Ampicillin Adamed proszek do sporz. roztw. do wstrz. i (lub) inf. (1 g) - 10 fiol.

Domięśniowo i dożylnie. Dawkę ampicyliny należy dobrać z uwzględnieniem wieku, masy ciała i funkcji nerek pacjenta, ciężkości i miejsca zakażenia oraz przypuszczalnego lub potwierdzonego mikroorganizmu patogennego. Dorośli i młodzież (powyżej 12 lat). Domięśniowo: 500 mg 4 razy na dobę. Wstrzyknięcie dożylne: 500 mg-2 g, 4-6 razy na dobę. Ciągła infuzja dożylna: 6-12 g na dobę. Przerywana infuzja dożylna: 2 g, 4-6 razy na dobę. W profilaktyce zapalenia wsierdzia 2 g można podawać dożylnie jako pojedynczą dawkę 30-60 min przed zabiegiem. Dzieci (do 12 lat). Wstrzyknięcie dożylne lub infuzja. Noworodki <7 dni: 30 mg/kg co 12 h; w przypadku ciężkiego zakażenia dawkę można podwoić. Noworodki 7-21 dni: 30 mg/kg co 8 h; w przypadku ciężkiego zakażenia dawkę można podwoić. Noworodki 21-28 dni: 30 mg/kg co 6 h; w przypadku ciężkiego zakażenia dawkę można podwoić. Dzieci w wieku od 1 miesiąca do 12 lat: 25 mg/kg (maksymalnie 1 g) co 6 h; w przypadku ciężkiego zakażenia dawkę można podwoić do 50 mg/kg (maksymalnie 2 g). Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące leczenia w poszczególnym wskazaniu. W leczeniu bakteryjnego zapalenia opon mózgowych dożylną dawkę podawaną dzieciom można w razie konieczności zwiększyć do 400 mg/kg mc. na dobę. W profilaktyce zapalenia wsierdzia 50 mg/kg można podawać dożylnie jako pojedynczą dawkę 30 do 60 min przed zabiegiem. Kontrola leczenia. W czasie długotrwałego leczenia (>2-3 tyg.) należy monitorować czynności wątroby i nerek oraz parametry morfotyczne krwi. W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowych spowodowanego Listeria monocytogenes oraz bakteriemii u noworodków ampicylinę należy stosować w skojarzeniu z innym lekami przeciwbakteryjnymi. W leczeniu zakażeń w obrębię jamy brzusznej, jeśli wiadomo, że zakażenie jest wywołane przez patogeny anaerobowe i (lub) Gram-ujemne lub istnieje takie podejrzenie, ampicylinę należy stosować w skojarzeniu z innymi, odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z CCr >30 ml/min nie ma konieczności dostosowywania dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniami czynności nerek, ze współczynnikiem przesączania kłębuszkowego 30 ml/min lub niższym, zaleca się zmniejszenie dawki, ponieważ należy oczekiwać akumulacji ampicyliny: przy CCr 20-30 ml/min zwykle stosowaną dawkę należy zmniejszyć do 2/3; CCr poniżej 20 ml/min zwykle stosowaną dawkę należy zmniejszyć do 1/3. Należy stosować ogólna zasadę, aby u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek nie przekraczać dawki 1 g ampicyliny co 8 h. Sposób podania. Wstrzyknięcie domięśniowe lub dożylne albo w postaci infuzji przerywanej lub ciągłej. Przy podawaniu domięśniowym trzeba przestrzegać zwykle stosowanych ograniczeń dotyczących objętości. Lek można podawać w formie powolnej iniekcji dożylnej przez 5-10 min. Szybkie podanie może wywołać drgawki. Lek może być podawany w formie infuzji dożylnej przez 20-30 min. W przypadku infuzji ciągłych należy w miarę możliwości stosować pompę infuzyjną.