Idefirix proszek do sporz. konc. roztw. do inf. (11 mg) - 1 fiol.
ImlifidasePreparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta |
---|
Wskazania do stosowania:
Leczenie desensytyzacyjne (odczulanie) u wysoko immunizowanych dorosłych biorców przeszczepu nerki z dodatnią próbą krzyżową z dostępnym zmarłym dawcą. Stosowanie leku powinno być ograniczone do pacjentów, u których jest niskie prawdopodobieństwo przeszczepienia w ramach obowiązującego systemu doboru biorców nerki - z uwzględnieniem programów ustalania priorytetów dla pacjentów wysoko immunizowanych.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Dożylnie. Leczenie powinni zalecić i nadzorować lekarze specjaliści z doświadczeniem w prowadzeniu leczenia immunosupresyjnego i w opiece nad immunizowanymi biorcami przeszczepu nerki. Imlifidaza jest przeznaczona wyłącznie do stosowania w warunkach szpitalnych. Dawka zależy od masy ciała pacjenta (w kg). Zalecana dawka wynosi 0,25 mg/kg mc. w pojedynczej dawce podanej najlepiej w ciągu 24 h przed przeszczepieniem. U większości pacjentów do konwersji wyniku próby krzyżowej wystarcza pojedyncza dawka, ale w razie konieczności drugą dawkę można podać w ciągu 24 h od podania pierwszej. Po zakończeniu leczenia imlifidazą, ale przed przeszczepieniem należy potwierdzić konwersję wyniku próby krzyżowej z dodatniego na ujemny. Zgodnie z rutynowymi procedurami obowiązującymi w ośrodku przeszczepów należy stosować premedykację kortykosteroidami i lekami przeciwhistaminowymi w celu zmniejszenia ryzyka reakcji związanych z infuzją. Ponieważ najczęstszymi zakażeniami u pacjentów z hipogammaglobulinemią są zakażenia dróg oddechowych, do standardu postępowania należy włączyć na 4 tyg. profilaktykę doustnymi antybiotykami oddziałującymi na patogeny atakujące drogi oddechowe. Pacjenci leczeni imlifidazą powinni dodatkowo otrzymywać zgodne ze standardem postępowania środki indukujące deplecję limfocytów T, ewentualnie ze środkami powodującymi deplecję limfocytów B, tj. podawanie imlifidazy nie eliminuje potrzeby stosowania leczenia immunosupresyjnego zgodnie ze standardem postępowania. Szczególne grupy pacjentów. Dane dotyczące stosowania leku u pacjentów w wieku powyżej 65 lat są ograniczone, ale nie ma przesłanek świadczących o konieczności zmiany dawki w tej grupie. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności imlifidazy u pacjentów z umiarkowanymi albo ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dotychczas nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności imlifidazy u dzieci i młodzieży w wieku 0-18 lat. Sposób podania. Lek przeznaczony jest wyłącznie do podawania dożylnego po rekonstytucji i rozcieńczeniu. Całą, w pełni rozcieńczoną infuzję należy podać w ciągu 15 min za pomocą zestawu infuzyjnego z jałowym, niepirogennym filtrem infuzyjnym wiążącym białko o niskiej masie cząsteczkowej (wielkość porów 0,2 μm). Zaleca się przepłukanie linii dożylnej płynem infuzyjnym po podaniu preparatu, aby zapewnić, że podana została pełna dawka. Nie przechowywać niezużytego roztworu do infuzji do jego późniejszego wykorzystania.