Cefepime Kabi proszek do sporz. roztw. do wstrz. i (lub) inf. (2 g) - 10 fiolek 20 ml
Cefepime dihydrochloridePreparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
Pełnopłatny (100%): | 1537.68 zł przykładowa recepta![]() |
---|
Wskazania do stosowania:
Leczenie ciężkich zakażeń. Dorośli i dzieci >12 lat: szpitalne zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych, powikłane zakażenia jamy brzusznej, zapalenie otrzewnej związane z dializą u pacjentów poddawanych ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej (CAPD). Cefepim jest wskazany w leczeniu pacjentów z bakteriemią, która występuje w związku z którymkolwiek z wyżej wymienionych zakażeń lub jest podejrzewana o taki związek. Cefepim można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią i gorączką, jeśli podejrzewa się, że gorączka spowodowana jest zakażeniem bakteryjnym. Dzieci od 2 miesięcy do 12 lat o mc. ≤40 kg: szpitalne zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych. Cefepim jest wskazany w leczeniu pacjentów z bakteriemią, która występuje w związku z którymkolwiek z wyżej wymienionych zakażeń lub jest podejrzewana o taki związek. Cefepim można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią i gorączką, jeśli podejrzewa się, że gorączka spowodowana jest zakażeniem bakteryjnym. Cefepim należy stosować w skojarzeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi zawsze, gdy tylko rodzaj bakterii wywołujących zakażenie mógłby wykraczać poza zakres działania cefepimu. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Dożylnie. Prawidłowa czynność nerek. Dorośli i młodzież >12 lat o mc. >40 kg. Ciężkie zakażenia, w tym: szpitalne zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych, powikłane zakażenia jamy brzusznej; zapalenie otrzewnej związane z dializą u pacjentów poddawanych CAPD: 2 g co 12 h. Zakażenia bardzo ciężkie lub mogące zagrażać życiu, w tym: gorączka spowodowana zakażeniami bakteryjnymi u pacjentów z neutropenią: 2 g co 8 h. Leczenie trwa zazwyczaj 7-10 dni, jednak w cięższych zakażeniach może być dłuższe. Empiryczne leczenie gorączki neutropenicznej trwa zazwyczaj 7 dni lub do czasu ustąpienia neutropenii. Młodzież >12 lat o mc. <40 kg: należy podawać mniejsze dawki, takie jak u dzieci o masie ciała <40 kg. Niemowlęta i dzieci (od 2 mies. do 12 lat o mc. ≤40 kg). Szpitalne zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych: 50 mg/kg mc. co 12 h przez 10 dni, w zakażeniach o cięższym przebiegu dawkę można podawać co 8 h. Empiryczne leczenie gorączki neutropenicznej: 50 mg/kg mc. co 8 h przez 7-10 dni. Dzieci o mc. >40 kg: należy uwzględnić zalecenia dotyczące dawkowania u dorosłych pacjentów; dawka stosowana u dzieci nie powinna przekraczać maksymalnej dawki stosowanej u dorosłych pacjentów (2 g co 8 h). Brak wystarczających danych klinicznych uzasadniających stosowanie cefepimu u niemowląt <2 mies. Zaburzenia czynności nerek. Dorośli i młodzież >12 lat. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, od lekkich do umiarkowanych, zaleca się podawanie dawki początkowej cefepimu takiej, jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Dawki podtrzymujące należy uzależnić od klirensu kreatyniny (CCr): CCr >50 ml/min - modyfikacja dawkowania nie jest konieczna; CCr 30-50 ml/min - w zakażeniach ciężkich - 2 g co 24 h, w zakażeniach bardzo ciężkich lub zagrażających życiu - 2 g co 12 h; CCr 11-29 m/min - w zakażeniach ciężkich - 1 g co 24 h, w zakażeniach bardzo ciężkich lub zagrażających życiu - 2 g co 24 h; CCr ≤10 ml/min - w zakażeniach ciężkich - 500 mg co 24 h, w zakażeniach bardzo ciężkich lub zagrażających życiu - 1 g co 24 h; pacjenci hemodializowani - dawka nasycająca 1 g w pierwszej dobie leczenia, a następnie 500 mg co 24 h, bez względu na ciężkość zakażenia (w dniu dializy cefepim należy podawać po zakończeniu sesji hemodializy, jeśli to możliwe, lek należy zawsze podawać o tej samej porze dnia). U pacjentów poddawanych hemodializie ok. 68% całkowitej ilości cefepimu obecnego w organizmie na początku cyklu zostaje usunięte z organizmu w ciągu 3-godzinnej dializy. Pacjentom poddawanym ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej cefepim można podawać w zwykłych dawkach, zalecanych pacjentom z prawidłową czynnością nerek, co 48 h. Niemowlęta i dzieci do 12 lat o mc. ≤40 kg. Brak danych klinicznych dotyczących tej grupy pacjentów. Jednak z uwagi na porównywalne właściwości farmakokinetyczne cefepimu u dzieci i dorosłych, w leczeniu dzieci i młodzieży zaleca się takie same zasady zmiany dawkowania, jak u dorosłych. Dawka 50 mg/kg mc. u pacjentów od 2 mies. do 12 lat i dawka 30 mg/kg mc. u niemowląt od 1 do 2 mies. są porównywalne z dawką 2 g u dorosłych. Należy stosować takie same zasady zmniejszania dawek i (lub) wydłużania odstępów między dawkami, jakie podano dla pacjentów dorosłych. Jeśli dostępna jest tylko wartość stężenia kreatyniny, klirens kreatyniny (CCr) można określić stosując jeden z następujących wzorów: CCr (ml/min/1,73 m2) = 0,55 x wzrost (cm)/stężenie kreatyniny w surowicy (mg/dl) lub CCr (ml/min/1,73 m2) = 0,52 x wzrost (cm) – 3,6/stężenie kreatyniny w surowicy (mg/dl). Zaburzenia czynności wątroby: modyfikacja dawki nie jest konieczna. Pacjenci w podeszłym wieku znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności nerek, dlatego w tej grupie należy zachować ostrożność podczas dobierania dawki i kontrolować czynność nerek. Sposób podania. Lek po prawidłowym przygotowaniu roztworu należy podawać w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym przez 3-5 min lub do zestawu do infuzji, gdy pacjent otrzymuje zgodny farmaceutycznie płyn infuzyjny, lub w infuzji dożylnej trwającej 30 min. Cefepim jest zgodny z następującymi rozpuszczalnikami i roztworami: 0,9% roztwór chlorku sodu (z 5% roztworem glukozy lub bez), 10% roztwór glukozy, roztwór Ringera (z 5% roztworem glukozy lub bez), mleczan sodu M/6.