Ondansetron Accord roztw. do wstrz. i (lub) inf. (2 mg/ml) - 5 amp. 2 ml

Nudności i wymioty wywołane przez chemioterapię lub radioterapię. Dorośli. Drogę podania ondansetronu i jego dawkę należy dobierać w sposób elastyczny, w zakresie 8-32 mg na dobę, wg poniższych zaleceń. Chemioterapia i radioterapia o działaniu wymiotnym: u większości pacjentów bezpośrednio przed leczeniem należy zastosować ondansetron w dawce 8 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym lub w krótkiej 15-minutowej infuzji dożylnej, a następnie podawać 8 mg doustnie co 12 h. W celu zapobiegania nudnościom i wymiotom opóźnionym lub przedłużonym po upływie 24 h należy kontynuować leczenie ondansetronem doustnie z deksametazonem do 5 dni po zakończeniu cyklu leczenia. Leczenie ondansetronem podawanym inną drogą niż dożylna należy kontynuować do 5 dni po zakończeniu cyklu leczenia. Chemioterapia o silnym działaniu wymiotnym. Preparat wykazywał porównywalną skuteczność w następujących schematach dawkowania w czasie pierwszych 24 h od rozpoczęcia chemioterapii: pojedyncza dawka 8 mg podawana w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym bezpośrednio przed chemioterapią; dawka 8 mg bezpośrednio przed chemioterapią podana w powolnym wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym albo krótka infuzja dożylna przez 15 min, a następnie dwie kolejne dawki dożylnie lub domięśniowo po 8 mg każda, w odstępie 4 h lub w ciągłej infuzji dożylnej w dawce 1 mg/h do 24 h; pojedyncza dawka 16 mg rozcieńczona w 50 do 100 ml soli fizjologicznej lub innym zgodnym roztworze do infuzji i podana tylko w infuzji dożylnej trwającej nie krócej niż 15 min bezpośrednio przed chemioterapią. Nie należy podawać pojedynczej dawki większej niż 16 mg w związku z ryzykiem zależnego od dawki wydłużenia odstępu QT. U pacjentów ≥75 lat pojedyncza dawka w ramach profilaktyki nudności i wymiotów wywołanych chemioterapią nie może przekroczyć 8 mg (należy ją podawać we wlewie trwającym co najmniej 15 min). Kolejne dawki ondansetronu podawanego dożylnie u wszystkich dorosłych pacjentów należy podawać w odstępach nie krótszych niż 4 h. U pacjentów ≥65 lat wszystkie dawki podawane dożylnie należy rozcieńczyć w 50-100 ml soli fizjologicznej lub innego zgodnego farmaceutycznie płynu i podawać we wlewie trwającym co najmniej 15 min. Wybór schematu dawkowania powinien być uzależniony od stopnia nasilenia wymiotów. Skuteczność ondansetronu może być zwiększona przez dodanie przed chemioterapią pojedynczej dożylnej dawki 20 mg soli sodowej fosforanu deksametazonu. Aby zapobiec opóźnionym lub przedłużonym wymiotom po upływie pierwszych 24 h należy kontynuować leczenie ondansetronem drogą doustną do 5 dni po zakończeniu cyklu leczenia. Dzieci i młodzież (nudności i wymioty wywołane chemioterapią u dzieci ≥6 miesięcy i młodzieży). Dawkę ondansetronu oblicza się na podstawie powierzchni ciała lub masy ciała. Całkowite dawki dobowe obliczone w oparciu o masę ciała są zwykle większe niż dawki obliczone na podstawie pola powierzchni ciała. Brak danych odnośnie stosowania preparatu u dzieci w przypadku nudności i wymiotów wywołanych przez radioterapię oraz w zapobieganiu opóźnionym lub przedłużonym nudnościom oraz wymiotom wywołanym chemioterapią. Dawka obliczona na podstawie pola powierzchni ciała. Preparat należy podawać dożylnie, w pojedynczej dawce 5 mg/m² pc., bezpośrednio przed rozpoczęciem chemioterapii. Dawka podana dożylnie nie może być większa niż 8 mg. Po upływie 12 h można rozpocząć stosowanie ondansetronu doustnie i kontynuować do 5 dni. Całkowita dawka dobowa nie może być większa niż dawka stosowana u dorosłych, tj. 32 mg. Dzieci o pc. <0,6 m²: dzień 1. - 5 mg/m² pc. i.v. + 2 mg w syropie lub tabletce po 12 h, dni 2.-6. - 2 mg w syropie lub tabletce co 12 h. Dzieci o pc. >0,6 m²: dzień 1. - 5 mg/m² pc. i.v. + 4 mg w syropie lub tabletce po 12 h, dni 2.-6. - 4 mg w syropie lub tabletce co 12 h. Dawka obliczona na podstawie masy ciała. Preparat należy podawać dożylnie, w pojedynczej dawce 0,15 mg/kg mc., bezpośrednio przed rozpoczęciem chemioterapii. Dawka podana dożylnie nie może być większa niż 8 mg. Można podać dożylnie 2 kolejne dawki w odstępach co 4 h. Całkowita dawka dobowa nie może być większa niż dawka stosowana u dorosłych, tj. 32 mg. Po upływie 12 h można rozpocząć stosowanie ondansetronu doustnie i kontynuować do 5 dni. Dzieci o mc. ≤10 kg: dzień 1. - do 3 dawek po 0,15 mg/kg mc. co 4 h, dni 2.-6. - 2 mg w syropie lub tabletce co 12 h. Dzieci o mc. >10 kg: dzień 1. - do 3 dawek po 0,15 mg/kg mc. co 4 h, dni 2.-6. - 4 mg w syropie lub tabletce co 12 h. Nudności i wymioty okresu pooperacyjnego. Dorośli. Preparat można stosować w pojedynczej dawce 4 mg podanej domięśniowo lub w powolnym wstrzyknięciu dożylnym bezpośrednio przed wprowadzeniem do znieczulenia. W okresie pooperacyjnym do leczenia nudności i wymiotów zaleca się zastosowanie pojedynczej dawki 4 mg podanej domięśniowo lub w powolnym wstrzyknięciu dożylnym. Dzieci ≥1 miesiąca i młodzież. W celu zapobiegania pooperacyjnym nudnościom i wymiotom u dzieci poddanych zabiegom w znieczuleniu ogólnym, preparat można podać w powolnym wstrzyknięciu dożylnym (trwającym nie krócej niż 30 s) w pojedynczej dawce 0,1 mg/kg mc., maksymalnie 4 mg, przed, w trakcie lub po wprowadzeniu do znieczulenia. Tę samą dawkę stosuje się w leczeniu nudności i wymiotów w okresie pooperacyjnym. Brak danych dotyczących stosowania preparatu w leczeniu pooperacyjnych nudności i wymiotów u dzieci poniżej 2 lat. Specjalne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek oraz u pacjentów z powolnym metabolizmem sparteiny i debryzochiny nie ma konieczności modyfikacji dawkowania leku. U pacjentów z umiarkowanym lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby maksymalna dawka dobowa wynosi 8 mg.