Jext roztw. do wstrz. (150 µg) - wstrzyk. 0,15 ml

Domięśniowo. Pierwszą dawkę należy podać możliwie najszybciej po rozpoznaniu objawów anafilaksji. Dzieci i młodzież o mc. od 15 kg do 30 kg. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 150 µg. U dzieci o mc. mniejszej niż 15 kg nie można zapewnić podania z wystarczającą dokładnością dawki mniejszej niż 150 µg, z tego względu nie zaleca się stosowania preparatu u tych dzieci, chyba że w stanach zagrożenia życia i na wyraźne zalecenie lekarza. Dorośli oraz dzieci i młodzież o mc. powyżej 30 kg. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 300 µg. U dorosłych o większej masie ciała może być konieczne podanie więcej niż jednego wstrzyknięcia w celu odwrócenia skutków ciężkiej reakcji alergicznej. Skuteczna dawka zazwyczaj mieści się w zakresie od 0,005 do 0,01 mg/kg mc., ale w niektórych przypadkach może być konieczne zastosowanie większej dawki. W razie braku poprawy stanu klinicznego lub jego pogorszenia, po 5 do 15 min po pierwszym wstrzyknięciu może być podane drugie wstrzyknięcie dodatkowym wstrzykiwaczem leku Jext. Zaleca się przepisywanie pacjentom dwóch wstrzykiwaczy Jext, które powinni mieć zawsze przy sobie. Sposób podania. Lek jest przeznaczony do podania domięśniowego w przednio-boczną część uda. Jest on zaprojektowany tak, aby mógł być wstrzyknięty przez ubranie lub bezpośrednio przez skórę. Nie wolno zdejmować żółtej nakładki ochronnej, dopóki wstrzykiwacz nie jest gotowy do użycia. Wstrzyknięcie podane jest natychmiast po silnym dociśnięciu czarnej osłonki igły automatycznego wstrzykiwacza do skóry lub innej powierzchni. Pacjentom należy zalecić, aby nie wstrzykiwali leku do mięśnia pośladkowego wielkiego, ze względu na ryzyko przypadkowego wstrzyknięcia dożylnego. Zaleca się rozmasowanie miejsca wstrzyknięcia leku, aby przyspieszyć wchłanianie. Należy poinformować pacjenta i (lub) opiekuna, że po każdym użyciu leku: należy natychmiast zadzwonić po pomoc medyczną, wezwać karetkę i zgłosić wystąpienie reakcji anafilaktycznej, nawet jeśli objawy ustępują; przytomnych pacjentów należy ułożyć płasko z uniesionymi nogami, lub, w przypadku trudności z oddychaniem, w pozycji siedzącej; pacjentów nieprzytomnych należy położyć na boku w pozycji bocznej ustalonej; jeśli to możliwe, pacjent powinien pozostać z inną osobą aż do przybycia pomocy medycznej. Jeśli wstrzyknięcie wykonywane jest przez opiekuna, należy poinstruować pacjenta, aby nie poruszał się, a podczas wstrzyknięcia należy zapewnić unieruchomienie nogi pacjenta, aby zmniejszyć ryzyko zranienia. Preparat przeznaczony jest wyłącznie do jednorazowego użytku i nie można go ponownie zastosować. U pacjentów z grubą warstwą podskórnej tkanki tłuszczowej istnieje ryzyko podania adrenaliny do tkanki podskórnej, co może spowodować wolniejsze wchłanianie adrenaliny i nieoptymalne działanie. Może być konieczne wstrzyknięcie dodatkowej dawki. Niedokrwienie obwodowe po przypadkowym wstrzyknięciu leku w dłonie lub stopy może prowadzić do zmniejszonego dopływ krwi do sąsiednich obszarów z powodu zwężenia naczyń krwionośnych. Usilnie zaleca się przeszkolenie osób z najbliższego otoczenia pacjenta (np. rodziców, opiekunów, nauczycieli) w zakresie poprawnego stosowania leku w przypadku konieczności udzielenia pomocy w nagłej sytuacji. Należy zalecić pacjentom regularne sprawdzanie preparatu i dopilnowanie, aby został on wymieniony przed upływem jego terminu ważności.