Monkasta tabl. do rozgr. i żucia (4 mg) - 28 szt.

Doustnie. Dorośli i młodzież od 15 lat z astmą lub z astmą i towarzyszącym jej sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa: 1 tabl. powl. 10 mg raz na dobę wieczorem. Dzieci 6-14 lat: 1 tabl. do rozgryzania i żucia 5 mg raz na dobę wieczorem. Dzieci 2-5 lat: 1 tabl. do rozgryzania i żucia 4 mg raz na dobę wieczorem. Tabl. do rozgryzania i żucia przyjmować na 1 h przed lub 2 h po posiłku. Terapeutyczny wpływ leku na parametry kontroli astmy widoczny jest w pierwszej dobie od rozpoczęcia leczenia. Pacjentów należy poinformować, że przyjmowanie leku należy kontynuować zarówno wtedy, gdy objawy astmy są pod kontrolą, jak również w okresach zaostrzenia astmy. Stosowanie leku zamiast małych dawek wziewnych kortykosteroidów u pacjentów z astmą przewlekłą łagodną - tabl. do rozgryzania i żucia 4 mg i 5 mg. Montelukast nie jest zalecany do stosowania w monoterapii u pacjentów z astmą przewlekłą umiarkowaną. Zastosowanie montelukastu zamiast małych dawek wziewnych kortykosteroidów u dzieci z astmą przewlekłą łagodną można rozważyć jedynie wtedy, gdy w ostatnim czasie nie występowały u nich ciężkie napady astmy wymagające stosowania doustnych kortykosteroidów i u pacjentów, którzy nie potrafią stosować wziewnych kortykosteroidów. Astmę przewlekłą łagodną definiuje się jako występowanie objawów astmy częściej niż raz w tyg., lecz rzadziej niż raz na dobę, występowaniem objawów w nocy częściej niż 2 razy w mies., lecz rzadziej niż raz w tyg., z prawidłową czynnością płuc pomiędzy napadami. Jeśli w okresie obserwacji nie udaje się uzyskać wystarczającej kontroli objawów astmy (zwykle w ciągu miesiąca), należy rozważyć zastosowanie dodatkowego leku przeciwzapalnego lub zmianę leku zgodnie ze stopniowanym systemem leczenia astmy. Należy okresowo oceniać u pacjentów stopień kontroli objawów astmy. Leczenie montelukastem a inne metody leczenia astmy. Jeśli leczenie montelukastem stosowane jest jako terapia wspomagająca wobec wziewnych kortykosteroidów, nie należy nagle zastępować wziewnych kortykosteroidów montelukastem. Montelukastem nie należy również nagle zastępować kortykosteroidów doustnych; brak danych wskazujących na możliwość zmniejszenia dawki kortykosteroidów doustnych podczas równoczesnego stosowania montelukastu. Stosowanie leku w zapobieganiu astmie u pacjentów w wieku od 2 do 5 lat, u których dominującym objawem jest skurcz oskrzeli wywoływany wysiłkiem fizycznym (tabl. do rozgryzania i żucia 4 mg). U pacjentów w wieku od 2 do 5 lat skurcz oskrzeli wywołany wysiłkiem fizycznym może być głównym objawem przewlekłej astmy wymagającej leczenia wziewnymi kortykosteroidami. Po 2 do 4 tyg. leczenia montelukastem należy ocenić stan pacjentów. Jeżeli nie została osiągnięta zadowalająca odpowiedź, należy rozważyć zastosowanie dodatkowego lub innego leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek lub łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dawkowanie jest takie samo zarówno dla pacjentów płci męskiej, jak i żeńskiej. Nie należy podawać preparatu w postaci tabl. do rozgryzania i żucia 4 mg u dzieci w wieku poniżej 2 lat (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania). Nie należy podawać preparatu w postaci tabl. do rozgryzania i żucia 5 mg u dzieci w wieku poniżej 6 lat (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania). Dla dzieci mających problem z przyjmowaniem tabletek do rozgryzania i żucia dostępna jest inna postać farmaceutyczna - granulat. Nie należy podawać preparatu w postaci tabl. powl. 10 mg u dzieci w wieku poniżej 15 lat (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania). Sposób podania. Lek należy przyjmować wieczorem. Tabl. powl. można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłków. Tabl. do rozgryzania i żucia przyjmować na 1 h przed lub 2 h po posiłku; należy je rozgryźć przed połknięciem.