Speridan tabl. powl. (2 mg) - 20 szt.

Doustnie. Schizofrenia. Dorośli. Zalecana dawka początkowa: 2 mg /dobę, lek może być podawany raz lub 2 razy na dobę. Drugiego dnia dawka może być zwiększona do 4 mg/dobę. Następnie dawkowanie może pozostać niezmienione albo, jeśli zaistnieje taka konieczność, indywidualnie dostosowane. U większości pacjentów, optymalna dawka terapeutyczna wynosi 4-6 mg/dobę. U niektórych pacjentów może być wskazane wolniejsze dostosowywanie dawki oraz mniejsza dawka początkowa i podtrzymująca. Dawki >10 mg/dobę nie wykazują większej skuteczności niż mniejsze dawki i mogą powodować zwiększenie częstości występowania objawów pozapiramidowych. Ze względu na brak badań, nie zaleca się stosowania dawek >16 mg/dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Zalecana dawka początkowa: 0,5 mg 2 razy/dobę. Dawka może być indywidualnie dostosowywana i zwiększana o 0,5 mg 2 razy/dobę do dawki 1-2 mg 2 razy/dobę. Dzieci i młodzież. Ze względu na brak danych dot. skuteczności, lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku <18 lat ze schizofrenią. Epizody maniakalne w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Dorośli. Dawka początkowa: 2 mg raz na dobę. W razie konieczności, dawkę należy zwiększać o 1 mg raz na dobę, nie częściej niż co 24 h. Dawkę rysperydonu można dostosowywać indywidualnie w zakresie 1-6 mg/dobę w zależności od optymalnej skuteczności i tolerancji u każdego pacjenta. Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania dawek >6 mg na dobę w leczeniu epizodów maniakalnych. Pacjenci w podeszłym wieku. Zalecana dawka początkowa: 0,5 mg 2 razy/dobę. Dawka może być indywidualnie dostosowywana i zwiększana o 0,5 mg 2 razy/dobę do dawki 1-2 mg 2 razy/dobę. Należy zachować ostrożność, ze względu na niewystarczające doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania u osób w podeszłym wieku. Dzieci i młodzież. Ze względu na brak danych dotyczących skuteczności, lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku <18 lat z epizodami maniakalnymi w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Uporczywa agresja u pacjentów z otępieniem w chorobie Alzheimera w stopniu umiarkowanym do ciężkiego. Zalecana dawka początkowa: 0,25 mg 2 razy/dobę. W razie konieczności, dawka może być indywidualnie dostosowywana i zwiększana o 0,25 mg 2 razy/dobę, nie częściej niż co drugi dzień. Optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 0,5 mg 2 razy/dobę. U niektórych pacjentów może jednak być konieczne stosowanie dawek do 1 mg 2 razy/dobę. Nie należy stosować leku dłużej niż 6 tyg. w leczeniu uporczywej agresji u pacjentów z otępieniem w chorobie Alzheimera. Podczas leczenia pacjentów należy poddawać regularnej i częstej ocenie rozważając potrzebę kontynuacji leczenia. Zaburzenia zachowania. Dzieci i młodzież w wieku 5-18 lat o mc. ≥50 kg. Zalecana dawka początkowa: 0,5 mg raz na dobę. W razie konieczności, dawkowanie może być indywidualnie dostosowywane poprzez zwiększanie dawki o 0,5 mg raz na dobę, nie częściej niż co drugi dzień. Optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 1 mg raz na dobę. Niemniej jednak, w leczeniu niektórych pacjentów rysperydon jest skuteczny w dawce 0,5 mg raz na dobę, natomiast u innych najlepsze wyniki uzyskuje się podczas stosowania leku w dawce 1,5 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież w wieku 5-18 lat o mc. <50 kg. Zalecana dawka początkowa: 0,25 mg raz na dobę. W razie konieczności, dawkowanie może być indywidualnie dostosowywane poprzez zwiększanie dawki o 0,25 mg na dobę, nie częściej, niż co drugi dzień. Optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 0,5 mg raz na dobę. Niemniej jednak, w leczeniu niektórych pacjentów rysperydon jest skuteczny w dawce 0,25 mg raz na dobę, natomiast u innych najlepsze wyniki uzyskuje się podczas stosowania leku w dawce 0,75 mg raz na dobę. Dzieci <5 lat. Nie zaleca się stosowania leku dzieci, ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania rysperydonu w tym wskazaniu u dzieci w wieku <5 lat. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek eliminacja czynnej frakcji przeciwpsychotycznej następuje wolniej niż u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby stężenie wolnej frakcji rysperydonu w osoczu jest zwiększone. Bez względu na rodzaj wskazania terapeutycznego, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, należy zmniejszyć o połowę dawkę początkową i kolejne dawki rysperydonu oraz stosować wolniejsze zwiększanie dawek. Preparat powinien być stosowany z ostrożnością w tej grupie pacjentów. Odstawienie leczenia. W przypadku przerwania stosowania leku, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Po nagłym odstawieniu leków przeciwpsychotycznych stosowanych w dużych dawkach, bardzo rzadko opisywano ostre objawy wynikające z ich odstawienia, w tym: nudności, wymioty, pocenie się i bezsenność. Mogą także ponownie wystąpić objawy psychotyczne i ruchy mimowolne (takie jak akatyzje, dystonie i dyskinezy). Zamiana innych leków przeciwpsychotycznych na rysperydon. Jeśli ma to uzasadnienie medyczne, zaleca się stopniowe wycofywanie stosowanego poprzednio leczenia podczas rozpoczynania leczenia preparatem. Również, jeżeli ma to uzasadnienie medyczne, zamianę leków przeciwpsychotycznych w postaci depot na terapię preparatem, należy rozpocząć od zastąpienia nim następnego planowanego wstrzyknięcia. Okresowo, należy rozważać konieczność kontynuacji podawania leków przeciw parkinsonizmowi. Sposób podania. Pokarm nie wpływa na wchłanianie preparatu.