Tetabulin S/D roztw. do wstrz. (250 j.m./ml) - 1 amp.-strzyk. 1 ml

Domięśniowo. Profilaktyka przeciwtężcowa (rany podatne na zakażenie bakteriami tężca): 250 j.m., o ile ryzyko zakażenia tężcem nie uważa się za szczególnie wysokie. Dawkę można zwiększyć do 500 j.m. w przypadku, gdy: rana jest zakażona, a właściwe chirurgiczne oczyszczenie i opracowanie nie jest możliwe w ciągu 24 h; rany są głębokie i zanieczyszczone, z uszkodzeniem tkanki i ograniczonym dostępem tlenu, a także przy zranieniach m.in. przez ciała obce (takich jak ugryzienia, ukąszenia, użądlenia, ukłucia, rany postrzałowe). Leczenie: dostępne dane sugerują przydatność stosowania jednorazowych dawek od 3000 j.m. do 6000 j.m. immunoglobuliny ludzkiej przeciw tężcowi w leczeniu jawnego klinicznie tężca w skojarzeniu z odpowiednim postępowaniem uzupełniającym. Należy także uwzględnić inne oficjalne zalecenia odnośnie prawidłowego zastosowania immunoglobulin przeciw tężcowi do stosowania domięśniowego. Jeżeli wymagane jest podanie dużych objętości leku (> 2 ml dla dzieci lub > 5 ml dla dorosłych), zaleca się wstrzykiwanie go w dawkach podzielonych w kilka różnych miejsc ciała. W przypadku konieczności równoczesnego szczepienia, immunoglobulinę i szczepionkę należy podawać w dwa różne miejsca ciała. W celach profilaktycznych, jeżeli podanie domięśniowe jest przeciwwskazane (zaburzenia krzepnięcia), lek można podać podskórnie. Nie ma danych klinicznych potwierdzających skuteczność po podaniu podskórnym. W leczeniu ostrego przebiegu tężca, jeżeli podanie domięśniowe nie jest zalecane z klinicznego punktu widzenia, możliwe jest zastosowanie alternatywnego produktu stosowanego dożylnie, o ile jest dostępny.