Aciclovir Jelfa proszek do sporz. roztw. do inf. (250 mg) - 5 fiolek

Dożylnie. Leczenie należy rozpocząć możliwie najszybciej po pojawieniu się objawów i rozpoznaniu. Zakażenia skóry i błon śluzowych wirusem Herpes simplex u chorych z niedoborami immunologicznymi. Ciężkie klinicznie postaci zakażeń Herpes genitalis. Dorośli: 15 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (5 mg/kg mc. co 8 h). Dzieci powyżej 6 mż.-12 lat: 750 mg/m²pc./dobę w dawkach podzielonych (250 mg/m²pc. co 8 h). Leczenie zakażeń Herpes simplex trwa 7 dni, a zakażeń Herpes genitalis 5 dni. Zakażenia wirusem Varicella zoster u chorych z niedoborami immunologicznymi. Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Dorośli: 10 mg/kg mc. co 8 h. Dzieci powyżej 6 mż.-12 lat: 500 mg/m²pc. co 8 h. Leczenie zakażeń Varicella zoster trwa 7 dni, a opryszczkowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych 10 dni. Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym trwającym nie krócej niż 1 h. Roztwory acyklowiru muszą być podawane w odpowiednim stężeniu, zgodnie z procedurą przygotowania roztworu leku. Szczególne grupy pacjentów. W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny > 50 ml/min dawkę podaje się co 8 h; 25-50 ml/min dawkę podaje się co 12 h; 10-25 ml/min: co 24 h; poniżej 10 ml/min: 1/2 dawki co 24 h. W trakcie stosowania acyklowiru należy stale monitorować klirens kreatyniny lub jej stężenie w surowicy. U pacjentów poddawanych hemodializie dawka leku po każdej dializie powinna być odpowiednio dobrana. U pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej nie jest konieczna zmiana dawek przy odpowiednio zachowanych odstępach między dawkami. U pacjentów ze znaczną nadwagą przeciętna dawka wynosi 10 mg/kg mc. należnej masy ciała. Nie należy przekraczać dawki 500 mg/m²pc. co 8 h. U pacjentów w podeszłym wieku wydolność nerek może być w różnym stopniu zmniejszona - lek należy stosować po dokonaniu oceny stanu nerek; dawkowanie należy modyfikować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi chorych z niewydolnością nerek. Sposób podania. Do fiolki z liofilizatem dodać 10 ml wody do wstrzykiwań lub 10 ml roztworu chlorku sodu 0,9% do wstrzykiwań. Uzyskany roztwór zawiera 25 mg acyklowiru w 1 ml. Nie wolno stosować rozpuszczalników zawierających alkohol benzylowy lub parahrdroksybenzoesany (może wytrącić się osad). Po rozpuszczeniu suchej substancji w fiolce, przed połączeniem z płynem do wlewów uzyskany roztwór należy staranie obejrzeć celem wykrycia ewentualnych zanieczyszczeń. Przygotowany roztwór można przechowywać 24 h w temperaturze poniżej 25ºC. Roztwór acyklowiru sodowego ma pH 10,5 - 12, co może być przyczyną reakcji z metalem (np. częściami strzykawki). Odpowiednią dawkę acyklowiru należy dodać do płynu infuzyjnego, tak, aby stężenie nie przekraczało 7 mg/ml. U dorosłych o masie ciała 70 kg zaleca się podawanie jednorazowej dawki w objętości 60 – 150 ml. U dzieci ilość płynu infuzyjnego należy dostosować do wieku i masy ciała. Roztwór pierwotny acyklowiru można dodać do następujących płynów do wlewów dożylnych: roztwór chlorku sodu 0,45% lub 0,9%; roztwór chlorku sodu 0,45% z roztworem glukozy 2,5%; złożony roztwór mleczanu sodu (roztwór Hartmanna). Roztwór należy przygotowywać w warunkach jałowych bezpośrednio przed podaniem. Jeśli pojawi się zmętnienie lub krystalizacja (przed lub podczas wlewu), roztwór należy wyrzucić. Przygotowany roztwór podaje się w powolnym wlewie dożylnym ze stałą szybkością, w czasie nie krótszym niż 1 h. Uwaga: Nie stosować leku w szybkich wstrzyknięciach dożylnych, ani w stężeniach wyższych niż zalecane. Wstrzyknięcie domięśniowe lub podskórne może być przyczyną miejscowego podrażnienia tkanek (pH roztworu acyklowiru sodowego wynosi ok. 11).