Duodopa żel dojelitowy ((20 mg+5 mg)/ml) - 7 kasetek 100 ml

W postaci wlewu dojelitowego. Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku: całkowita dawka dobowa preparatu składa się z 3 indywidualnie dostosowanych dawek - porannej (bolus), ciągłej dawki podtrzymującej oraz dawek dodatkowych (bolus). Leczenie jest zwykle podawane w okresie aktywności pacjenta. Lek można podawać do 24 h, jeśli jest to medycznie uzasadnione. Dawka poranna (bolus): jest podawana za pomocą pompy w celu szybkiego osiągnięcia poziomu dawki terapeutycznej leku (w ciągu 10-30 min). Dawkę należy obliczyć na podstawie poprzednio przyjmowanej przez pacjenta dawki porannej lewodopy + objętość konieczna do wypełnienia zgłębnika. Zazwyczaj dawka poranna wynosi 5-10 ml, co odpowiada 100-200 mg lewodopy. Całkowita dawka poranna nie powinna przekroczyć 15 ml (300 mg lewodopy). Ciągła dawka podtrzymująca: istnieje możliwość dostosowywania dawki podtrzymującej stopniowo po 2 mg/h (0,1 ml/h). Dawkę należy wyliczyć na podstawie wcześniej przyjmowanej przez pacjenta dziennej dawki lewodopy. W przypadku odstawienia leczenia uzupełniającego należy dostosować dawkę preparatu. Ciągła dawka podtrzymująca jest dostosowywana indywidualnie. Powinna mieścić się w zakresie 1-10 ml/h (20-200 mg lewodopy/h) i zazwyczaj wynosi 2-6 ml/h (40-120 mg lewodopy/h). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 200 ml. W wyjątkowych przypadkach konieczne może być podawanie większej dawki. Dodatkowe dawki (bolus): podawane w razie konieczności, w przypadku występowania u pacjenta zespołów hipokinetycznych w ciągu dnia. Dodatkową dawkę należy dostosować indywidualnie, zazwyczaj wynosi ona 0,5-2,0 ml. W rzadkich przypadkach konieczne może być podanie większej dawki. Jeśli liczba dodatkowych dawek (bolus) przekroczy 5 na dobę, należy zwiększyć dawkę podtrzymującą. Po wstępnym ustaleniu dawki, dawkę poranną (bolus), dawkę podtrzymującą oraz dawki dodatkowe (bolus) należy dokładniej dostosowywać przez kilka tyg. Szczególne grupy pacjentów. U wszystkich pacjentów, w tym pacjentów w podeszłym wieku dawki należy dostosować indywidualnie przez miareczkowanie. Nie badano właściwości farmakokinetycznych karbidopy i lewodopy u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Dawkowanie leku dostosowuje się indywidualnie przez ustalanie dawki, aż do osiągnięcia optymalnego działania (co odpowiada osobniczej optymalizacji poziomów ekspozycji osoczowej na lewodopę i karbidopę). Potencjalny wpływ zaburzenia czynności wątroby lub nerek na ekspozycję na lewodopę i karbidopę jest zatem pośrednio uwzględniany podczas ustalania dawki. Należy zachować ostrożność dobierając dawki u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i wątroby. Przerwanie leczenia. Pacjentów należy dokładnie obserwować w przypadku nagłego zmniejszenia dawki lub gdy staje się konieczne przerwanie leczenia preparatem, zwłaszcza jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwpsychotyczne. W przypadku podejrzenia lub rozpoznania otępienia z obniżonym progiem dla wystąpienia splątania, pompa pacjenta powinna być obsługiwana wyłącznie przez personel pielęgniarski lub opiekuna. Kasetkę należy podłączyć do przenośnej pompy bezpośrednio przed użyciem, a całość podłączyć do zgłębnika nosowo-dwunastniczego lub zgłębnika dodwunastniczego lub do jelita czczego do podawania leku, zgodnie z załączonymi instrukcjami. Sposób podania. Preparat ma postać żelu do podawania dojelitowego w sposób ciągły. Podczas długotrwałego stosowania żel należy podawać za pomocą przenośnej pompy bezpośrednio do dwunastnicy lub górnej części jelita czczego, poprzez przezskórną gastrostomię endoskopową wyposażoną w założony na stałe zgłębnik dojelitowy. Jeśli z jakiegoś powodu nie można wykonać przezskórnej gastrostomii endoskopowej, można rozważyć wykonanie gastrojejunostomii pod kontrolą radiologiczną. Założenie gastrostomii lub gastrojejunostomii oraz dostosowanie dawki leku należy przeprowadzić przy współpracy z poradnią neurologiczną. Przed założeniem zgłębnika na stałe zaleca się założenie tymczasowego zgłębnika nosowo-dwunastniczego w celu ustalenia, czy pacjent pozytywnie reaguje na taką metodę leczenia oraz w celu dostosowania dawki. Dawka powinna być indywidualnie dostosowana, w celu osiągnięcia optymalnej reakcji klinicznej, która oznacza maksymalizację okresu działania dawki ("on") podczas dnia poprzez minimalizację liczby epizodów końca dawki ("off") oraz czasu trwania spowolnienia ruchowego końca dawki, oraz minimalizację okresu działania dawki ("on") ze znaczną dyskinezą. Preparat powinien być początkowo podawany w monoterapii. W razie konieczności można podawać równocześnie inne leki stosowane w chorobie Parkinsona. Do podawania preparatu należy stosować wyłącznie pompę Duodopa CADD-legacy (znak CE). Instrukcja obsługi przenośnej pompy jest dołączona do urządzenia. Zaraz przed użyciem, kasetkę należy podłączyć do przenośnej pompy, a całość podłączyć do zgłębnika nosowo-dwunastniczego lub portu przezbrzusznego/zgłębnika dwunastniczego do podawania leku, zgodnie z podanymi instrukcjami. Kasetki z lekiem są jednorazowego użytku i nie powinny być stosowane dłużej niż jeden dzień (do 24 h), nawet jeśli zawierają niewykorzystany preparat. Nie należy ponownie używać otwartej kasetki. Pod koniec okresu ważności żel może przybrać lekko żółtą barwę; nie wpływa to na stężenie leku ani na przebieg leczenia. W przypadku podejrzewanej lub zdiagnozowanej demencji oraz zwiększonej skłonności do występowania splątania, pompa pacjenta powinna być obsługiwana wyłącznie przez personel pielęgniarski lub osobę spokrewnioną zdolną do obsługi. Nagłe pogorszenie reakcji na leczenie, z nawracającymi fluktuacjami motorycznymi, powinno być podstawą do podejrzenia, że dalsza część zgłębnika przemieściła się z dwunastnicy do żołądka. Położenie zgłębnika należy określić przy pomocy prześwietlenia RTG, a następnie, pod stałą kontrolą obrazu RTG, umieścić go ponownie w dwunastnicy. Leczenie preparatem poprzez zgłębnik założony na stałe może być przerwane w dowolnym momencie, poprzez usunięcie zgłębnika i umożliwienie wygojenia rany. Leczenie należy następnie kontynuować podając doustne leki zawierające lewodopę z karbidopą.