Gliclazide Zentiva tabl. o zmodyf. uwalnianiu (60 mg) - 30 szt.

Doustnie. Dawka dobowa wynosi 30-120 mg, jednorazowo, w porze śniadania. W przypadku pominięcia jednej dawki nie należy jej zwiększać w dniu następnym. Dawka powinna być dostosowana w zależności od indywidualnej odpowiedzi metabolicznej pacjenta (stężenie glukozy we krwi, HbA_1c). Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg na dobę. Jeśli stężenie glukozy we krwi jest skutecznie kontrolowane, dawka ta może być stosowana jako leczenie podtrzymujące. Jeśli stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można stopniowo zwiększać do 60, 90 lub 120 mg na dobę. Nie powinno się zwiększać dawki częściej, niż co najmniej po upływie 1 mies., z wyjątkiem pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie uległo zmniejszeniu po 2 tyg. leczenia. W takich przypadkach, dawkę można zwiększyć pod koniec 2. tyg. leczenia. Maksymalna, zalecana dawka dobowa to 120 mg. Zamiana innego doustnego leku przeciwcukrzycowego na Gliclazide Zentiva. Należy wziąć pod uwagę dawkowanie i T_0,5 poprzedniego leku przeciwcukrzycowego. Okres przejściowy nie jest zazwyczaj konieczny. Należy zastosować dawkę początkową 30 mg, która następnie powinna być dostosowana w zależności od stężenia glukozy we krwi pacjenta, jak opisano powyżej. Podczas zamiany z hipoglikemizujących pochodnych sulfonylomocznika o przedłużonym T_0,5, może być konieczna kilkudniowa przerwa w leczeniu. Pozwoli to uniknąć addytywnego działania obu leków, które może spowodować hipoglikemię. Schemat dawkowania w takich sytuacjach powinien być taki sam jak na początku stosowania preparatu, tzn. leczenie należy rozpocząć od dawki 30 mg na dobę, a następnie zwiększać w zależności od odpowiedzi metabolicznej pacjenta. Leczenie w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Lek może być podawany w skojarzeniu z biguanidami, inhibitorami alfa glukozydazy i insuliną. U pacjentów, u których terapia preparatem, nie przynosi spodziewanej kontroli stężenia glukozy we krwi, można rozpocząć jednoczesne leczenie insuliną pod ścisłą kontrolą lekarską. Szczególne grupy pacjentów. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek powinny być zastosowane takie same zasady dawkowania jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek; tacy pacjenci powinni być monitorowani. U pacjentów w podeszłym wieku lek należy stosować zgodnie ze schematem dawkowania zalecanym u pacjentów w wieku poniżej 65 lat. U pacjentów z czynnikami zwiększającymi ryzyko hipoglikemii: pacjenci niedożywieni lub źle odżywieni, pacjenci z ciężkimi lub źle wyrównanymi zaburzeniami endokrynologicznymi (niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, zaburzenia czynności kory nadnerczy), pacjenci po zaprzestaniu długotrwałego leczenia i (lub) leczenia dużymi dawkami kortykosteroidów, pacjenci z ciężkimi chorobami naczyń krwionośnych: ciężka choroba wieńcowa, ciężka niewydolność tętnicy szyjnej, choroba naczyń obwodowych, zaleca się minimalną dobową dawkę początkową 30 mg. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania nie zostały ustalone u dzieci i młodzieży. Brak danych dotyczących stosowania u dzieci. Sposób podania. Lek można spożywać z posiłkiem. Tabletki należy połykać w całości, nie należy ich kruszyć ani żuć. Tabletki mogą być dzielone na dwie równe dawki, co ułatwia dawkowanie.