Dasatinib Sandoz tabl. powl. (50 mg) - 60 szt.

Doustnie. Leczenie powinien rozpoczynać lekarz z doświadczeniem w rozpoznawaniu i leczeniu białaczki. Dorośli. Zalecana dawka początkowa dazatynibu w fazie przewlekłej CML wynosi 100 mg raz na dobę. Zalecana dawka początkowa dazatynibu w fazie akceleracji, mieloblastycznej lub limfoblastycznej postaci przełomu blastycznego (faza zaawansowana) CML lub w ALL z chromosomem Philadelphia wynosi 140 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież (Ph+ CML CP i ALL Ph+). Dawkowanie u dzieci i młodzieży ustala się w zależności od masy ciała. Zalecane początkowe dawkowanie dobowe u dzieci i młodzieży. Mc. 10 do <20 kg - dawka dobowa 40 mg; mc. 20 do <30 kg - dawka dobowa 60 mg; mc. 30 do <45 kg - dawka dobowa 70 mg; mc. 45 kg i więcej - dawka dobowa 100 mg. Dazatynib jest podawany doustnie raz na dobę. Dawkę należy przeliczać co 3 mies. z uwzględnieniem zmian masy ciała lub częściej, jeśli to konieczne. Nie zaleca się podawania tabletek u pacjentów o mc. poniżej 10 kg; dla tych pacjentów może być dostępny proszek do sporządzania zawiesiny doustnej. Zaleca się zwiększenie lub zmniejszenie dawki w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie i tolerancji. Nie ma doświadczenia z zastosowaniem leku u dzieci w wieku poniżej 1 roku. Dazatynib w postaci tabletek powlekanych i dazatynib w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej nie są biorównoważne. Pacjenci, którzy nie mogą połykać tabletek i chcieliby zamienić dazatynib w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej na stosowanie dazatynibu w postaci tabletek lub pacjenci, którzy nie mogą połykać tabletek i chcieliby zamienić tabletki na zawiesinę doustną, mogą to zrobić, pod warunkiem przestrzegania prawidłowych dla danej postaci farmaceutycznej zaleceń dotyczących dawkowania. Czas trwania leczenia. W badaniach klinicznych leczenie dazatynibem u dorosłych z Ph+ CML CP, w fazie akceleracji, z mieloblastyczną lub limfoblastyczną postacią przełomu blastycznego (faza zaawansowana) CML lub ALL Ph+ oraz u dzieci i młodzieży z Ph+ CML CP prowadzono do czasu progresji choroby lub wystąpienia nietolerancji leczenia przez pacjenta. Nie badano wpływu zaprzestania leczenia po osiągnięciu cytogenetycznej lub molekularnej odpowiedzi [w tym pełnej odpowiedzi cytogenetycznej (CCyR), większej odpowiedzi molekularnej (MMR) i MR 4.5] na odległe skutki choroby. W badaniach klinicznych dazatynib stosowano u dzieci i młodzieży z ALL Ph+ w sposób ciągły, w uzupełnieniu do kolejnych bloków chemioterapii podstawowej, maksymalnie przez dwa lata. U pacjentów poddawanych następnie przeszczepieniu komórek macierzystych dazatynib można podawać przez kolejny rok po przeszczepieniu. Do podania zalecanej dawki dostępny jest preparat w mocach 20 mg, 50 mg, 80 mg, 100 mg i 140 mg. Na podstawie uzyskanej odpowiedzi na leczenie i jego tolerancji przez pacjenta zaleca się zwiększenie lub zmniejszenie dawki. Zwiększanie dawki. W badaniach klinicznych u dorosłych pacjentów z CML i ALL Ph+ zwiększenie dawki do 140 mg raz na dobę (faza przewlekła CML) lub do 180 mg raz na dobę (faza zaawansowana CML lub ALL Ph+) dozwolone było u pacjentów, u których po zastosowaniu zalecanej dawki początkowej nie uzyskano odpowiedzi hematologicznej lub cytogenetycznej. Zwiększanie dawki zalecane u dzieci i młodzieży z Ph+ CML CP, u których nie uzyskano odpowiedzi hematologicznej, cytogenetycznej i molekularnej w zalecanych punktach czasowych, zgodnie z aktualnymi wytycznymi terapeutycznymi, a którzy tolerowali leczenie: dawka początkowa 40 mg/dobę - zwiększenie dawki 50 mg/dobę; dawka początkowa 60 mg/dobę - zwiększenie dawki 70 mg/dobę; dawka początkowa 70 mg/dobę - zwiększenie dawki 90 mg/dobę; dawka początkowa 100 mg/dobę - zwiększenie dawki 120 mg/dobę. Nie zaleca się zwiększania dawki u dzieci i młodzieży z Ph+ ALL, gdyż u tych pacjentów dazatynib podaje się w skojarzeniu z chemioterapią. Zmiana dawkowania ze względu na działania niepożądane. W przypadku występującego trakcie badań klinicznych zahamowania czynności szpiku kostnego stosowano przerwy w podawaniu kolejnych dawek leku, zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia. Jeśli było to wskazane, stosowano także przetoczenia płytek krwi i masy czerwonokrwinkowej. U pacjentów z przedłużającą się mielosupresją stosowano hematopoetyczny czynnik wzrostu. Dostosowanie dawki w przypadku neutropenii i małopłytkowości u dorosłych. Faza przewlekła CML (dawka początkowa 100 mg raz na dobę) ANC <0,5 x 10⁹ /l i (lub) liczba płytek <50 x 10⁹/l: 1. przerwać leczenie do czasu uzyskania ANC ≥1,0 x 10⁹/l oraz liczby płytek krwi ≥50 x 10⁹/l; 2. wznowić leczenie stosując oryginalną dawkę początkową; 3. jeśli liczba płytek krwi wynosi <25 x 10⁹/l i (lub) ANC utrzymuje się <0,5 x 10⁹/l przez >7 dni, powtórzyć postępowanie podane w punkcie 1 i w przypadku drugiego epizodu wznowić leczenie zmniejszoną dawką 80 mg raz na dobę, w przypadku trzeciego epizodu zmniejszyć dawkę do 50 mg raz na dobę (pacjenci z nowym rozpoznaniem) lub przerwać leczenie (u pacjentów z opornością lub brakiem tolerancji wcześniejszego leczenia z zastosowaniem imatynibu). Faza akceleracji lub w faza przełomu blastycznego CML i ALL Ph+ (dawka początkowa 140 mg raz na dobę) ANC <0,5 x 10⁹/l i (lub) liczba płytek krwi <10 x 10⁹/l: 1. sprawdzić, czy cytopenia jest związana z białaczką (aspiracja szpiku kostnego lub biopsja); 2. jeśli cytopenia nie jest związana z białaczką, przerwać leczenie do czasu, gdy ANC ≥1,0 x 10⁹/l i liczby płytek krwi ≥20 x 10⁹/l następnie wznowić leczenie stosując oryginalną dawkę początkową. 3. W razie nawrotu cytopenii, powtórzyć postępowanie podane w punkcie 1 i wznowić leczenie zmniejszoną dawką 100 mg raz na dobę (drugi epizod) lub 80 mg raz na dobę (trzeci epizod). 4. Jeśli cytopenia ma związek z białaczką, rozważyć zwiększenie dawki do 180 mg raz na dobę. Dostosowanie dawki w przypadku neutropenii i małopłytkowości u dzieci i młodzieży z Ph+ CML CP. 1. jeśli cytopenia utrzymuje się dłużej niż 3 tyg., należy sprawdzić, czy cytopenia nie jest związana z białaczką (aspiracja szpiku kostnego lub biopsja); 2. jeśli cytopenia nie jest związana z białaczką, należy wstrzymać leczenie aż do czasu, gdy ANC ≥1,0 x 10⁹ /l i liczba płytek krwi ≥75 x 10⁹/l i wznowić je stosując pierwotną dawkę początkową lub zmniejszoną dawkę; 3. jeśli nastąpi nawrót cytopenii, należy powtórzyć aspirację szpiku kostnego lub biopsję i wznowić leczenie stosując zmniejszoną dawkę. Zmniejszanie dawki. Pierwotna dawka początkowa 40 mg: zmniejszenie dawki o jeden poziom - 20 mg, zmniejszenie dawki o dwa poziomy nie jest możliwe dla postaci tabletek, ponieważ tabl. o mniejszej dawce nie jest dostępna; pierwotna dawka początkowa 60 mg: zmniejszenie dawki o jeden poziom - 40 mg, zmniejszenie dawki o dwa poziomy - 20 mg; pierwotna dawka początkowa 70 mg: zmniejszenie dawki o jeden poziom - 60 mg, zmniejszenie dawki o dwa poziomy - 50 mg; pierwotna dawka początkowa 100 mg: zmniejszenie dawki o jeden poziom - 80 mg, zmniejszenie dawki o dwa poziomy - 70 mg. U dzieci i młodzieży z Ph+ CML CP, w przypadku nawrotu neutropenii lub małopłytkowości stopnia ≥3 w trakcie całkowitej odpowiedzi hematologicznej, należy przerwać stosowanie dazatynibu i wznowić je później w zmniejszonej dawce. Jeśli to konieczne, należy stosować czasowe zmniejszenia dawki w przypadku cytopenii pośrednich stopni i odpowiedzi terapeutycznej. U dzieci i młodzieży z ALL Ph+ nie zaleca się modyfikacji dawki w przypadku wystąpienia toksyczności hematologicznej stopnia 1. do 4. Jeśli neutropenia i (lub) małopłytkowość jest przyczyną opóźnienia o ponad 14 dni kolejnego bloku leczenia, podawanie dazatynibu należy przerwać i wznowić w tej samej dawce po rozpoczęciu kolejnego bloku leczenia. Jeśli neutropenia i (lub) małopłytkowość utrzymuje się i nastąpi opóźnienie kolejnego bloku leczenia o następne 7 dni, należy ocenić komórkowość i odsetek blastów w szpiku kostnym. Jeśli komórkowość wynosi <10%, leczenie dazatynibem należy przerwać do czasu uzyskania ANC >500/μl (0,5 x 10⁹/l) i wtedy wznowić leczenie pełną dawką. Jeśli komórkowość szpiku jest >10%, można rozważyć wznowienie leczenia dazatynibem. Niehematologiczne działania niepożądane. Jeśli po podaniu dazatynibu wystąpi umiarkowane, niehematologiczne działanie niepożądane 2. stopnia, leczenie należy przerwać do czasu jego ustąpienia lub do powrotu do stanu wyjściowego. Jeśli działanie niepożądane wystąpiło po raz pierwszy, leczenie należy wznowić stosując tę samą dawkę, zaś przy nawrocie działania niepożądanego dawkę należy zmniejszyć. Jeśli w wyniku podawania dazatynibu wystąpi ciężkie niehematologiczne działanie niepożądane 3. lub 4. stopnia, leczenie należy wstrzymać do czasu jego ustąpienia, a następnie wznowić leczenie, jeśli to wskazane, stosując dawkę zmniejszoną w zależności od początkowej ciężkości działania niepożądanego. U pacjentów w fazie przewlekłej CML, którzy otrzymywali 100 mg raz na dobę, zaleca się zmniejszenie dawki do 80 mg raz na dobę i, jeśli to konieczne, kolejne zmniejszenie z 80 mg raz na dobę do 50 mg raz na dobę. U pacjentów w fazie zaawansowanej CML lub z ALL Ph+, którzy otrzymywali 140 mg raz na dobę, zaleca się zmniejszenie dawki do 100 mg raz na dobę i, jeśli to konieczne, kolejne zmniejszenie ze 100 mg raz na dobę do 50 mg raz na dobę. U dzieci i młodzieży z CML CP, u których wystąpią niehematologiczne działania niepożądane, należy przestrzegać opisanych wyżej zaleceń dotyczących zmniejszenia dawki w przypadku wystąpienia hematologicznych działań niepożądanych. U dzieci i młodzieży z ALL Ph+, u których wystąpią niehematologiczne działania niepożądane, należy w razie konieczności zmniejszyć dawkę o jeden poziom, zgodnie z opisanymi wyżej zaleceniami dotyczącymi zmniejszenia dawki w przypadku wystąpienia hematologicznych działań niepożądanych. Wysięk opłucnowy. Jeśli stwierdzi się wysięk w jamie opłucnej, stosowanie dazatynibu należy przerwać do czasu zbadania, że objawy ustąpiły lub stan pacjenta powrócił do stanu wyjściowego. Jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu ok. 1 tyg., należy rozważyć podanie leków moczopędnych lub kortykosteroidów (lub obu jednocześnie). Po ustąpieniu pierwszego epizodu należy rozważyć wznowienie podawania dazatynibu w tej samej dawce. Po wyleczeniu następnego epizodu należy wznowić podawanie dazatynibu w dawce o jeden poziom mniejszej. Po wyleczeniu ciężkiego epizodu (3. lub 4. stopnia) leczenie można wznowić, jeśli to wskazane, stosując dawkę zmniejszoną w zależności od początkowej ciężkości działania niepożądanego. Zmniejszenie dawki w przypadku jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Należy unikać jednoczesnego stosowania dazatynibu i silnych inhibitorów CYP3A4 oraz soku grejpfrutowego. Jeśli to możliwe, do leczenia skojarzonego należy wybrać inny lek, który nie hamuje aktywności enzymów lub hamuje ich aktywność w stopniu minimalnym. Jeśli konieczne jest podawanie dazatynibu z silnym inhibitorem CYP3A4, należy rozważyć zmniejszenie dawki dazatynibu do: 40 mg na dobę u pacjentów przyjmujących tabletki w dawce 140 mg na dobę; 20 mg na dobę u pacjentów przyjmujących tabletki w dawce 100 mg na dobę; 20 mg na dobę u pacjentów przyjmujących tabletki w dawce 70 mg na dobę. W przypadku pacjentów przyjmujących dazatynib w dawce dobowej 60 mg lub 40 mg, należy rozważyć odstawienie dazatynibu do czasu zakończenia stosowania inhibitora CYP3A4 lub zastosowanie dazatynibu w mniejszej dawce. Po odstawieniu inhibitora należy zastosować w przybliżeniu 1-tyg. okres wymywania przed wznowieniem podawania dazatynibu. Przewiduje się, że zmniejszone dawki dazatynibu umożliwią uzyskanie wartości AUC w zakresie obserwowanym bez inhibitorów CYP3A4. Niedostępne są jednak dane kliniczne dotyczące takich zmian dawek u pacjentów otrzymujących silne inhibitory CYP3A4. Jeśli leczenie dazatynibem nie jest tolerowane po zmniejszeniu dawki, należy albo odstawić silny inhibitor CYP3A4, albo przerwać podawanie dazatynibu do czasu odstawienia inhibitora. Po odstawieniu inhibitora należy zastosować w przybliżeniu 1-tyg. okres wymywania przed zwiększeniem dawki dazatynibu. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku nie zaobserwowano żadnych klinicznie istotnych różnic farmakokinetycznych zależnych od wieku. Żadne szczególne zalecenia dotyczące dawkowania u osób w podeszłym wieku nie są konieczne. Pacjenci z lekkimi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby mogą otrzymywać zalecaną dawkę początkową. Jednak u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie. Nie przeprowadzono badań klinicznych z zastosowaniem dazatynibu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (z badania u pacjentów z nowym rozpoznaniem CML w fazie przewlekłej wykluczano osoby ze stężeniem kreatyniny w surowicy >3 razy większym niż GGN), a z badań u pacjentów z opornością lub nietolerancją wcześniejszego leczenia imatynibem wykluczono osoby ze stężeniem kreatyniny w surowicy >1,5 x GGN). Klirens nerkowy dazatynibu i jego metabolitów wynosi <4%, dlatego u pacjentów z niewydolnością nerek nie oczekuje się zmniejszenia całkowitego klirensu ogólnoustrojowego. Sposób podania. W celu zachowania spójności w dawkowaniu i zminimalizowania ryzyka narażenia skóry na kontakt z lekiem, tabletek powlekanych nie wolno rozkruszać, dzielić, ani żuć - trzeba je połykać w całości. Tabletek nie należy rozdrabniać, gdyż ekspozycja na dazatynib u pacjentów przyjmujących rozdrobnioną tabletkę jest mniejsza niż u pacjentów połykających całą tabletkę. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków, ale zawsze albo rano, albo wieczorem. Nie należy go przyjmować z grejpfrutem ani z sokiem grejpfrutowym. Dla dzieci i młodzieży z CML CP Ph+ i ALL Ph+ oraz dorosłych z CML CP, którzy nie mogą połykać tabletek, może być dostępny dazatynib w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej.