Ampicilin+Sulbactam AptaPharma proszek do sporz. roztw. do wstrz. i (lub) inf. (2 g+1 g) - 10 fiol.

Dożylnie lub domięśniowo. Dorośli. Zakres dawkowania wynosi 1,5 g do 12 g na dobę w dawkach podzielonych co 6 h lub 8 h. Nie należy przekraczać całkowitej dawki sulbaktamu wynoszącej 4 g. Zakażenia o lżejszym przebiegu można leczyć, podając lek co 12 h. Lekki stopień ciężkości zakażenia - dawka dobowa: 1,5 g do 3 g (0,5 g sulbaktamu + 1 g ampicyliny do 1 g sulbaktamu + 2 g ampicyliny). Umiarkowany stopień ciężkości zakażenia - dawka dobowa: do 6 g (do 2 g sulbaktamu + 4 g ampicyliny). Ciężki stopień ciężkości zakażenia - dawka dobowa: do 6 g (do 2 g sulbaktamu + 4 g ampicyliny). Częstość dawkowania jest ustalana w zależności od ciężkości choroby oraz czynności nerek pacjenta. Leczenie jest zazwyczaj kontynuowane przez 48 h po ustąpieniu gorączki lub innych nieprawidłowych objawów. Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni, ale w ciężkich zakażeniach czas leczenia można wydłużyć lub podać dodatkowe dawki ampicyliny. W zapobieganiu zakażeniom chirurgicznym należy podać dawkę 1,5-3 g  podczas znieczulania, co zapewni odpowiedni okres do osiągnięcia terapeutycznych stężeń leku w surowicy krwi i tkankach podczas zabiegu. Dawkę można powtarzać co 6-8 h; podawanie leku zazwyczaj kończy się po 24 h od zakończenia większości zabiegów chirurgicznych, chyba że wskazany jest kolejny cykl terapeutyczny preparatem. W leczeniu niepowikłanej rzeżączki lek można podawać w pojedynczej dawce 1,5 g. Aby przedłużyć stężenie ampicyliny i sulbaktamu w osoczu krwi, należy jednocześnie podać doustnie 1 g probenecydu. Dzieci, niemowlęta i noworodki. Dawka w leczeniu większości zakażeń u dzieci, niemowląt i noworodków wynosi 150 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 50 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę oraz 100 mg/kg mc. ampicyliny na dobę), zwykle co 6 lub 8 h. U noworodków i wcześniaków w pierwszym tygodniu życia zalecana dawka wynosi 75 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 25 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę oraz 50 mg/kg mc. ampicyliny na dobę) w dawkach podzielonych co 12 h. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <30 ml/min) zaburzenia eliminacji dotyczą w podobnym stopniu sulbaktamu i ampicyliny, tak więc stosunek stężenia obu związków w osoczu pozostaje niezmieniony. U tych pacjentów dawka leku powina być podawana rzadziej, zgodnie z doświadczeniem nabytym w leczeniu ampicyliną. Zalecane dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. CCr >30 ml/min - przerwa w dawkowaniu 6-8 h; CCr 15-30 ml/min - przerwa w dawkowaniu 12 h; CCr 5-14 ml/min - przerwa w dawkowaniu 24 h; CCr <5 ml/min - przerwa w dawkowaniu 48 h. Sulbaktam i ampicylina są usuwane z krwi podczas hemodializy w równym stopniu, dlatego lek należy podawać bezpośrednio po dializie i następnie w odstępach 48-h do czasu kolejnej dializy. Sposób podania. W przypadku wstrzyknięcia dożylnego, zawartość fiolki do wstrzykiwań należy rozpuścić w jałowej wodzie do wstrzykiwań lub dowolnym zgodnym roztworze (patrz ChPL). Aby zapewnić całkowite rozpuszczenie, należy odczekać aż piana się rozproszy i ocenić to wizualnie. Dawkę można podać w bolusie trwającym co najmniej 3 min lub stosując większe rozcieńczenia (50-100 ml) w infuzji dożylnej trwającej 15-30 min. W przypadku podania domięśniowego zaleca się głębokie wstrzyknięcie domięśniowe. Aby uniknąć bólu, do rozpuszczenia proszku można zastosować 0,5% jałowy roztwór chlorowodorku lidokainy (3,2 ml 0,5% jałowego roztworu do wstrzykiwań chlorowodorku lidokainy dla mocy 1 g + 0,5 g ampicyliny + sulbaktamu i 6,4 ml w przypadku mocy 2 g + 1 g ampicyliny + sulbaktamu).