Numeta G 16% E emulsja do inf. - 6 worków 500 ml

Dożylnie. Dawkowanie zależy od wydatku energetycznego, masy ciała, wieku i stanu klinicznego pacjenta, możliwości metabolizowania składników preparatu oraz od dodatkowych składników energetycznych lub białek podawanych doustnie/dojelitowo. Całkowity skład elektrolitów i makroskładników żywieniowych zależy od liczby aktywowanych komór. Maksymalna zalecana szybkość infuzji na godzinę i objętość na dobę zależy od składnika. Osiągnięcie jednego z tych limitów, jako pierwszego, wyznacza maksymalną dawkę dobową. Wytyczne dotyczące maksymalnej zalecanej prędkości infuzji na godzinę i objętości na dobę są następujące: w przypadku aktywowania 2 komór - maksymalna szybkość infuzji wynosi 5,8 ml/kg mc./h co odpowiada 0,2 g/kg mc./h aminokwasów, 1,2 g/kg mc./h glukozy, maksymalna ilość 72,3 ml/kg mc./dobę co odpowiada 2,5 g/kg mc./dobę aminokwasów, 14,9 g/kg mc./dobę glukozy; w przypadku aktywowania 3 komór - maksymalna szybkość infuzji wynosi 5,5 ml/kg mc./h co odpowiada 0,14 g/kg mc./h aminokwasów, 0,85 g/kg mc./h glukozy, 0,17 g/kg mc./h lipidów, maksymalna ilość 96,2 ml/kg mc./dobę co odpowiada 2,5 g/kg mc./dobę aminokwasów, 14,9 g/kg mc./dobę glukozy, 3 g/kg mc./dobę lipidów. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej. Ze względu na stały skład worka wielokomorowego zaspokojenie jednocześnie wszystkich potrzeb żywieniowych pacjenta może nie być możliwe. Może wystąpić sytuacja kliniczna, w której pacjent będzie wymagać innej ilości składników odżywczych niż znajdują się w worku o stałym składzie. Leczenie za pomocą odżywiania pozajelitowego można kontynuować tak długo, jak tego wymaga stan kliniczny pacjenta. Sposób podania. W przypadku stosowania u noworodków i dzieci < 2 lat, roztwór (w workach i zestawach do podawania) należy chronić przed światłem aż do zakończenia podawania. Nierozcieńczony preparat podawać wyłącznie przez żyłę centralną, preparat rozcieńczony wodą do wstrzykiwań umożliwia infuzję do naczynia obwodowego. W ciągu pierwszej godziny szybkość przepływu należy stopniowo zwiększać. Kończąc podawanie preparatu, należy stopniowo zmniejszać szybkość przepływu w trakcie ostatniej godziny. Szybkość wlewu musi być odpowiednio dostosowana, biorąc pod uwagę dawkę podawaną pacjentowi, przyjmowaną dobową objętość oraz czas trwania infuzji. Czas aktywacji, zawieszenia i podawania tego samego worka nie może przekraczać 24 h. Cykliczne infuzje należy dostosowywać do tolerancji metabolicznej pacjenta. Preparat może być dodatkowo uzupełniany z zastosowaniem gotowych preparatów witamin i pierwiastków śladowych. Jeśli do preparatu zostają wprowadzone dodatkowe substancje, przed podaniem przez żyłę obwodową należy zmierzyć ostateczną osmolarność mieszaniny.