Opdivo konc. do sporz. roztw. do inf. (10 mg/ml) - fiolka 10 ml

Dożylnie. Leczenie powinni rozpoczynać i nadzorować lekarze, doświadczeni w leczeniu nowotworów. Jeżeli jest to określone we wskazaniu do stosowania, kwalifikację pacjenta do leczenia niwolumabem na podstawie ekspresji PD-L1 w tkance nowotworowej, należy potwierdzić zwalidowanym testem. Monoterapia. Czerniak (zaawansowany czerniak lub leczenie uzupełniające). Dorośli i młodzież (w wieku ≥12 lat oraz o mc. ≥50 kg): 240 mg co 2 tyg. w ciągu 30 min lub 480 mg co 4 tyg. w ciągu 60 min lub w ciągu 30 min; młodzież (w wieku ≥12 lat oraz o mc. <50 kg): 3 mg/kg mc. co 2 tyg. w ciągu 30 min lub 6 mg/kg mc. co 4 tyg. w ciągu 60 min. Rak nerkowokomórkowy, rak urotelialny naciekający błonę mięśniową (MIUC) (leczenie uzupełniające): 240 mg co 2 tyg. w ciągu 30 min lub 480 mg co 4 tyg. w ciągu 60 min. Rak przełyku lub połączenia żołądkowo-przełykowego (leczenie uzupełniające): 240 mg co 2 tyg. w ciągu 30 min lub 480 mg co 4 tyg. w ciągu 30 min przez pierwsze 16 tyg., a następnie 480 mg co 4 tyg. przez 30 min. Niedrobnokomórkowy rak płuca, klasyczny chłoniak Hodgkina, płaskonabłonkowy rak głowy i szyi, rak urotelialny, płaskonabłonkowy rak przełyku: 240 mg co 2 tyg. w ciągu 30 min. Jeśli u pacjenta z czerniakiem, RCC, OC, GEJC lub MIUC (leczenie uzupełniające) jest konieczna zmiana schematu dawkowania z 240 mg podawanych co 2 tyg. na schemat 480 mg podawanych co 4 tyg., pierwszą dawkę 480 mg należy podać 2 tyg. po podaniu ostatniej dawki 240 mg. Odwrotnie, jeśli u pacjenta jest konieczna zmiana schematu dawkowania z 480 mg podawanych co 4 tyg. na schemat 240 mg podawanych co 2 tyg., pierwszą dawkę 240 mg należy podać 4 tyg. po podaniu ostatniej dawki 480 mg. Niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem. Czerniak. Dorośli i młodzież (w wieku ≥12 lat oraz o mc. ≥50 kg): 1 mg/kg mc. niwolumabu w skojarzeniu z ipilimumabem w dawce 3 mg/kg mc. podawanymi dożylnie co 3 tyg. w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie albo w dawce 240 mg co 2 tyg. albo w dawce 480 mg co 4 tyg. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 240 mg co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 480 mg co 4 tyg. Dorośli i młodzież (w wieku ≥12 lat oraz o mc. <50 kg): 1 mg/kg mc. niwolumabu w skojarzeniu z ipilimumabem w dawce 3 mg/kg mc. podawanymi dożylnie co 3 tyg. w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie albo w dawce 3 mg/kg mc. co 2 tyg. albo w dawce 6 mg/kg mc. co 4 tyg. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po podaniu ostatniej dawki niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 3 mg/kg mc. co 2 tyg.; lub 6 tyg. po podaniu ostatniej dawki niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 6 mg/kg mc. co 4 tyg. Złośliwy międzybłoniak opłucnej: 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 3 tyg. w skojarzeniu z 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. Leczenie należy kontynuować do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Rak nerkowokomórkowy oraz rak jelita grubego w tym odbytnicy z dMMR lub z MSI-H: 3 mg/kg mc. niwolumabu w skojarzeniu z ipilimumabem w dawce 1 mg/kg mc. podawanymi dożylnie co 3 tyg. w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie albo w dawce 240 mg co 2 tyg. albo w dawce 480 mg co 4 tyg. (tylko RCC). W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 240 mg co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 480 mg co 4 tyg. (tylko RCC). Płaskonabłonkowy rak przełyku: 3 mg/kg mc. niwolumabu co 2 tyg. lub 360 mg niwolumabu co 3 tyg. podawanego dożylnie w ciągu 30 min w skojarzeniu z 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. Leczenie należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Niwolumab w skojarzeniu z kabozantynibem. Rak nerkowokomórkowy: 240 mg podawane w ciągu 30 min co 2 tyg. albo 480 mg podawane w ciągu 60 min co 4 tyg. w skojarzeniu z 40 mg kabozantynibu podawanego doustnie raz na dobę. Niwolumab w skojarzeniu z ipilimumabem i chemioterapią. Niedrobnokomórkowy rak płuca: 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 3 tyg. w skojarzeniu z 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. oraz chemioterapią opartą na pochodnych platyny podawaną co 3 tyg. Po zakończeniu 2 cykli chemioterapii leczenie należy kontynuować, podając 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie co 3 tyg. w skojarzeniu z 1 mg/kg mc. ipilimumabu co 6 tyg. Leczenie należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Niwolumab w skojarzeniu z chemioterapią. Leczenie neoadiuwantowe niedrobnokomórkowego raka płuca: 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min w skojarzeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny co 3 tyg. przez 3 cykle. Płaskonabłonkowy rak przełyku: 240 mg co 2 tyg. lub 480 mg co 4 tyg. podawane dożylnie w ciągu 30 min w skojarzeniu z chemioterapią opartą na fluoropirymidynie i pochodnych platyny. Leczenie niwolumabem należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Gruczolakorak żołądka, połączenia żołądkowo-przełykowego lub przełyku: 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min w skojarzeniu z chemioterapią opartą na fluoropirymidynie i pochodnych platyny podawane co 3 tyg. lub 240 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min w skojarzeniu z chemioterapią opartą na fluoropirymidynie i pochodnych platyny podawane co 2 tyg. Leczenie niwolumabem należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Pierwsza linia leczenia raka urotelialnego nieoperacyjnego lub z przerzutami: 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie przez 30 min w skojarzeniu z cisplatyną i gemcytabiną co 3 tyg. aż do 6 cykli, a następnie niwolumab w monoterapii podawany dożylnie albo w dawce 240 mg co 2 tyg. przez 30 min albo w dawce 480 mg co 4 tyg. przez 30 min. Leczenie niwolumabem należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. od podania pierwszej dawki, cokolwiek nastąpi wcześniej. Czas trwania leczenia. Leczenie niwolumabem w monoterapii lub w skojarzeniu z ipilimumabem lub innymi preparatami należy kontynuować tak długo, dopóki obserwuje się korzyści kliniczne lub dopóki leczenie jest tolerowane przez pacjenta (i do maksymalnego czasu trwania leczenia, jeśli jest to określone dla wskazania). W przypadku leczenia uzupełniającego maksymalny czas leczenia niwolumabem wynosi 12 mies. W przypadku stosowania niwolumabu w skojarzeniu z kabozantynibem leczenie niwolumabem należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Leczenie kabozantynibem należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby lub wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności. Należy zapoznać się z ChPL kabozantynibu. Obserwowano atypowe odpowiedzi (tj. początkowe, przemijające zwiększenie wielkości guza lub niewielkie, nowe zmiany w ciągu pierwszych kilku miesięcy, po których następowało zmniejszenie się guza). Zaleca się, aby kontynuować leczenie niwolumabem lub niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym, u których wystąpią początkowe objawy progresji choroby, do czasu potwierdzenia takiej progresji. Nie zaleca się zwiększania ani zmniejszania dawki niwolumabu stosowanego w monoterapii oraz w skojarzeniu z innymi preparatami. W zależności od indywidualnego bezpieczeństwa i tolerancji może być konieczne opóźnienie podania leku lub przerwanie leczenia. Modyfikacje leczenia niwolumabem lub niwolumabem w skojarzeniu. Zapalenie płuc pochodzenia immunologicznego. Zapalenie płuc stopnia 2. - wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów, poprawy zmian radiologicznych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów. Zapalenie płuc stopnia 3. lub 4. - trwale odstawić leczenie. Zapalenie jelita grubego pochodzenia immunologicznego. Biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 2. - wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów, o ile było to konieczne. Biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 3. niwolumab w monoterapii - wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów. Biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 3. niwolumab + ipilimumab (jeśli w drugiej fazie leczenia (niwolumab w monoterapii) po leczeniu skojarzonym wystąpi biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 3, należy trwale odstawić leczenie) – trwale odstawić leczenie. Biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 4. - trwale odstawić leczenie. Zapalenie wątroby pochodzenia immunologicznego. Zwiększenie aktywności AspAT, AlAT lub bilirubiny całkowitej stopnia 2 - wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu kiedy wyniki powrócą do wartości początkowych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów, o ile było to konieczne. Zwiększenie aktywności AspAT, AlAT lub bilirubiny całkowitej stopnia 3. lub 4.) - trwale odstawić leczenie. Zapalenie nerek lub zaburzenie czynności nerek pochodzenia immunologicznego. Zwiększenie stężenia kreatyniny stopnia 2. lub 3. - wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu kiedy stężenie kreatyniny powróci do wartości początkowych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów. Zwiększenie stężenia kreatyniny stopnia 4. - trwale odstawić leczenie. Endokrynopatie pochodzenia immunologicznego. Objawowa niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, zapalenie przysadki stopnia 2. lub 3., niewydolność  nadnerczy stopnia 2., cukrzyca stopnia 3. - wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów (jeżeli było to konieczne z powodu objawów ostrego stanu zapalnego); należy kontynuować stosowanie leku wraz z hormonalną terapią zastępczą, do czasu kiedy nie występują objawy. Niedoczynność tarczycy stopnia 4., nadczynność tarczycy stopnia 4., zapalenie przysadki stopnia 4., niewydolność nadnerczy stopnia 3. lub 4., cukrzyca stopnia 4. – trwale odstawić leczenie. Działania niepożądane pochodzenia immunologicznego dotyczące skóry. Wysypka stopnia 3. - wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów. Wysypka stopnia 4. - trwale odstawić leczenie. Zespół Stevensa-Johnsona (SJS) lub toksyczna nekroliza naskórka (TEN) – trwale odstawić leczenie. Zapalenie mięśnia sercowego pochodzenia immunologicznego. Zapalenie mięśnia sercowego stopnia 2. - wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów (u pacjentów, u których wcześniej wystąpiło zapalenie mięśnia sercowego pochodzenia immunologicznego, bezpieczeństwo po ponownym rozpoczęciu leczenia niwolumabem lub niwolumabem w skojarzeniu z ipilimumabem jest nieznane). Zapalenie mięśnia sercowego stopnia 3. lub 4. – trwale odstawić leczenie. Inne działania niepożądane pochodzenia immunologicznego. Stopnień 3. (pierwsze wystąpienie) – wstrzymać podawanie dawki (dawek). Stopień 4. lub nawracające stopnia 3.; stopnia 2. lub 3., które utrzymują się pomimo modyfikacji leczenia; braku możliwości zredukowania dawki kortykosteroidu do 10 mg prednizonu na dobę lub równoważnej dawki innego leku - trwale odstawić leczenie. Uwaga: Stopnie toksyczności są zgodne z National Cancer Institute Common Terminology Criteria for Adverse Events Version 4.0 (NCI-CTCAE v4). Niwolumab lub nivolumab w skojarzeniu z ipilimumabem należy trwale odstawić w przypadku: działań niepożądanych stopnia 4. lub nawracających stopnia 3.; utrzymujących się działań niepożądanych stopnia 2. lub 3. pomimo modyfikacji leczenia. Pacjenci leczeni preparatem muszą otrzymać Kartę ostrzeżeń dla pacjenta i zostać poinformowani o ryzyku związanym ze stosowaniem leku. W czasie podawania preparatu w skojarzeniu z ipilimumabem, w przypadku wstrzymania podawania jednego leku, należy również wstrzymać podawanie drugiego. Jeżeli podawanie zostanie wznowione po okresie wstrzymania, można wznowić albo podawanie skojarzone, albo podawanie niwolumabu w monoterapii, biorąc pod uwagę indywidualną ocenę pacjenta. Niwolumab w skojarzeniu z kabozantynibem w leczeniu RCC. W czasie stosowania niwolumabu w skojarzeniu z kabozantynibem przedstawione powyżej, modyfikacje leczenia odnoszą się do niwolumabu. Dodatkowo, w przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych u pacjentów z RCC leczonych niwolumabem w skojarzeniu z kabozantynibem: jeśli aktywność AlAT lub AspAT jest >3 razy niż GGN ale ≤10 razy niż GGN bez jednoczesnego zwiększenia stężenia bilirubiny całkowitej ≥2 razy niż GGN, należy wstrzymać podawanie niwolumabu i kabozantynibu do czasu, gdy te działania niepożądane nie powrócą do stopnia 0-1. Można rozważyć leczenie kortykosteroidami. Można rozważyć ponowne podanie jednego lub obu leków po uzyskaniu poprawy. Jeśli kabozantynib będzie ponownie podawany, należy zapoznać się z ChPL kabozantynibu; jeśli aktywność AlAT lub AspAT jest >10 razy niż GGN lub >3 razy niż GGN z jednoczesnym zwiększeniem stężenia bilirubiny całkowitej ≥2 niż GGN, należy trwale odstawić leczenie niwolumabem i kabozantynibem, i rozważyć leczenie kortykosteroidami. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat). Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek. Dane pochodzące od pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek są zbyt ograniczone, aby wyciągnąć wnioski na temat tej grupy pacjentów. Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Dane pochodzące od pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami wątroby są zbyt ograniczone, aby wyciągnąć wnioski dotyczące tych grup pacjentów. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z umiarkowanymi (bilirubina całkowita >1,5 x do 3 x GGN i dowolna aktywność AspAT) lub ciężkimi (bilirubina całkowita >3 x GGN i dowolna aktywność AspAT) zaburzeniami czynności wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci w wieku <18 lat z wyjątkiem młodzieży w wieku ≥12 lat z czerniakiem. Sposób podania. Tylko do stosowania dożylnego. Lek należy podawać we wlewie dożylnym w czasie 30 lub 60 min w zależności od dawki. Wlew należy podawać w linii infuzyjnej przez sterylny, niepirogenny filtr o małym stopniu wiązania białka, o średnicy porów 0,2-1,2 µm. Nie można podawać preparatu w szybkim wstrzyknięciu dożylnym ani w bolusie. Całkowitą wymaganą dawkę można podać bezpośrednio w postaci roztworu 10 mg/ml lub roztwór ten można rozcieńczyć roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem glukozy do wstrzykiwań o stężeniu 50 mg/ml (5%). W czasie podawania w skojarzeniu z ipilimumabem lub w skojarzeniu z ipilimumabem i chemioterapią, niwolumab należy podawać jako pierwszy, ipilimumab należy podawać po nim, a następnie chemioterapię tego samego dnia. Do każdego wlewu należy stosować osobne worki infuzyjne i filtry.