Candesartan Genoptim tabl. (16 mg) - 28 szt.
Candesartan cilexetilPreparat niedostępny w sprzedaży
Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta![]() |
---|
Wskazania do stosowania:
Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych; nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży od 6 do <18 lat; dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa lewej komory ≤40%), jeśli inhibitory ACE nie są tolerowane lub jako lek dodany do inhibitora ACE u pacjentów z objawową niewydolnością serca, pomimo optymalnego leczenia, jeśli antagoniści receptora mineralokortykoidowego nie są tolerowani.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Doustnie. Nadciśnienie tętnicze. Dorośli. Dawka początkowa i zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 8 mg raz na dobę. Optymalne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4 tyg. U pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można zwiększyć do 16 mg raz na dobę, maksymalnie do 32 mg raz na dobę. Schemat leczenia należy ustalać indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Kandesartan może być stosowany równocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dodatkowe zastosowanie hydrochlorotiazydu powoduje addytywne działanie przeciwnadciśnieniowe podczas stosowania różnych dawek kandesartanu. Nie ma konieczności zmiany dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego, np. u pacjentów z możliwym zmniejszeniem objętości wewnątrznaczyniowej, należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 4 mg. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w tym u pacjentów podawanych dializoterapii, dawka początkowa wynosi 4 mg. Doświadczenie dotyczące stosowania kandesartanu u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <15 ml/min) jest ograniczone. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i (lub) cholestazą. U pacjentów rasy czarnej częściej może być konieczne zwiększenie dawki i jednoczesne zastosowanie innych leków hipotensyjnych. Dzieci od 6 do <18 lat. Zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. U pacjentów z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego krwi dawkę można zwiększyć: u pacjentów o mc. <50 kg do maksymalnie 8 mg raz na dobę; u pacjentów o mc. ≥50 kg do 8 mg raz na dobę, a następnie do 16 mg raz na dobę, o ile jest to wskazane. U dzieci i młodzieży nie badano stosowania dawek większych niż 32 mg. Optymalne działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4 tyg. U dzieci z możliwością zmniejszenia objętości krwi krążącej (np. u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi, szczególnie u tych z zaburzeniami czynności nerek), leczenie preparatem powinno być wdrażane pod ścisłym nadzorem lekarza, należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej niż zazwyczaj stosowana dawka początkowa. Badania dotyczące stosowania leku u dzieci ze wskaźnikiem przesączania kłębuszkowego <30 ml/min/1,73 m2 nie były prowadzone. U pacjentów pediatrycznych rasy czarnej działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu jest słabsze niż u pacjentów innych ras. Dzieci od 1 roku do <6 lat. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku w tej grupie wiekowej. Nie można ustalić zaleceń dotyczących dawkowania. Niewydolność serca. Dorośli. Dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Dawkę tę można zwiększyć do dawki docelowej 32 mg raz na dobę (dawka maksymalna) lub do największej dawki tolerowanej przez pacjenta, podwajając dawkę, w odstępach co najmniej co 2 tyg. Ocena stanu pacjenta z niewydolnością serca powinna zawsze uwzględniać ocenę czynności nerek, w tym kontrolę stężenia kreatyniny i potasu w surowicy. Kandesartan może być podawany jednocześnie z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, w tym z inhibitorami ACE, β-adrenolitykami, lekami moczopędnymi i glikozydami naparstnicy lub ze skojarzeniem tych leków. Preparat może być podawany w skojarzeniu z inhibitorem ACE pacjentom z objawową niewydolnością serca, pomimo zastosowania optymalnej, standardowej terapii niewydolności serca, wówczas gdy antagoniści receptora mineralokortykoidowego nie są tolerowani. Jednoczesne stosowanie inhibitora ACE, leku moczopędnego oszczędzającego potas (np. spironolaktonu) oraz kandesartanu nie jest zalecane i może być brane pod uwagę jedynie po wnikliwej ocenie korzyści i ryzyka. Nie ma konieczności zmiany dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów ze zmniejszeniem objętości wewnątrznaczyniowej, niewydolnością nerek lub z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować raz na dobę, w czasie lub niezależnie od posiłków.