Trandolapril Actavis kaps. twarde (2 mg) - 28 szt.

Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa wynosi 0,5 raz na dobę; dawkę można stopniowo podwajać co 2-4 tyg., w zależności od reakcji pacjenta na lek, aż do osiągnięcia dawki maksymalnej wynoszącej 4 mg raz na dobę; dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 1-2 mg raz na dobę. Jeżeli reakcja pacjenta na dawkę 4 mg na dobę jest niezadowalająca, należy rozważyć leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Zaburzenia czynności lewej komory po ostrym zawale mięśnia sercowego: leczenie można rozpoczynać w 3. dobie, ale nie później niż w 7. dobie po ostrym zawale mięśnia sercowego; dawka początkowa wynosi 0,5 mg na dobę; następnie dawkę należy zwiększyć następnego dnia do 1 mg raz na dobę przez 2 dni, a następnie stopniowo zwiększać do dawki maksymalnej 4 mg raz na dobę. Zwiększanie dawki można czasowo przerwać (m.in. w razie wystąpienia objawowego niedociśnienia). Leczenie należy rozpoczynać w warunkach szpitalnych pod ścisłą kontrolą, szczególnie ciśnienia tętniczego krwi. W przypadku wystąpienia niedociśnienia, należy dokładnie ocenić jednocześnie stosowane leczenie hipotensyjne, z zastosowaniem leków rozszerzających naczynia krwionośne, a tym azotanów oraz leków moczopędnych i jeśli to możliwe zmniejszyć ich dawkę. Dawkę trandolaprylu należy zmniejszyć tylko wtedy, gdy opisane zalecenia są nieskuteczne lub niemożliwe do wykonania. Jeśli leczenie trandolaprylem jest dobrze tolerowane, preparat należy przyjmować co najmniej 2 lata po zawale mięśnia sercowego.
Pacjenci, którzy wcześniej otrzymywali leki moczopędne: leki moczopędne odstawić na 2-3 dni przed zastosowaniem trandolaprylu w dawce 0,5 mg na dobę; w razie potrzeby można później wznowić podawanie leku moczopędnego. Po podaniu pierwszej dawki oraz w przypadku zwiększania dawki preparatu i (lub) pętlowego leku moczopędnego, pacjent powinien pozostawać pod kontrolą przez co najmniej 6 h, aby uniknąć niekontrolowanego niedociśnienia tętniczego. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i zastoinową niewydolnością serca, ze współistniejącą niewydolnością nerek lub bez niej, leczenie należy rozpoczynać pod ścisłym nadzorem lekarza w warunkach szpitalnych od dawki 0,5 mg raz na dobę. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowywania dawki. U pacjentów z klirensem kreatyniny 10-30 ml/min dawka początkowa wynosi 0,5 mg na dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 4 mg raz na dobę; u pacjentów z klirensem kreatyniny <10 ml/min i u pacjentów dializowanych - leczenie rozpocząć od 0,5 mg raz na dobę i w razie potrzeby zwiększyć maksymalnie do 2 mg raz na dobę. Nie ustalono dawkowania u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek i poddawanych hemodializom. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa wynosi 0,5 mg na dobę, podawana pod ścisłą kontrolą lekarza, a dawka maksymalna nie może być większa niż 2 mg. U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek i wątroby dostosowanie dawki nie jest konieczne. U pacjentów w podeszłym wieku, leczonych lekami moczopędnymi, z zastoinową niewydolnością serca lub niewydolnością nerek lub wątroby dawkę należy dostosować do uzyskanego ciśnienia tętniczego. Sposób podania. Kapsułki w całości można przyjmować niezależnie od posiłku.