Gammagard S/D proszek i rozp. do sporz. roztw. do inf. (5 g) - 1 zestaw

Dożylnie. Dawka oraz schemat dawkowania zależą od wskazań do stosowania leku. W terapii zastępczej może zachodzić potrzeba ustalenia indywidualnej dawki leku dla każdego pacjenta w zależności od reakcji farmakokinetycznej i klinicznej. Poniższe schematy dawkowania podano jako wskazówkę. Leczenie substytucyjne w pierwotnych zespołach niedoboru odporności. Schemat dawkowania powinien doprowadzić do osiągnięcia stężenia minimalnego IgG (oznaczanego przed kolejnym wlewem dożylnym preparatu) o wartości co najmniej 5-6 g/l. Do wyrównania poziomu przeciwciał potrzeba 3-6 miesięcy. Zalecana dawka początkowa wynosi 0,4-0,8 g/kg mc., po czym podaje się dawkę co najmniej 0,2 g/kg mc. co 3 do 4 tyg. Do osiągnięcia stężenia minimalnego, wynoszącego 5-6 g/l jest wymagana dawka rzędu 0,2-0,8 g/kg mc./miesiąc. Odstęp pomiędzy dawkami po osiągnięciu stanu stacjonarnego wynosi 3-4 tyg. Należy dokonywać oznaczenia i oceny stężeń minimalnych leku w odniesieniu do częstości występowania zakażeń. W celu zmniejszenia częstości występowania zakażeń może być konieczne zwiększenie dawki w celu uzyskania wyższego stężenia minimalnego. Hipogammaglobulinemia i nawracające zakażenia bakteryjne u pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową, u których zawiodło profilaktyczne leczenie antybiotykami; hipogammaglobulinemia i nawracające zakażenia bakteryjne u pacjentów w fazie plateau szpiczaka mnogiego, którzy nie reagowali na profilaktyczną immunizację pneumokokową; dzieci i młodzież (0-18 lat) z wrodzonym AIDS i nawracającymi zakażeniami bakteryjnymi. Zalecana dawka wynosi 0,2-0,4 g/kg co 3 lub 4 tyg. Wcześniaki z małą masą urodzeniową i noworodki < 7 dnia życia 0,5g/kg mc. i taką samą dawkę po tygodniu, a następnie 5 wlewów co 14 dni lub do momentu wypisania ze szpitala. Hipogammaglobulinemia u pacjentów po allogenicznym przeszczepie komórek macierzystych: zalecana dawka wynosi 0,2-0,4 g/kg co trzy lub cztery tygodnie. Należy utrzymywać stężenia minimalne powyżej 5 g/l. W celu leczenia zakażeń i profilaktyki choroby przeszczep przeciw gospodarzowi, dawka jest ustalana indywidualnie. Zazwyczaj raz na tydzień, zaczynając od 7 dnia przed i kontynuując do 3 miesięcy po przeszczepie. Przy trwałym niedoborze wytwarzania przeciwciał: 1 raz/miesiąc do czasu przywrócenia prawidłowego poziomu przeciwciał. Pierwotna małopłytkowość immunologiczna: istnieją dwa alternatywne schematy leczenia: 0,8-1 g/kg mc. w pierwszym dniu leczenia, dawkę można powtórzyć jeden raz w ciągu 3 dni lub 0,4 g/kg mc. na dobę przez okres od 2 do 5 dni. Zespół Guillain-Barré: 0,4 g/kg mc./dobę przez okres 5 dni. Choroba Kawasaki: należy podawać 1,6-2,0 g/kg mc. w dawkach podzielonych przez okres od 2 do 5 dni lub 2,0 g/kg mc. w postaci pojedynczej dawki. Pacjenci powinni otrzymywać równocześnie kwas acetylosalicylowy.
Sposób podania. 5% roztwór preparatu (50mg/ml) należy podawać we wlewie dożylnym z początkową szybkością 0,5 ml/kg mc./h. Przy dobrej tolerancji szybkość podawania można stopniowo zwiększać maksymalnie do wartości 4 ml/kg mc./h. Jeżeli nie wystąpią żadne objawy niepożądane szybkość wlewu można stopniowo zwiększać, maksymalnie do 8 ml/kg mc./h. Preparat może być rekonstytuowany w wodzie do wstrzykiwań do uzyskania 5% (50 mg/ml) roztworu białka. Zaleca się podawanie roztworów gammaglobulin do żył zgięcia łokciowego.