Imodium tabl. uleg. rozpad. w j. ustnej (2 mg) - 12 szt.

Doustnie. Objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat. Ostra biegunka - początkowo 2 tabl. (4 mg) dla dorosłych i 1 tabl. (2 mg) dla dzieci, następnie 1 tabl. (2 mg) po każdym kolejnym luźnym stolcu; przewlekła biegunka - początkowo 2 tabl. (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabl. (2 mg) na dobę dla dzieci, dawkę tę należy stosować do momentu uzyskania 1-2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez utrzymanie dawki podtrzymującej 1 - 6 tabl. (2-12 mg) na dobę. Dawka maksymalna w biegunce ostrej i przewlekłej wynosi 8 tabl. (16 mg) na dobę dla dorosłych i dzieci; w przypadku dzieci dawka musi być dostosowana do mc. - 3 tabl./20 kg mc. na dobę. Leczenie objawowe ostrych epizodów biegunki związanej z zespołem jelita drażliwego. Dorośli od 18 rż. Początkowa dawka - 2 tabl. (4 mg) na dobę, a następnie 1 tabl. (2 mg) po każdym kolejnym luźnym stolcu lub według dawkowania uprzednio zaleconego przez lekarza. Dawka maksymalna w biegunce związanej z zespołem jelita drażliwego - 6 tabl. (12 mg) na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U osób w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność. Sposób podania. Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy położyć na języku, poczekać aż się rozpuści i połknąć ze śliną. Nie jest potrzebny płyn do popicia.