Tanatril tabl. (20 mg) - 28 szt.

Doustnie. Dorośli. Leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg raz na dobę. Jeżeli po co najmniej 3 tyg. leczenia nie uzyska się optymalnej kontroli ciśnienia krwi, dawkę dobową należy zwiększyć do 10 mg. U większości pacjentów najmniejsza dawka skuteczna wynosi 10 mg podawane raz na dobę. U niewielkiej liczby chorych może być konieczne zwiększenie dawki dobowej do 20 mg (zalecana dawka maksymalna) lub należy rozważyć leczenie skojarzone z lekiem moczopędnym. Brak danych na temat równoczesnego stosowania imidaprylu i innych leków przeciwnadciśnieniowych. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) zalecana początkowa dawka wynosi 2,5 mg raz na dobę; dawki należy dostosować do skuteczności leczenia u konkretnego pacjenta; zalecana dawka maksymalna wynosi 10 mg raz na dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń czynności nerek, przed rozpoczęciem leczenia imidaprylem należy ocenić czynność nerek. U pacjentów z CCr 30-80 ml/min zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg. U pacjentów z CCr 10-29 ml/min imidaprylu nie należy stosować. U pacjentów, u których CCr jest mniejszy niż 10 ml/min lek jest przeciwwskazany. U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę; lek należy stosować ostrożnie. U pacjentów z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej występuje zwiększone ryzyko objawowego niedociśnienia. Przed rozpoczęciem leczenia należy usunąć zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej i (jeśli to możliwe) odstawić lek moczopędny 2 lub 3 dni przed podaniem pierwszej dawki inhibitora ACE. Jeżeli nie jest to możliwe, początkowa dawka imidaprylu powinna wynosić 2,5 mg. U pacjentów z nadciśnieniem i niewydolnością serca leczonych inhibitorem ACE występuje zwiększone ryzyko niedociśnienia objawowego. U tych pacjentów zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg imidaprylu raz na dobę, podawane pod ścisłym nadzorem medycznym. Pacjenci z wysokim ryzykiem wystąpienia ciężkiego, objawowego niedociśnienia po pierwszej dawce, powinni pozostawać pod nadzorem medycznym, najlepiej w szpitalu, przez 6-8 h po podaniu pierwszej dawki oraz po każdym zwiększeniu dawki imidaprylu lub leku moczopędnego w przypadku leczenia skojarzonego. Dawka początkowa powinna wynosić 2,5 mg. Te same zasady należy stosować u pacjentów z dławicą piersiową i niewydolnością tętnic zaopatrujących mózg. Tacy pacjenci należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu w przypadku znacznego niedociśnienia. Imidaprylu nie należy podawać dzieciom i młodzieży (nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania). Sposób podania. Zaleca się przyjmowanie tabletek o tej samej porze dnia, ok. 15 min przed posiłkiem.