Transtec system transdermalny (40 mg w plastrze; 70 µg/h) - 5 szt.
BuprenorphinePreparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
Bezpłatny dla seniora 75+ przykładowa recepta
Pełnopłatny (100%): | 110.06 zł przykładowa recepta |
---|
Poniżej zarejestrowane wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL)
Ból o średnim i dużym nasileniu w przebiegu chorób nowotworowych i ból o dużym nasileniu w przebiegu innych schorzeń, jeżeli nie ustępuje po zastosowaniu nieopioidowych środków przeciwbólowych. Preparat nie jest lekiem odpowiednim do leczenia ostrego bólu.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Dorośli. Dawkowanie zależy od osobniczej wrażliwości pacjenta (nasilenia dolegliwości bólowych, odczuwania bólu, indywidualnych reakcji). Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku. Ustalenie dawki początkowej. U pacjentów, u których nie stosowano uprzednio żadnych środków przeciwbólowych lub stosowano preparaty nieopioidowe (I stopień drabiny analgetycznej WHO) lub słabe opioidy (II stopień drabiny analgetycznej WHO) leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dawki - 35 µg/h.
Zgodnie z zaleceniami WHO, podawanie nieopioidowego środka przeciwbólowego może być kontynuowane w zależności od ogólnego stanu zdrowia pacjenta. U pacjentów, u których stosowano już opioidy należące do III stopnia drabiny analgetycznej (silnie działające), aby zapobiec nawrotowi bólu, należy przy wyborze dawki początkowej buprenorfiny uwzględnić rodzaj, średnią dawkę dobową i drogę podania stosowanego uprzednio preparatu. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki, rozpoczynając leczenie od systemu transdermalnego o najmniejszej mocy 35 µg/h. U pacjentów leczonych uprzednio dużymi dawkami silnie działających opioidów (tj. ok. 120 mg morfiny doustnie na dobę) można rozpocząć leczenie od większej dawki zawartej w systemie transdermalnym 52,5 µg/h. W okresie stopniowego zwiększania dawki do czasu uzyskania pełnego działania większej dawki zawartej w systemie transdermalnym, należy w razie potrzeby zastosować krótko działające leki przeciwbólowe o natychmiastowym uwalnianiu. Pierwszej oceny działania przeciwbólowego należy dokonać po 24 h. Przez pierwsze 12 h od zastosowania systemu transdermalnego kontynuować uprzednio stosowane leczenie przeciwbólowe (z wyjątkiem systemów transdermalnych zawierających opioidy), a w ciągu następnych 12 h w razie potrzeby krótko działający lek przeciwbólowy. Ustalanie dawki i dawkowanie podtrzymujące. Przed zastosowaniem większej dawki systemu transdermalnego należy wziąć pod uwagę dawkę buprenorfiny w postaci tabletek podjęzykowych przyjmowanej jako uzupełnienie leczenia systemem transdermalnym w mniejszej dawce (1 do 2 tabl. 0,2 mg buprenorfiny podjęzykowo co 24 h). Pojedynczy system transdermalny należy zmieniać co 96 h (po 4 dobach najpóźniej). W celu wygodniejszego stosowania, plastry należy zmieniać dwa razy w tygodniu, w regularnych odstępach czasu, w te same dni tygodnia np. w poniedziałki rano i czwartki wieczorem. Jeżeli działanie przeciwbólowe jest niewystarczające pod koniec okresu działania pierwszego plastra, dawkę można zwiększyć albo przez zastosowanie dodatkowego plastra o tej samej mocy, albo zamianę na plaster o większej mocy. Niezależnie od dawki jednocześnie można zastosować tylko dwa plastry. Jeżeli do wystarczającego działania przeciwbólowego konieczne jest systematyczne stosowanie dodatkowo (oprócz plastra) 0,4 mg do 0,6 mg buprenorfiny w postaci tabletek podjęzykowych, należy zastosować system transdermalny zawierający większą dawkę. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów w wieku <18 lat. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Ponieważ farmakokinetyka buprenorfiny u pacjentów z niewydolnością nerek nie ulega zmianie, może być ona stosowana u pacjentów z niewydolnością nerek. Buprenorfina metabolizowana jest w wątrobie, nasilenie i czas działania buprenorfiny mogą ulegać zmianom u pacjentów z niewydolnością wątroby, dlatego należy dokładnie monitorować stan takich pacjentów. Czas trwania leczenia. Nie stosować dłużej niż to absolutnie konieczne. Podczas długotrwałego stosowania preparatu, biorąc pod uwagę charakter i nasilenie choroby, należy uważnie i regularnie obserwować pacjenta, czy celowe jest dalsze leczenie i jak długo powinno ono trwać (w razie konieczności robiąc przerwy w leczeniu). Przerwanie stosowania. Po zdjęciu plastra stężenie buprenorfiny w surowicy zmniejsza się stopniowo i dlatego działanie przeciwbólowe utrzymuje się przez pewien czas. Należy brać to pod uwagę w przypadku zmiany na inny lek zawierający opioidy. Zgodnie z ogólną zasadą nie należy stosować innych preparatów zawierających opioidy w ciągu 24 h od zdjęcia plastra. Sposób podawania. Stosować na płaski obszar niepodrażnionej, czystej, nieowłosionej skóry, bez rozległych zbliznowaceń. Zalecane miejsca aplikacji to górne części ciała np. górna część pleców i okolica podobojczykowa klatki piersiowej. Przed aplikacją plastra należy usunąć owłosienie skóry nożyczkami (nie golić). Jeśli skóra wymaga oczyszczenia, należy umyć ją wodą. Nie należy używać mydła ani innych środków myjących. Nie należy używać żadnych środków pielęgnujących skórę w miejscu aplikacji plastra, ponieważ może to zmniejszyć jego przyczepność. Przed aplikacją plastra skóra musi być dokładnie osuszona. Plaster należy nakładać bezpośrednio po wyjęciu z saszetki. Po wyjęciu plastra z saszetki i zdjęciu folii ochronnej należy nałożyć plaster na miejsce aplikacji i mocno przycisnąć dłonią przez ok. 30 s. Plaster nie będzie naruszony podczas kąpieli, prysznica czy pływania, jednak nie należy wystawiać go na działanie gorąca (np. sauna, promieniowanie podczerwone). Plaster należy nosić bez przerwy przez 96 h. Po zdjęciu plastra kolejny należy nałożyć w innym miejscu. Należy zachować co najmniej tygodniowy odstęp przed nałożeniem plastra w tym samym miejscu.