Furosemidum Polpharma roztw. do wstrz. (20 mg/2 ml) - 50 amp.

Domięśniowo lub dożylnie. Dorośli. W obrzękach związanych z zastoinową niewydolnością krążenia, marskością wątroby i chorobami nerek: jednorazowo 20-40 mg, z szybkością nie większą niż 4 mg/min, w razie potrzeby dawkę 20 mg należy powtarzać co 2 h do uzyskania odpowiedniego efektu leczniczego (jeśli wskazane jest podanie większej dawki, lek podawać we wlewie dożylnym); w obrzęku płuc: początkowo 40 mg dożylnie, po 0,5 h można podać kolejną dawkę 40-80 mg. W przełomie nadciśnieniowym: u pacjentów z prawidłową czynnością nerek - 40-80 mg łącznie z innym lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi; u pacjentów ze współistniejącym obrzękiem płuc lub ostrą niewydolnością nerek - 100-200 mg. W hiperkalcemii: dożylnie 80-100 mg co 2-12 h przez 24 h, łącznie z izotonicznym roztworem chlorku sodu; wskazane jest uzupełnianie niedoboru potasu związanego z leczeniem furosemidem. Maksymalna dawka dobowa furosemidu dla dorosłych wynosi 1500 mg. Furosemid w postaci iniekcji należy stosować krótkotrwale. Podanie domięśniowe ograniczyć do wyjątkowych sytuacji, gdy ani podanie doustne, ani dożylne nie może być wykonane; nie stosować do leczenia stanów ostrych. U pacjentów w podeszłym wieku furosemid jest wolniej eliminowany z organizmu, co może wymagać zmiany dawkowania. U niemowląt i dzieci: 0,5-1,5 mg/kg mc./dobę; maksymalna dawka dobowa, niezależnie od masy ciała dziecka, wynosi 20 mg. W ostrej i przewlekłej niewydolności nerek dawkę należy zwiększyć do 80-120 mg/dobę; u pacjentów z ciężką niewydolność nerek (przy stężeniu kreatyniny we krwi >5 mg/dl) nie przekraczać szybkości wlewu 2,5 mg/min.