Calcium chloratum WZF roztw. do wstrz. (67 mg/ml) - 10 amp. 10 ml

Dożylnie. Dawkowanie jest indywidualne, zależne od stopnia niedoboru wapnia. Stany niedoboru wapnia wymagające szybkiego uzupełnienia. Dorośli: 5-10 ml roztworu (2,3-4,6 mmol jonów wapnia) podać bardzo powoli dożylnie. Kolejną dawkę można podać po przerwie trwającej 1-3 dni, w zależności od odpowiedzi pacjenta i (lub) wyników oznaczeń stężenia wapnia w surowicy. W przypadku zwiększonego wydalania wapnia, może być konieczne powtórzenie dawki. Dzieci: 0,2 ml/kg mc./dawkę (0,092 mmol jonów wapnia/kg mc./dawkę) roztworu bardzo powoli dożylnie. Maksymalna dawka 1-10 ml na dobę. Zatrucia: antagonistami wapnia (jeśli dochodzi do zaburzeń krążenia: spadku ciśnienia tętniczego, zaburzeń przewodnictwa) siarczanem magnezu, fluorkami lub szczawianami. Dorośli: początkowo 5 ml (2,3 mmol jonów wapnia) podane natychmiast po stwierdzeniu zatrucia. Jeśli zachodzi potrzeba, dawkę można powtarzać. Resuscytacja krążeniowa. Dorośli: 5-10 ml roztworu (2,3-4,6 mmol jonów wapnia) podawać bardzo powoli dożylnie. Znaczna hiperkaliemia ze zmianami w EKG. Dorośli: chlorek wapnia powinien być podawany wyłącznie pod kontrolą EKG. Sposób podania. Preparat należy podawać powoli, z szybkością 1 do 2 ml/min. W przypadku wystąpienia u pacjenta niekorzystnych objawów, należy zaprzestać podawania. Wznowienie podawania jest możliwe po ustąpieniu tych objawów. Po wstrzyknięciu pacjent powinien przez kilka minut pozostać w pozycji leżącej. Roztworu nie podawać podskórnie lub domięśniowo, ponieważ w miejscu podania może wystąpić martwica tkanek. Roztwór przeznaczony do podania powinien mieć temperaturę pokojową.