BDS N zaw. do nebulizacji (0,5 mg/ml) - 20 amp. x 2 ml
BudesonidePreparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
Bezpłatny dla seniora 75+ przykładowa recepta
Pełnopłatny (100%): | 81.76 zł przykładowa recepta |
---|
Poniżej zarejestrowane wskazania (w tym pkt 4.1 ChPL)
Leczenie: astmy, gdy stosowanie inhalatorów ciśnieniowych lub proszkowych jest niewłaściwe; zespołu krupu - ostrego zapalenia krtani, tchawicy, oskrzeli - niezależnie od etiologii, wiążącego się z istotnym zwężeniem górnych dróg oddechowych, dusznością lub „szczekającym" kaszlem i prowadzącego do zaburzeń oddychania; zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), gdy stosowanie budezonidu w postaci zawiesiny do nebulizacji jest uzasadnione. Lek nie jest wskazany do stosowania w celu zmniejszenia objawów ostrego napadu astmy lub stanu astmatycznego i bezdechu.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Wziewnie. Astma. Dawkowanie należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Dawkę należy zmniejszyć do najmniejszej dawki niezbędnej do utrzymania właściwej kontroli astmy. Dawkę dobową należy podzielić na 2 dawki na dobę (podawane rano i wieczorem). W przypadku niewystarczającej skuteczności dawkę dobową można podzielić na 3 lub 4 pojedyncze dawki. W przypadku, gdy konieczne jest zwiększenie działania terapeutycznego, szczególnie u tych pacjentów, u których nie występuje obfite wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, zaleca się raczej zwiększenie dawki leku wziewnego, niż stosowanie jednoczesnego leczenia kortykosteroidami doustnymi, ze względu na mniejsze ryzyko wystąpienia działań ogólnoustrojowych. Dorośli i młodzież (12-17 lat): dawka początkowa - 1-2 mg budezonidu 2 razy na dobę; dawka podtrzymująca - 0,5-1 mg 2 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa - 4 mg. Dzieci (2-11 lat) oraz niemowlęta (6-23 miesięcy): dawka początkowa - 0,5-1 mg 2 razy na dobę; dawka podtrzymująca - 0,25-0,5 mg 2 razy na dobę; maksymalna dawka dobowa - 2 mg. Stosowanie maksymalnej dawki dobowej (2 mg) u niemowląt w wieku powyżej 6 miesięcy i u dzieci w wieku poniżej 12 lat powinno być brane pod uwagę tylko u dzieci z ciężką astmą i w ograniczonym okresie czasu. Pacjenci leczeni za pomocą doustnych glikokortykosteroidów. Podczas zmiany leczenia z doustnych steroidów na leczenie preparatem wziewnym, pacjent powinien być we względnie stabilnym stanie. Przez ok. 10 dni podaje się dużą dawkę preparatu wziewnego jednocześnie z poprzednio stosowanym doustnym lekiem steroidowym. Następnie dawkę doustnego steroidu należy stopniowo zmniejszać (np. o 2,5 mg prednizolonu lub równoważną dawkę odpowiednika na miesiąc) do możliwie najmniejszej dawki skutecznej. Zespół krupu. Zazwyczaj stosowana dawka u niemowląt i dzieci wynosi 2 mg. Tę dawkę stosuje się w całości lub można podzielić ją na 2 dawki po 1 mg i podawać je w odstępie 30 min. Ten sposób dawkowania może być powtarzany co 12 h, maksymalnie do 36 h lub do uzyskania poprawy stanu klinicznego. POChP: 1-2 mg na dobę. Lek należy podawać w 2 dawkach podzielonych co 12 h aż do uzyskania poprawy stanu klinicznego. Szczególne grupy pacjentów. Brak danych dotyczących stosowania budezonidu w postaci wziewnej u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Ponieważ budezonid jest wydalany głównie w wyniku metabolizmu wątrobowego, u pacjentów z ciężką marskością wątroby po podaniu doustnym może wystąpić jego zwiększone stężenie w surowicy. Sposób podania. Aby zastosować wziewnie preparat BDS N w postaci zawiesiny do nebulizacji należy posiadać zestaw do inhalacji składający się z nebulizatora ze sprężarką powietrza. Preparat powinien być podawany przez nebulizator (PARI LC PLUS) ze sprężarką powietrza (PARI Boy SX) wyposażony w ustnik lub w odpowiednią maskę na twarz (maskę PARI Baby z opaską PARI Baby). Nebulizator powinien być połączony ze sprężarką powietrza o przepływie powietrza wynoszącym 6-8 l/min, i objętości napełnienia wynoszącej 2-6 ml. Nebulizatory ultradźwiękowe nie są odpowiednie do nebulizacji preparatu BDS N, dlatego nie należy ich używać w tym celu. Czas inhalacji i podana dawka są zależne od objętości oddechowej pacjenta i objętości napełniania. Należy poinformować pacjenta, że płukanie jamy ustnej wodą po każdej inhalacji zminimalizuje ryzyko wystąpienia zakażenia grzybami z rodzaju Candida jamy ustnej i gardła. Aby zapobiec podrażnieniu skóry twarzy po użyciu maski na twarz, skórę twarzy należy umyć wodą.