Tetraspan roztw. do inf. (60 mg/ml) - but. Ecoflac 500 ml

Dożylnie. Dorośli. Stosowanie preparatów zawierających HES należy ograniczyć do początkowego okresu przywracania objętości płynów śródnaczyniowych, z maksymalnym okresem podawania do 24 h. Objętość roztworu na dobę i szybkość infuzji zależą od ilości utraconej krwi oraz od ilości płynów potrzebnej do zachowania lub przywrócenia parametrów hemodynamicznych. Początkowe 10-20 ml należy podawać powoli, prowadząc ścisłą obserwację pacjenta tak, aby jak najszybciej wykryć ewentualną reakcję anafilaktyczną/anafilaktoidalną. Należy ograniczyć objętość dawki zgodnie ze stopniem hemodylucji. Preparat 60 mg/ml: maksymalna dawka dobowa wynosi 30 ml/kg mc. (co odpowiada 1,8 g HES/kg mc.). Odpowiada to 2100 ml preparatu 60 mg/ml dla pacjenta ważącego 70 kg. Maksymalna szybkość infuzji zależy od stanu klinicznego. Pacjentom w stanie ostrego wstrząsu można podać maksymalnie 20 ml/kg mc./h (co odpowiada 0,33 ml/kg mc./min lub 1,2 g HES/kg mc./h). W sytuacjach zagrażających życiu można podać szybko 500 ml w postaci infuzji pod ciśnieniem. Należy stosować możliwie najmniejszą skuteczną dawkę. Leczenie należy prowadzić z ciągłym monitorowaniem hemodynamiki tak, by przerwać infuzję, gdy tylko odpowiednie parametry hemodynamiczne zostaną osiągnięte. Nie wolno przekroczyć maksymalnej zalecanej dawki dobowej. Czas trwania leczenia zależy od czasu trwania i stopnia zaawansowania hipowolemii, wpływu stosowanego leczenia na hemodynamikę oraz stopnia hemodylucji. Dane dotyczące stosowania u dzieci są ograniczone, dlatego zaleca się nie stosować HES w tej grupie wiekowej. Szczególne grupy pacjentów. Należy ściśle monitorować pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej narażeni na niewydolność serca i zaburzenia czynności nerek, w związku z czym należy uważnie dostosować dawkę w celu uniknięcia zaburzeń układu sercowo-naczyniowego i nerek w wyniku hiperwolemii. Sposób podania. Podanie dożylne. W przypadku szybkiej infuzji pod ciśnieniem przy użyciu plastikowego pojemnika wypełnionego powietrzem, przed rozpoczęciem infuzji należy usunąć powietrze z pojemnika i zestawu infuzyjnego, w celu uniknięcia ryzyka powstania zatoru powietrznego, który może powstać w związku z infuzją.