawkę bromku rokuronium i miareczkować produkt, aż do uzyskania odpowiedzi w postaci reakcji skurczowej. Dzieci i młodzież. U noworodków (0-27 dni), niemowląt (28 dni-2 mies.), małych dzieci (3-23 mies.), dzieci (2-11 lat) oraz młodzieży (12-17 lat) zalecane dawki intubacyjne stosowane podczas standardowego znieczulenia oraz dawki podtrzymujące zbliżone są do stosowanych u dorosłych pacjentów. Jednakże czas działania pojedynczej dawki intubacyjnej jest dłuższy u noworodków i niemowląt niż u dzieci. W przypadku ciągłej infuzji, u dzieci i młodzieży za wyjątkiem dzieci (2-11 lat) przeprowadza się infuzję z identyczną szybkością, jak u pacjentów dorosłych. U dzieci (w wieku 2-11 lat) konieczne może być zwiększenie szybkości infuzji. W tej grupie wiekowej zaleca się stosowanie tej samej początkowej szybkości infuzji co u dorosłych, a następnie modyfikację dawki w celu utrzymania reakcji skurczowej mięśni na bodziec na poziomie 10% wartości kontrolnej lub utrzymania 1 do 2 odpowiedzi na stymulację ciągiem 4 impulsów. Istnieje ograniczone doświadczenie w stosowaniu bromku rokuronium podczas szybkiej indukcji u dzieci i młodzieży. Z tego powodu nie zaleca się stosowania. Pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci ze schorzeniami wątroby i (lub) dróg żółciowych i (lub) niewydolnością nerek: 0,6 mg/kg mc. Jeżeli u pacjenta przewiduje się wystąpienie przedłużonego działania leku, należy rozważyć zastosowanie dawki 0,6 mg/kg mc. do szybkiej indukcji sekwencyjnej znieczulenia. Warunki odpowiednie dla intubacji mogą nie być osiągnięte w ciągu 90 s po podaniu bromku rokuronium. Niezależnie od zastosowanej techniki znieczulenia, zalecana dawka podtrzymująca dla tych pacjentów wynosi 0,075-0,1 mg/kg mc., a zalecana szybkość infuzji - 0,3-0,4 mg/kg mc./h. Pacjenci z nadwagą i otyli (pacjenci z masą ciała o 30% lub więcej większą niż należna masa ciała) - dawki należy obliczyć w oparciu o beztłuszczową masę ciała. Procedury intensywnej opieki medycznej. Intubacja dotchawicza -  należy zastosować identyczne dawki, jak opisane powyżej dla zabiegów chirurgicznych.