Amipryd tabl. (100 mg) - 30 szt.

Doustnie. Dorośli. U pacjentów z objawami pozytywnymi. W ostrych zaburzeniach psychotycznych zaleca się dawki doustne wynoszące od 400-800 mg amisulprydu na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć do 1200 mg amisulprydu na dobę. Nie zbadano w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 1200 mg amisulprydu na dobę, w związku z czym nie zaleca się ich stosowania. Specjalne dawkowanie na początku leczenia amisulprydem nie jest wymagane. Dawkę należy dobierać w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na lek. U pacjentów, u których występują jednocześnie objawy pozytywne i negatywne. Dawkę leku należy ustalić tak, żeby uzyskać optymalną kontrolę objawów pozytywnych (400-800 mg/dobę). Leczenie podtrzymujące należy prowadzić najmniejszą skuteczną dawką leku. U pacjentów charakteryzujących się przewagą objawów negatywnych. Zalecana dawka wynosi od 50-300 mg/dobę. Dawkę leku należy ustalać indywidualnie. Amisulpryd może być podawany raz na dobę w dawkach do 400 mg, większe dawki należy stosować w dawce podzielonej, 2 razy na dobę, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): bezpieczeństwo stosowania w tej grupie pacjentów było badane u ograniczonej liczby osób. Amisulpryd należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności, z uwagi na możliwość wystąpienia spadków ciśnienia tętniczego krwi lub nadmiernej sedacji. Może być konieczne zmniejszenie dawki ze względu na niewydolność nerek. Pacjenci z niewydolnością nerek: amisulpryd jest eliminowany z organizmu przez nerki. W przypadku niewydolności nerek dawkę leku należy zmniejszyć do połowy u pacjentów, u których CCr mieści się w zakresie 30-60 ml/min oraz do jednej trzeciej dawki u pacjentów, u których CCr mieści się w zakresie 10-30 ml/min. Brak danych o chorych z ciężkim uszkodzeniem nerek (CCr <10 ml/min), dlatego też nie należy stosować leku u tych pacjentów. Niewydolność wątroby: amisulpryd podlega w niewielkim stopniu przemianom metabolicznym, nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież: nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności amisulprydu u ludzi od okresu pokwitania do 18 lat. Dostępne są jedynie ograniczone dane na temat stosowania amisulprydu u młodzieży w schizofrenii. W związku z tym, nie zaleca się stosowania amisulprydu u pacjentów od okresu pokwitania do 18 lat. Jeżeli jednak leczenie takich pacjentów jest absolutnie konieczne, musi być rozpoczynane i kontynuowane przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu schizofrenii w tej grupie wiekowej. Stosowanie amisulprydu jest przeciwwskazane u dzieci przed okresem pokwitania, gdyż nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości lub przepołowione, popijając wodą. Lek może być przyjmowany niezależnie od posiłków. Tabletkę można podzielić na równe dawki.