BCG medac proszek i rozp. do sporz. zaw. do podaw. do pęch. mocz. - 1 zestaw

Dopęcherzowo. Zawartość jednej fiolki po rekonstytucji i rozcieńczeniu zgodnie ze wskazaniami stanowi pojedynczą dawkę do podania do pęcherza moczowego. Leczenie wprowadzające. Leczenie BCG należy rozpocząć po około 2 – 3 tygodniach po resekcji przezcewkowej lub po biopsji pęcherza moczowego i po bezurazowym cewnikowaniu, oraz powtarzać co tydzień przez 6 tygodni. W przypadku guzów o umiarkowanym i wysokim ryzyku należy następnie zastosować leczenie podtrzymujące. Leczenie podtrzymujące. W oparciu o dane z badań klinicznych zdecydowanie zaleca się leczenie podtrzymujące po leczeniu wprowadzającym. Zalecany schemat leczenia podtrzymującego to cotygodniowy wlew do pęcherza moczowego przez 3 kolejne tygodnie przez okres 1 roku do 3 lat w 3, 6, 12, 18, 24, 30 i 36 miesiącu. W ramach tego schematu leczenia podaje się do 27 wlewów w okresie do trzech lat. Chociaż leczenie podtrzymujące zmniejsza prawdopodobieństwo nawrotu i może zmniejszyć progresję, to u niektórych pacjentów działania niepożądane oraz dyskomfort związany z leczeniem mogą przeważyć korzyści wynikające z leczenia. Dlatego przed rozpoczęciem lub kontynuacją leczenia podtrzymującego należy przeprowadzić ocenę stosunku korzyści do ryzyka oraz uwzględnić preferencje pacjenta. Należy następnie ocenić potrzebę leczenia podtrzymującego co 6 miesięcy po pierwszym roku leczenia na podstawie klasyfikacji nowotworu oraz odpowiedzi klinicznej. Szczególne grupy pacjentów. Brak zaleceń lub przeciwwskazań dotyczących stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Sposób podania. Pacjent nie powinien przyjmować płynów 4 h przed podaniem preparatu i 2 h po jego podaniu. Cewnik dopęcherzowy wprowadza się do pęcherza w warunkach aseptycznych. Należy zastosować wystarczającą ilość żelu nawilżającego, aby zmniejszyć ryzyko urazu śluzówki dróg moczowych, a tym samym ryzyko poważnych powikłań, a także zmniejszyć dyskomfort pacjenta związany z zabiegiem. Pęcherz musi zostać opróżniony przed podaniem wlewu BCG. Całkowite opróżnienie pęcherza po cewnikowaniu usuwa pozostałości żelu, który mógł dostać się do pęcherza przed podaniem wlewu BCG-medac. Lek wprowadza się do pęcherza za pomocą cewnika pod małym ciśnieniem. Jeżeli jest to możliwe, podaną do pęcherza moczowego zawiesinę BCG-medac należy pozostawić w pęcherzu na 2 godziny. W tym czasie zawiesina powinna mieć dostateczny kontakt z całą powierzchnią błony śluzowej pęcherza. Dlatego też pacjent powinien wstać po zabiegu tak szybko jak to możliwe, a pacjent leżący w łóżku, powinien być co 15 minut odwracany z pleców na brzuch i odwrotnie. Po 2 godzinach pacjent powinien opróżnić pęcherz z podanej zawiesiny w pozycji siedzącej. Jeżeli nie ma przeciwwskazań, zaleca się intensywne nawadnianie pacjentów przez 48 godzin po każdym wlewie. Pacjenci leczeni BCG-medac powinni otrzymać ulotkę i kartę ostrzeżeń dla pacjenta.