Tarcefoksym proszek do sporz. roztw. do wstrz. (1 g) - 1 fiolka
Cefotaxime
Preparat niedostępny w sprzedaży
| Pełnopłatny (100%): | 7.33 zł przykładowa recepta |
|---|
Wskazania do stosowania:
Ciężkie zakażenia wywołane drobnoustrojami wrażliwymi na cefotaksym: zakażenia dolnych dróg oddechowych (zwłaszcza ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc); zakażenia dróg moczowych (np. ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza, bezobjawowy bakteriomocz); niepowikłana rzeżączka w przypadku uczulenia na penicyliny lub oporności (szczepy Neisseria gonorhoeae wytwarzające penicylinazę); zakażenia w położnictwie i ginekologii; zakażenia narządów jamy brzusznej (np. zakażenie otrzewnej); zakażenia skóry i tkanek miękkich (np. zapalenie tkanki łącznej, zakażenie ran); zakażenia kości i szpiku (np. zapalenie szpiku, septyczne zapalenie stawów); zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zapobiegawczo przed zabiegami chirurgicznymi zwłaszcza w obrębie jamy brzusznej i przewodu pokarmowego, dróg moczowo-płciowych, podczas cesarskiego cięcia, jeśli istnieje ryzyko zakażenia bakteryjnego. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne, dotyczące odpowiedniego stosowania leków przeciwbakteryjnych. Przed rozpoczęciem leczenia cefotaksymem należy przeprowadzić badanie lekowrażliwości wyizolowanego drobnoustroju, wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku lekowrażliwości drobnoustroju. Po uzyskaniu wyniku antybiogramu może być konieczna odpowiednia zmiana leku.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Domięśniowo lub dożylnie. Dorośli i dzieci >12 lat (o mc. >50 kg): w niepowikłanych zakażeniach - 1 g co 12 h; w zakażeniach średnio-ciężkich - 2 g co 12 h; w zakażeniach ciężkich (np. posocznica) - 2 g co 6-8 h; w zakażeniach zagrażających życiu - do 2 g co 4 h (maksymalnie 12 g/dobę); w niepowikłanej rzeżączce - 1 g jednorazowo. Profilaktycznie przed zabiegiem chirurgicznym - 1 g i.v. lub i.m. na 30-90 min przed zabiegiem; w cięciu cesarskim - pierwsza dawka 1 g jak najszybciej po zaciśnięciu pępowiny, następnie 1 g i.v. lub i.m. po 6 h i 12 h. Noworodki: 50 mg/kg mc./dobę i.m. lub i.v. w 2-4 dawkach; w ciężkich zakażeniach 150-200 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych. Niemowlęta i dzieci: 100-150 mg/kg mc./dobę i.m. lub i.v. w 2-4 dawkach, w ciężkich zakażeniach do 200 mg/kg mc./dobę. Czas leczenia. Po ustąpieniu objawów lek podawać jeszcze przez 2-3 dni. W przypadku zakażeń spowodowanych szczepami paciorkowców β-hemolizujących grupy A leczenie nie powinno trwać krócej niż 10 dni (zapobieganie paciorkowcowemu kłębuszkowemu zapaleniu nerek i gorączce reumatycznej). Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z klirensem kreatyniny >20 ml/min/1,73 m2 nie ma konieczności modyfikacji dawki. U pacjentów z klirensem kreatyniny <20 ml/min/1,73 m2 dawki należy zmniejszyć o połowę, nie jest konieczne wydłużanie odstępów między dawkami. Sposób podania. Przy podaniu domięśniowym, dawki powyżej 1 g zaleca się wstrzykiwać w 2 różne miejsca; podawać w duże grupy mięśni. Podanie dożylne zalecane jest w ciężkich zakażeniach (posocznica, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) oraz u pacjentów w stanach zagrażających życiu; przy podaniu dożylnym lek należy wstrzykiwać powoli w ciągu 3-5 min lub podawać w infuzji przez 20-60 min.
