Bicardef tabl. powl. (10 mg) - 90 szt.

Doustnie. Nadciśnienie tętnicze: 5 mg raz na dobę. W łagodniejszych postaciach nadciśnienia tętniczego (ciśnienie rozkurczowe do 105 mmHg) właściwe może się okazać podawanie 2,5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg podawanych raz na dobę. Dalsze zwiększanie dawki jest uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zwykle nie jest konieczna modyfikacja dawkowania; u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr < 20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę; doświadczenie ze stosowaniem bisoprololu u pacjentów poddawanych dializie jest ograniczone, nie ma jednak dowodów na konieczność modyfikowania dawkowania. Dzieci i młodzież. Z powodu braku dostatecznych danych klinicznych nie zaleca się stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży. Choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa): 5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Dalsze zwiększanie dawki jest uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zwykle nie jest konieczna modyfikacja dawkowania; u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr < 20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę; doświadczenie ze stosowaniem bisoprololu u pacjentów poddawanych dializie jest ograniczone, nie ma jednak dowodów na konieczność modyfikowania dawkowania. Dzieci i młodzież. Z powodu braku dostatecznych danych klinicznych nie zaleca się stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży. Stabilna, przewlekła niewydolność serca. Standardowe leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca obejmuje inhibitory ACE (lub, w przypadku nietolerancji leków z tej grupy, antagonistów receptora AT1 dla angiotensyny II), β-adrenolityki, leki moczopędne, a jeśli jest to wskazane, także glikozydy nasercowe. W chwili rozpoczynania leczenia bisoprololem pacjent powinien być w stanie stabilnym (bez objawów ostrej niewydolności serca). Zaleca się, aby leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca było prowadzone przez lekarza z doświadczeniem w leczeniu tej choroby. Faza dostosowania dawki. Dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej tolerancji, dawkę zwiększa się stopniowo, w odstępach dwutygodniowych lub dłuższych do dawki 2,5 mg, 3,75 mg, 5 mg, 7,5 mg i 10 mg raz na dobę. Jeżeli zwiększona dawka jest źle tolerowana, mniejsza dawka może być dawką podtrzymującą. Maksymalna zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Podczas fazy dostosowania dawki zaleca się ścisłe monitorowanie parametrów życiowych (częstość rytmu serca, ciśnienie krwi) i objawów nasilenia niewydolności serca. Modyfikacja leczenia. Jeśli maksymalna zalecana dawka jest źle tolerowana, można rozważyć stopniowe zmniejszenie dawki. W przypadku przemijającego nasilenia niewydolności serca, niedociśnienia lub bradykardii, zaleca się ponowne dostosowanie dawki jednocześnie stosowanych leków. Konieczne może być czasowe zmniejszenie dawki bisoprololu. Należy również rozważyć zakończenie leczenia β-adrenolitykiem. Po uzyskaniu stabilizacji stanu pacjenta należy zawsze rozważyć ponowne rozpoczęcie leczenia i (lub) stopniowe zwiększenie dawki bisoprololu. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Brak danych dotyczących farmakokinetyki bisoprololu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, w związku z tym, u tych pacjentów należy zachować szczególną ostrożność w czasie zwiększania dawki. Dzieci i młodzież. Z powodu braku dostatecznych danych klinicznych nie zaleca się stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży. Czas trwania leczenia, przerwanie leczenia. Czas trwania leczenia nie jest ograniczony. Leczenia bisoprololem nie powinno się przerywać nagle, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, ponieważ może to prowadzić do ostrego pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Jeżeli konieczne jest przerwanie leczenia, dawkę należy zmniejszać stopniowo (np. zmniejszać o połowę w odstępach tygodniowych). Sposób podania. Lek należy przyjmować raz dziennie, zwykle rano o tej samej porze, przed śniadaniem, podczas śniadania lub po posiłku. Tabletki należy połknąć, popijając niewielką ilością płynu, bez rozgryzania. Tabletkę można podzielić na równe dawki.