Althyxin tabl. (125 µg) - 100 szt.

Doustnie. Należy określić indywidualną dawkę dobową na podstawie wyników badań laboratoryjnych i oceny klinicznej. W związku z tym, że u niektórych pacjentów poddawanych leczeniu występują zwiększone stężenia T4 i fT4, bardziej wiarygodnym punktem odniesienia dla dalszej terapii jest wyjściowe stężenie w surowicy TSH. Leczenie hormonami tarczycy należy rozpocząć od małej dawki i zwiększać ją stopniowo co 2 do 4 tyg. w celu uzyskania dawki docelowej.
Zalecane dawkowanie. Wole łagodne u pacjentów w stanie eutyreozy: 75-200 µg/dobę. Zapobieganie nawrotom wola po resekcji wola u pacjentów w stanie eutyreozy: 75-200 µg/dobę. Terapia substytucyjna hormonami tarczycy w niedoczynności tarczycy u dorosłych: dawka początkowa - 12,5-50 µg/dobę; dawka podtrzymująca - 100–150 µg/m² pc. Suplementacja skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych w nadczynności tarczycy: 50-100 µg/dobę. Terapia supresyjna w raku tarczycy: 150-300 µg/dobę. Zastosowanie diagnostyczne w testach hamowania czynności tarczycy. Tabl. 200 µg: tydzień 2. przed testem - 1 tabl./dobę; tydzień 1. przed testem - 1 tabl./dobę. Tabl. 100 µg: tydzień 2. przed testem - 2 tabl./dobę; tydzień 1. przed testem - 2 tabl./dobę. Tabl. 150 µg: tydzień 4. przed testem - 1/2 tabl./dobę; tydzień 3. przed testem - 1/2 tabl./dobę.; tydzień 2. przed testem - 1 tabl./dobę; tydzień 1. przed testem - 1 tabl./dobę. Czas trwania leczenia. Leczenie trwa zazwyczaj całe życie u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, po strumektomii lub tyroidektomii oraz w zapobieganiu nawrotom wola, po resekcji wola u pacjentów w stanie eutyreozy. Po osiągnięciu stanu eutyrozy wskazane jest jednoczesne leczenie nadczynności tarczycy przez cały okres przyjmowania leków tyreostatycznych. W przypadku łagodnego wola u pacjentów w stanie eutyreozy konieczne jest leczenie trwające od 6 mies. do 2 lat. Jeśli w tym okresie leczenie farmakologiczne jest niewystarczające, należy rozważyć zabieg chirurgiczny lub leczenie wola jodem radioaktywnym. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku: u pacjentów z chorobą wieńcową serca i u pacjentów z ciężką bądź długotrwałą niedoczynnością tarczycy leczenie hormonami tarczycy należy rozpoczynać z zachowaniem szczególnej ostrożności. Najpierw należy podać niewielką dawkę początkową (np. 12,5 µg na dobę), a następnie zwiększać ją powoli i w dłuższych odstępach czasu (np. stopniowe zwiększanie dawki o 12,5 µg co 14 dni) z częstą kontrolą stężenia hormonów tarczycy. U tych pacjentów należy rozważyć stosowanie dawek mniejszych niż dawki zapewniające pełną substytucję, a w związku z tym niewystarczające do uzyskania pełnego wyrównania stężeń TSH. Doświadczenie wykazało, że mniejsza dawka jest wystarczająca, nawet u pacjentów o małej masie ciała i z dużym wolem guzkowym. U noworodków i dzieci z wrodzoną niedoczynnością tarczycy, wymagających szybkiej substytucji, zaleca się dawkę początkową 10-15 µg/ kg mc. na dobę przez pierwsze 3 mies. Następnie dawkę należy dostosować indywidualnie na podstawie indywidualnych wyników badań klinicznych oraz stężeń hormonów tarczycy i TSH. Sposób podania. Całkowitą dawkę dobową można podać jednorazowo. Całkowitą dawkę dobową należy przyjmować rano na czczo co najmniej pół godziny przed śniadaniem, popijając niewielką ilością płynu (np. pół szklanki wody). Dzieci powinny otrzymywać całkowitą dawkę dobową co najmniej 30 min przed pierwszym posiłkiem danego dnia. W tym celu tabletki należy rozpuścić w niewielkiej ilości wody i podawać powstałą drobną zawiesinę (należy za każdym razem przygotowywać świeżą zawiesinę!) wraz z dodatkową, niewielką ilością płynu.