Olimel N9E emulsja do inf. - 4 worki 1500 ml
Amino acids Dextrose Electrolytes Fats Calcium Potassium
Preparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
| Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta |
|---|
Wskazania do stosowania:
Żywienie pozajelitowe osób dorosłych oraz dzieci w wieku powyżej 2 lat, w przypadkach, gdy doustne lub jelitowe odżywianie jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Dożylnie, wyłącznie do żyły centralnej. Dawkowanie indywidualne, w zależności od wydatku energetycznego pacjenta, stanu klinicznego, masy ciała oraz możliwości metabolizowania składników preparatu Olimel i od składników energetycznych lub białek dodatkowo dostarczanych doustnie/dojelitowo, należy odpowiednio dobrać wielkość worka. Dorośli: maksymalna dawka wynosi 35 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 2 g aminokwasów/kg mc./dobę, 3,9 g glukozy/kg mc./dobę, 1,4 g tłuszczów/kg mc./dobę, 1,2 mmol/sodu/kg mc./dobę i 1,1 mmol potasu/kg mc./dobę; maksymalna szybkość infuzji 1,8 ml/kg mc./h. Dzieci 2-11 lat: maksymalna dawka dobowa wynosi 25 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 1,4 g aminokwasów/kg mc./dobę, 2,8 g glukozy/kg mc./dobę, 1,0 g tłuszczów/kg mc./dobę. Maksymalna szybkość infuzji 3,3 ml/kg mc./h. Czynnikiem ograniczającym dla dawki dobowej jest stężenie magnezu, a czynnikiem ograniczającym dla szybkości podania na godzinę jest stężenie glukozy. Dzieci i mlodzież 12-18 lat: maksymalna dawka dobowa wynosi 35 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 2,0 g aminokwasów/kg mc./dobę, 3,9 g glukozy/kg mc./dobę, 1,4 g tłuszczów/kg mc./dobę. Maksymalna szybkość infuzji 2,1 ml/kg mc./h. Czynnikami ograniczającymi dla dawki dobowej są stężenia aminokwasów i magnezu, a czynnikiem ograniczającym dla szybkości podania na godzinę jest stężenie aminokwasów. U małych dzieci zaleca się rozpoczynać infuzję od małej dawki dobowej i zwiększać stopniowo do dawki maksymalnej. Sposób podania. Lek podaje się w infuzji (czas trwania 12-24 h) do żył centralnych. Należy stopniowo zwiększać szybkości infuzji podczas pierwszej godziny, a następnie szybkość infuzji musi być odpowiednio dostosowana pod kątem dawki, dobowej objętości przyjmowanego preparatu oraz czasu trwania infuzji. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej. Leczenie za pomocą odżywiania pozajelitowego można kontynuować tak długo, jak tego wymaga stan kliniczny pacjenta. Ze względu na stały skład worka wielokomorowego zaspokojenie jednocześnie wszystkich potrzeb żywieniowych pacjenta może nie być możliwe. Mogą występować sytuacje kliniczne, w których pacjenci potrzebują innych ilości substancji odżywczych niż znajdujące się w worku o stałym składzie. W takiej sytuacji każda zmiana objętości (dawki) powinna uwzględniać wpływ, jaki będzie to miało na dawkowanie wszystkich pozostałych substancji odżywczych preparatu Olimel.
