Orfiril roztw. doustny (300 mg/5 ml) - but. 250 ml
Valproate sodium
Preparat niedostępny w sprzedaży
| Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta |
|---|
Wskazania do stosowania:
Uogólnione napady padaczkowe w postaci napadów nieświadomości, napadów mioklonicznych i toniczno-klonicznych. Napady częściowe i wtórnie uogólnione. Leczenie skojarzone innych typów napadów, np.: częściowych prostych i złożonych, napadów wtórnie uogólnionych opornych na leczenie standardowymi lekami przeciwpadaczkowymi. Leczenie epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, w przypadku gdy lit jest przeciwwskazany lub źle tolerowany; kontynuację leczenia walproinianem można rozważać u pacjentów, u których uzyskano odpowiedź kliniczną na leczenie walproinianem w ostrej fazie manii.
Uwaga: stosowaną wcześniej postać farmaceutyczną kwasu walproinowego (inną niż o przedł. uwalnianiu) można zamienić na preparat Orfiril long w stosunku 1:1 w okresie 1-2 dni. Należy zachować ostrożność, aby zapewnić odpowiednie stężenie kwasu walproinowego w surowicy. U niemowląt preparaty zawierające kwas walproinowy są lekami pierwszego rzutu w wyjątkowych przypadkach; preparat Orfiril long można stosować jedynie z zachowaniem dużej ostrożności i po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, w miarę możliwości w monoterapii.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Doustnie. Padaczka. Leczenie należy monitorować przez oznaczanie stężenia walproinianu w osoczu krwi. Należy stosować najmniejszą dawkę, która zapewni optymalne zapobieganie wystąpieniu drgawek. Efekt terapeutyczny uzyskuje się zwykle przy stężeniach od 340 do 700 µmol/l (50 do 100 mg/l). W przypadku gdy preparat jest podawany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi lub zastępuje wcześniej stosowany lek, należy zredukować dawki stosowanych wcześniej leków przeciwpadaczkowych, szczególnie fenobarbitalu. Jeśli zachodzi konieczność przerwania dotychczasowego leczenia, leki należy odstawiać stopniowo. Dawka początkowa walproinianu sodu u dorosłych i dzieci wynosi 5-10 mg/kg mc./dobę, którą należy zwiększać o około 5 mg/kg mc. co 4-7 dni do osiągnięcia działania leczniczego lub wystąpienia działań niepożądanych. U części chorych działanie lecznicze leku pojawia się po upływie 4-6 tyg. i z tego względu nie należy zbyt wcześnie zwiększać dawki dobowej ponad wartości średnie. Średnia dawka dobowa w leczeniu podtrzymującym u dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg/kg mc., u młodzieży - 25 mg/kg mc., u dzieci - 30 mg/kg mc. Maksymalna zalecana dawka u dorosłych wynosi 2400 mg/dobę. Nie ma wystarczających doświadczeń ze stosowaniem postaci farmaceutycznych o przedłużonym uwalnianiu u dzieci do ukończenia 1 rż., a zatem w tej grupie wiekowej należy stosować dostępne tradycyjne postaci farmaceutyczne. U noworodków < 2 mż. T0,5 kwasu walproinowego może wynosić do 60 h, co należy uwzględnić przy zwiększaniu dawki w leczeniu podtrzymującym. Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Dorośli: dawka początkowa wynosi 750 mg/dobę. W badaniach klinicznych uzyskano zadowalający profil bezpieczeństwa po zastosowaniu dawki początkowej wynoszącej 20 mg/kg mc. Dawkę należy zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania najmniejszego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj 1000-2000 mg. Pacjenci otrzymujący dawki dobowe przekraczające 45 mg/kg mc. powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją. Kontynuacja leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej powinna być dostosowywana indywidualnie tak, aby pacjent przyjmował najmniejszą skuteczną dawkę. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność walproinianu w leczeniu epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej nie zostały ustalone u pacjentów <18 lat. Pacjenci z niewydolnością nerek: należy brać pod uwagę zwiększenie stężenia wolnego kwasu walproinowego w osoczu krwi i odpowiednio zmniejszyć dawkę.
Całkowita dawka dobowa leku może być podzielona na 2-4 pojedyncze dawki, a w przypadku preparatów long - 1-2 dawki. Kapsułki należy połykać w całości, popijając dużą ilością płynu (np. szklanką wody). Kapsułki można także przyjmować, otwierając je i wsypując ich zawartość (mini-tabl. o przedłuż. uwalnianiu) do napoju lub deseru. Nie należy jednak nigdy rozgryzać mini-tabletek o przedłużonym uwalnianiu, gdyż eliminuje to efekt przedłużonego uwalniania leku. Mini-tabletki o przedłużonym uwalnianiu w saszetkach należy przyjmować w taki sam sposób jak zawartość otwartych twardych kapsułek żelatynowych.
