Adcetris proszek do sporz. konc. roztw. do inf. (50 mg) - 1 fiolka

Lek należy podawać pod kontrolą lekarza posiadającego doświadczenie w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Wcześniej nieleczony chłoniak ziarniczy. W leczeniu skojarzonym z chemioterapią (doksorubicyna [A], winblastyna [V] i dakarbazyna [D] [AVD]) zalecana dawka wynosi 1,2 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min w 1. i 15. dniu każdego 28-dniowego cyklu leczenia przez 6 cykli. Główna profilaktyka ze wspomaganiem czynnikiem wzrostu (G-CSF), stosowana od podania pierwszej dawki, jest zalecana u wszystkich pacjentów z wcześniej nieleczonym chłoniakiem ziarniczym, u których stosowane jest leczenie skojarzone. Chłoniak ziarniczy u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem nawrotu lub progresji choroby. Zalecana dawka wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Leczenie preparatem należy rozpocząć na podstawie oceny stanu klinicznego, po zakończeniu okresu rekonwalescencji po ASCT. Pacjenci z tej grupy powinni otrzymać maksymalnie 16 cykli leczenia. Chłoniak ziarniczy nawrotowy lub oporny na leczenie. Zalecana dawka wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. W przypadku ponownego leczenia pacjentów, u których wcześniej uzyskano odpowiedź na leczenie preparatem, zalecana dawka początkowa wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Alternatywnie leczenie można ewentualnie ponowić stosując ostatnią dawkę tolerowaną przez pacjenta. Leczenie należy kontynuować aż do progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Pacjenci, u których nastąpiła stabilizacja choroby lub poprawa stanu, powinni otrzymać co najmniej 8 cykli, a maksymalnie do 16 cykli leczenia (w ciągu około roku). Wcześniej nieleczony sALCL. W leczeniu skojarzonym z chemioterapią (cyklofosfamid [C], doksorubicyna [H] i prednizon [P], [CHP]) zalecana dawka wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. przez 6 do 8 cykli. Główna profilaktyka ze wspomaganiem czynnikiem wzrostu (G-CSF), stosowana od podania pierwszej dawki, jest zalecana u wszystkich pacjentów z wcześniej nieleczonym sALCL, u których stosowane jest leczenie skojarzone. Nawrotowy lub oporny na leczenie układowy chłoniak anaplastyczny z dużych komórek. Zalecana dawka wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Zalecana dawka początkowa u pacjentów, u których ponowiono leczenie, a u których wcześniej uzyskano odpowiedź na leczenie preparatem, wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Leczenie można ewentualnie ponowić stosując ostatnią dawkę tolerowaną przez pacjenta. Leczenie należy kontynuować aż do progresji choroby lub wystąpienia niedopuszczalnej toksyczności. Pacjenci, u których nastąpiła stabilizacja choroby lub poprawa stanu, powinni otrzymać co najmniej 8 cykli, a maksymalnie do 16 cykli leczenia (w ciągu około roku). Skórny chłoniak T-komórkowy CD30+. Zalecana dawka wynosi 1,8 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Pacjenci z CTCL powinni otrzymać maksymalnie 16 cykli leczenia. Zalecenia ogólne. Jeśli masa ciała pacjenta przekracza 100 kg, do obliczenia dawki należy przyjąć 100 kg. Należy monitorować morfologię krwi przed podaniem każdej dawki. Modyfikacje dawkowania. Neutropenia podczas monoterapii. Jeśli podczas leczenia pojawi się neutropenia, leczenie jej powinno polegać na opóźnianiu podania kolejnych dawek. Neutropenia 1. stopnia (3; 9/l) lub 2. stopnia (<1500 - 1000/mm³; <1,5 - 1,0 x 10⁹/l) - kontynuacja podawania takiej samej dawki i schematu leczenia. Neutropenia 3. stopnia (<1000- 500/mm³; <1,0 - 0,5 x 10⁹/l) lub 4. stopnia (<500/mm³; <0,5 x 10⁹/l) - wstrzymać podanie dawki aż do cofnięcia się objawów toksyczności do ≤2. stopnia lub do wartości wyjściowej, a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce i w takim samym schemacie (pacjenci, u których rozwinęła się limfopenia 3. lub 4. stopnia mogą kontynuować leczenie bez przerywania go). Rozważyć wspomagające stosowanie czynnika wzrostu (G-CSF lub GM-CSF) w kolejnych cyklach u pacjentów z neutropenią 3. lub 4. stopnia. (Stopniowanie neutropenii wg skali CTCAE; DGN = dolna granica normy). Neutropenia podczas terapii skojarzonej. Neutropenia 1., 2., 3., i 4. stopnia – główna profilaktyka ze wspomaganiem czynnikiem wzrostu (G-CSF) jest zalecana, już od pierwszej dawki, u wszystkich pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone. Kontynuacja podawania takiej samej dawki i schematu leczenia. Neuropatia obwodowa podczas monoterapii. Neuropatia 1. stopnia (parestezje i (lub) zniesienie odruchów, bez zaburzenia czynności) - kontynuacja podawania takiej samej dawki i schematu leczenia. Neuropatia 2. stopnia (zaburzenia czynności, ale bez wpływu na codzienne czynności) lub 3. stopnia (upośledzenie wykonywania codziennych czynności) - wstrzymać podanie dawki aż do cofnięcia się objawów toksyczności do ≤1. stopnia lub do wartości początkowej, następnie wznowić podawanie w zmniejszonej dawce 1,2 mg/kg co 3 tyg. Neuropatia 4. stopnia (neuropatia czuciowa powodująca niepełnosprawność lub neuropatia ruchowa zagrażająca życiu lub prowadząca do porażenia) - przerwać leczenie. (Stopniowanie neuropatii wg skali CTCAE.) Neuropatia obwodowa podczas terapii skojarzonej. Neuropatia 1. stopnia – terapia skojarzona z AVD lub CHP: kontynuacja podawania takiej samej dawki i schematu leczenia. Neuropatia 2. stopnia – AVD: zmniejszyć dawkę do 0,9 mg/kg, maksymalnie do 90 mg co 2 tyg.; CHP: przy neuropatii czuciowej należy kontynuować podawanie takiej samej wielkości dawki, przy neuropatii ruchowej należy zmniejszyć  dawkę do 1,2 mg/kg, maksymalnie do 120 mg co 3 tyg. Neuropatia 3. stopnia – AVD: wstrzymać leczenie preparatem, aż do ustąpienia objawów toksyczności do ≤2. stopnia, a następnie ponownie rozpocząć leczenie od zmniejszonej dawki do 0,9 mg/kg do maksymalnie 90 mg co 2 tyg.; CHP: przy neuropatii czuciowej zmniejszyć dawkę do 1,2 mg/kg, maksymalnie do 120 mg co 3 tyg., przy neuropatii ruchowej przerwać leczenie. Neuropatia 4. stopnia -  terapia skojarzona z AVD lub CHP: przerwać leczenie. Szczególne grupy pacjentów. Terapia skojarzona. Pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy objąć ścisłą obserwacją w kierunku zdarzeń niepożądanych. Brak danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu w skojarzeniu z chemioterapią u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ze stężeniem kreatyniny w surowicy krwi ≥2,0 mg/dl lub klirensem kreatyniny albo obliczonym klirensem kreatyniny ≤40 ml/min. Należy unikać stosowania w skojarzeniu z chemioterapią u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy objąć ścisłą obserwacją w kierunku zdarzeń niepożądanych. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby otrzymujących preparat w skojarzeniu z AVD wynosi 0,9 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 2 tyg. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby otrzymujących preparat w skojarzeniu z CHP wynosi 1,2 mg/kg podawana we wlewie dożylnym trwającym 30 min co 3 tyg. Brak danych klinicznych dotyczących stosowania w skojarzeniu z chemioterapią u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby ze stężeniem bilirubiny całkowitej przekraczającym 1,5-krotnie GGN (chyba że takie stężenie jest związane z występowaniem zespołu Gilberta) lub aktywnością AspAT lub aktywnością AlAT odpowiednio ponad 3-krotnie lub 5-krotnie większą od górnej granicy normy, jeżeli takie zwiększenie aktywności można w sposób uzasadniony przypisać obecności chłoniaka ziarniczego w wątrobie. Należy unikać stosowania w skojarzeniu z chemioterapią u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Monoterapia. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wynosi 1,2 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy objąć ścisłą obserwacją w kierunku zdarzeń niepożądanych. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wynosi 1,2 mg/kg podawane we wlewie dożylnym trwającym 30 min, co 3 tyg. Pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy objąć ścisłą obserwacją w kierunku zdarzeń niepożądanych. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności stosowania brentuksymabu vedotin u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Sposób podania. Preparat należy podawać we wlewie trwającym 30 min. Instrukcja dotycząca rekonstytucji i rozcieńczenia – patrz ChPL. Brentuksymabu vedotin nie wolno podawać w postaci szybkiego wstrzyknięcia dożylnego ani bolusa. Lek należy podawać przez osobny dostęp do żyły i nie wolno go mieszać z innymi lekami.