Empesin konc. do sporz. roztw. do inf. (40 j.m./2 ml) - 10 amp. x 2 ml

Dożylnie. Leczenie argipresyną u pacjentów z niedociśnieniem opornym na katecholaminę najlepiej rozpocząć w ciągu pierwszych 6 h od wystąpienia wstrząsu septycznego albo w ciągu 3 h od wystąpienia u pacjentów otrzymujących wysokie dawki katecholamin. Lek należy podawać w ciągłej infuzji dożylnej w dawce 0,01 j.m. /min. za pomocą pompy perfuzyjnej/motopompy. W zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można zwiększać co 15-20 min. do 0,03 j.m. /min. W przypadku pacjentów oddziału intensywnej terapii zwykle docelowe ciśnienie krwi to 65-75 mmHg. Argipresynę należy stosować wyłącznie dodatkowo do konwencjonalnej terapii wazopresyjnej katecholaminami. Dawki powyżej 0,03 j.m./min. należy stosować wyłącznie jako leczenie ratunkowe, gdyż może to powodować martwicę jelit i skóry oraz zwiększać ryzyko zatrzymania krążenia. Czas trwania leczenia należy dobrać zależnie od indywidualnego obrazu klinicznego, ale najlepiej, aby potrwało co najmniej 48 h. Nie wolno nagle odstawiać leczenia. Należy to robić stopniowo zgodnie ze stanem klinicznym pacjenta. Łączny czas trwania leczenia  zależy od decyzji danego lekarza.  Argipresyna była stosowana do leczenia wstrząsu wazodylatacyjnego u dzieci i niemowląt na oddziale intensywnej terapii i podczas zabiegu chirurgicznego. Jednak nie jest zalecane jej stosowanie u dzieci i niemowląt, ponieważ argipresyna w porównaniu ze standardowym leczeniem nie prowadziła do poprawy przeżycia i wykazano dla niej większe wskaźniki zdarzeń niepożądanych. Sposób podania. Lek należy podawać po rozcieńczeniu roztworem 0,9% chlorku sodu.