Testosterone enantate EVER Pharma roztw. do wstrz. (250 mg/ml) - 5 amp. 1 ml

Domięśniowo. 1 ampułkę (250 mg) wstrzykuje się co 2 do 3 tyg. Leczenie podtrzymujące: 1 amp. (250 mg) wstrzykuje się domięśniowo co 3 do 6 tyg., w zależności od indywidualnego zapotrzebowania pacjenta. Przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie leczenia należy oznaczać stężenie testosteronu w surowicy krwi. Podczas leczenia podtrzymującego należy uważnie monitorować stężenia testosteronu w surowicy krwi. Zaleca się regularne wykonywanie pomiarów stężenia testosteronu w surowicy krwi. Oznaczenia należy wykonywać pod koniec przerwy między wstrzyknięciami, oceniając objawy kliniczne. Stężenia testosteronu w surowicy krwi powinny mieścić się w dolnej jednej trzeciej zakresu normy. Stężenia poniżej zakresu normy wskazują na konieczność skrócenia przerwy między wstrzyknięciami. W przypadku dużych stężeń testosteronu w surowicy krwi można rozważyć wydłużenie przerw między wstrzyknięciami. Szczególne grupy pacjentów. Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność u dzieci i młodzieży nie zostały należycie dowiedzione. Na podstawie ograniczonych danych dotyczących stosowania u pacjentów w podeszłym wieku, wnioskuje się, że nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Stosowanie leku jest przeciwwskazane u mężczyzn z nowotworem wątroby występującym obecnie lub w przeszłości. Nie przeprowadzono formalnych badań u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Sposób podania. Wstrzyknięcie domięśniowe należy wykonywać bardzo powoli (ponad 2 min). Lek jest przeznaczony wyłącznie do wstrzykiwań domięśniowych. Należy zadbać, aby wstrzykiwać lek głęboko w mięsień pośladkowy, zachowując zwykłe środki ostrożności dotyczące podawania domięśniowego. Należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć wstrzyknięcia donaczyniowego. Zawartość ampułki powinna zostać wstrzyknięta domięśniowo natychmiast po jej otwarciu. Podczas każdego wstrzyknięcia leku oraz bezpośrednio po nim, pacjenta należy obserwować, aby umożliwić wczesne rozpoznanie objawów, które mogą wskazywać na mikrozatorowość płucną wywołaną roztworem olejowym. Leczenie jest zwykle wspomagające, np. poprzez podanie tlenu.