Adrimedac roztw. do wstrz. (200 mg/100 ml) - 1 but. 100 ml

Leczenie doksorubicyną powinno być stosowane tylko przez lekarza z doświadczeniem w leczeniu lekami przeciwnowotworowymi. Zaleca się hospitalizację pacjenta we wczesnej fazie leczenia.
Podanie dożylne. W monoterapii zalecana dawka wynosi 60-75 mg/m² pc. w odstępach 21-dniowych jako pojedyncze wstrzyknięcie dożylne. W skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi o tym samym profilu toksyczności, dawka leku powinna być zmniejszona do 30-40 mg/m² pc. co 21 dni. Stosowanie doksorubicyny w pojedynczej dawce co 3 tyg. zmniejsza niebezpieczeństwo wystąpienia zapalenia błony śluzowej. Lek można podawać również w schemacie podawania przez 3 kolejne dni w dawce dziennej 20-25 mg/m² pc. (schemat ten jest bardziej efektywny, jednak obarczony większą toksycznością) lub podawania raz w tygodniu w dawce 20 mg/m² pc. (schemat ten zmniejsza także występowanie kardiotoksyczności). Zalecana całkowita dawka skumulowana doksorubicyny wynosi 450-550 mg/m² pc. (450 mg/m² u pacjentów powyżej 70 rż.). Lek podaje się we wstrzyknięciu dożylnym lub w ciągłym wlewie kroplowym w 0,9% roztworze NaCl lub 5% roztworze glukozy. Wstrzyknięcie dożylne jest prawdopodobnie bardziej kardiotoksyczne niż ciągły wlew kroplowy. Czas podania leku nie powinien być krótszy niż 3-5 min. Podanie dopęcherzowe: lek w dawce 50 mg rozpuszczony w 50 ml roztworu soli fizjologicznej podaje się przez cewnik do pęcherza moczowego raz w miesiącu.
Dawkę leku należy zmniejszyć u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby: przy stężeniu bilirubiny w surowicy krwi 1,2-3 mg/100 ml należy podać 50% dawki doksorubicyny, a przy stężeniu powyżej 3 mg/100 ml - 25% dawki doksorubicyny. Może zaistnieć konieczność zmniejszenia dawki u dzieci z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia późnej kardiotoksyczności.