Convival Chrono tabl. o przedł. uwalnianiu (500 mg) - 50 szt. (w poj. polietylenowym)

Dawkowanie Doustnie. Dawkę dobową należy ustalać w zależności od wieku i masy ciała, poza tym zawsze należy brać pod uwagę indywidualną wrażliwość na walproinian. Podstawą ustalenia optymalnej dawki powinna być zawsze skuteczność kliniczna. Określenie stężenia leku w surowicy krwi ma znaczenie pomocnicze i powinno być wykonywane w przypadku niedostatecznej kontroli napadów drgawkowych lub podejrzenia wystąpienia działań niepożądanych. Za stężenia skuteczne walproinianu w surowicy krwi uznaje się 300-700 µmol/litr. Zmiana terapii na leczenie postaciami o przedł. uwalnianiu (Convival Chrono). W przypadku zmiany leku w postaci konwencjonalnych tabl. na lek w tabl. o przedł. uwalnianiu, zaleca się utrzymanie takiej samej dawki dobowej. Padaczka. W razie rozpoczynania leczenia preparatem jako jedynym lekiem przeciwpadaczkowym, dawkę należy zwiększać co 2-3 dni, tak, aby po tygodniu osiągnąć średnią zalecaną dawkę. W razie wprowadzania leku Convival Chrono u pacjentów już leczonych innymi lekami przeciwpadaczkowymi, należy stopniowo zwiększać dawkę leku Convival Chrono, aż do osiągnięcia średniej zalecanej dawki w ciągu 2 tyg. Następnie należy zmniejszyć dawkę pozostałych leków w stopniu zapewniającym optymalną kontrolę napadów drgawkowych lub ewentualnie zaprzestać ich stosowania. W razie konieczności dołączenia do terapii innych leków przeciwdrgawkowych, należy wprowadzać je stopniowo. Początkowa dawka dobowa wynosi zwykle 5-15 mg/kg mc. i powinna być zwiększana stopniowo co 2-3 dni po 5 mg/kg mc. do osiągnięcia dawki optymalnej. Zwykle dawka dobowa wynosi 20-30 mg/kg mc. podawana w 1 lub 2 dawkach podzielonych. W razie konieczności dawka dobowa może być nawet >50 mg/kg mc. pod warunkiem prowadzenia ścisłej kontroli klinicznej stanu pacjenta. Dorośli. Przeciętna dawka to 20-30 mg/kg mc./dobę. Dzieci o mc. >17 kg. Tabl. o przedł. uwalnianiu mogą być stosowane u dzieci o mc. >17 kg, pod warunkiem możliwości połknięcia tabletki. Przeciętna dawka to 30 mg/kg mc./dobę. Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Dorośli. Dawkę dobową powinien ustalić i sprawdzać indywidualnie lekarz prowadzący. Zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 750 mg. W badaniach klinicznych uzyskano zadowalający profil bezpieczeństwa po zastosowaniu dawki początkowej wynoszącej 20 mg walproinianu/kg mc. Postacie leku o przedłużonym uwalnianiu można podawać 1 lub 2 razy na dobę. Dawkę należy zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania najniższego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Aby ustalić najniższą skuteczną dawkę dla konkretnego pacjenta, dawkę dobową należy dostosować do odpowiedzi klinicznej. Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj 1000-2000 mg walproinianu. Pacjenci otrzymujący dawki dobowe przekraczające 45 mg/kg mc. powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją. Kontynuację leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej należy dostosowywać indywidualnie, tak, aby pacjent przyjmował najniższą skuteczną dawkę. Szczególne grupy pacjentów. Ta postać nie jest odpowiednia dla dzieci <6 lat (ryzyko zadławień). Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku w leczeniu epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej u pacjentów <18 lat. U pacjentów w podeszłym wieku z padaczką, farmakokinetyka leku może zmieniać się w stopniu niemającym istotnego znaczenia klinicznego; dawkowanie powinno być uzależnione od wyników terapii (kontrola napadów drgawkowych). U pacjentów z niewydolnością nerek z padaczką może być konieczne zmniejszenia dawki leku, a u pacjentów poddawanych hemodializie - zwiększenie dawki, walproinian podlega hemodializie; dawkowanie należy zmodyfikować na podstawie obserwacji klinicznej pacjenta. Dzieci i młodzież płci żeńskiej, kobiety w wieku rozrodczym. Leczenie walproinianem musi być wprowadzane i nadzorowane przez lekarza specjalizującego się wleczeniu padaczki lub choroby afektywnej dwubiegunowej. Walproinianu nie należy stosować u dzieci płci żeńskiej i kobiet w wieku rozrodczym, chyba że inne metody leczenia są nieskuteczne lub nie są tolerowane. Walproinian jest przepisywany i wydawany zgodnie z programem zapobiegania ciąży podczas stosowania walproinianu. Walproinian najlepiej przepisywać w monoterapii oraz w najniższej skutecznej dawce, jeśli to możliwe w postaci o przedł. uwalnianiu. Dawkę dobową należy podzielić na co najmniej 2 dawki pojedyncze. Sposób podania. Postać o przedłużonym uwalnianiu pozwala na podawanie leku raz lub 2 razy na dobę. Tabletkę można podzielić na 2 równe części.