Casaro tabl. (16 mg) - 30 szt.

Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze: zalecana dawka początkowa i zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 8 mg raz na dobę. Najlepsze działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4 tyg. U pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można zwiększyć do 16 mg raz na dobę i maksymalnie do 32 mg raz na dobę. Schemat leczenia należy dostosować w zależności uzyskanych zmian ciśnienia tętniczego. Lek można również podawać razem z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Wykazano, że hydrochlorotiazyd zastosowany dodatkowo z różnymi kandesartanu ma addytywne działanie przeciwnadciśnieniowe. Niewydolność serca: zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do dawki docelowej 32 mg raz na dobę (dawka maksymalna) lub do największej dawki tolerowanej przez pacjenta, przez podwajanie dawki, w odstępach, co najmniej 2 tyg. Ocena stanu pacjenta z niewydolnością serca powinna zawsze zawierać ocenę czynności nerek, w tym kontrolę stężenia kreatyniny i potasu w surowicy. Kandesartan może być podawany jednocześnie z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca, w tym z inhibitorami ACE, β-adrenolitykami, lekami moczopędnymi oraz glikozydami naparstnicy lub ze skojarzeniem tych leków. Kandesartan może być podawany w skojarzeniu z inhibitorem ACE pacjentom z objawową niewydolnością serca, pomimo optymalnego, standardowego leczenia niewydolności serca, jeśli antagoniści receptora mineralokortykosteroidowego nie są tolerowani. Jednoczesne stosowanie inhibitora ACE, leku moczopędnego oszczędzającego potas oraz kandesartanu nie jest zalecane i może być brane pod uwagę jedynie po dokładnej ocenie możliwych korzyści i ryzyka. Dzieci i młodzież. Nadciśnienie tętnicze. Dzieci i młodzież w wieku 6-18 lat: zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Pacjenci o mc. <50 kg: u pacjentów z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego krwi dawkę można zwiększyć do maksymalnie 8 mg raz na dobę. Pacjenci o mc. ≥50 kg: U pacjentów z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego krwi dawkę można zwiększyć do 8 mg raz na dobę, a następnie do 16 mg raz na dobę. U dzieci i młodzieży nie badano dawek większych niż 32 mg. Zasadnicze działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4 tyg. U dzieci, u których możliwe jest zmniejszenie objętości płynu wewnątrznaczyniowego (np. pacjentów otrzymujących leki moczopędne, zwłaszcza z zaburzeniami czynności nerek), leczenie należy rozpoczynać pod ścisłym nadzorem medycznym i rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej niż zwykle zalecana. Kandesartan nie był badany u dzieci ze wskaźnikiem przesączania kłębuszkowego <30 ml/min/1,73 m². Dzieci w wieku od poniżej 1 roku do <6 lat: bezpieczeństwo i skuteczność stosowania nie zostały ustalone. Stosowanie leku u dzieci w wieku <1. roku jest przeciwwskazane. Niewydolność serca. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży w wieku <18 lat. Szczególne grupy pacjentów. Nadciśnienie tętnicze. Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów z ryzykiem niedociśnienia tętniczego, takich jak pacjenci z możliwym niedoborem płynów, można rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki 4 mg. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w tym u pacjentów, poddawanych hemodializie, dawka początkowa wynosi 4 mg. Dawkę należy dostosować indywidualnie, w zależności od odpowiedzi. Doświadczenie u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek (CCr <15 ml/min) jest ograniczone. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. Dawka można dostosować, w zależności od odpowiedzi. Stosowanie kandesartanu jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i (lub) cholestazą. Działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu jest słabsze u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras. Dlatego w celu uzyskania u nich kontroli ciśnienia tętniczego częściej może być konieczne zwiększanie dawki leku i leczenie skojarzone. Niewydolność serca. Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową, zaburzeniami czynności nerek lub łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Lek należy stosować raz na dobę, z posiłkiem lub bez posiłku. Pokarm nie wpływa na biodostępność kandesartanu.