Bupivacaine Grindeks roztw. do wstrz. (5 mg/ml) - 5 amp. 10 ml

Nadtwardówkowo i okołonerwowo. DOROŚLI I DZIECI OD 12 LAT. W celu ustalenia dawki, lekarz powinien mieć odpowiednie doświadczenie oraz dokładne informacje na temat stanu zdrowia pacjenta. W przypadku przedłużenia znieczulenia poprzez ciągły wlew bądź przez powtarzane podawanie dużej dawki leku (bolus), należy rozważyć ryzyko toksycznego wzrostu stężenia leku w osoczu lub miejscowego uszkodzenia nerwu. Znieczulenie do zabiegu operacyjnego. Znieczulenie zewnątrzoponowe lędźwiowe chirurgiczne: stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 30-60 ml, dawka 75-150 mg, początek działania 10-20 min, czas trwania 3-5 h; stęż. 5 mg/ml, objęt. 15-30 ml, dawka 75-150 mg, początek działania 15-30 min, czas trwania 2-3 h. Znieczulenie zewnątrzoponowe lędźwiowe do cięcia cesarskiego: stęż. 5 mg/ml, objęt. 15-30 ml, dawka 75-150 mg, początek działania 15-30 min, czas trwania 2-3 h. Znieczulenie zewnątrzoponowe piersiowe chirurgiczne: stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 5-15 ml, dawka 12,5-37,5 mg, początek działania 10-15 min, czas trwania 1,5-2 h; stęż. 5 mg/ml, objęt. 5-10 ml, dawka 25-50 mg, początek działania 10-15 min, czas trwania 2-3 h. Znieczulenie zewnątrzoponowe ogonowe: stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 20-30 ml, dawka 50-75 mg, początek działania 20-30 min, czas trwania 1-2 h; stęż. 5 mg/ml, objęt. 20-30 ml, dawka 100-150 mg, początek działania 15-30 min, czas trwania 2-3 h. Znieczulenie większych nerwów (np. splot ramienny, udowy, nerw kulszowy): stęż. 5 mg/ml, objęt. 10-35 ml, dawka 50-175 mg, początek działania 15-30 min, czas trwania 4-8 h. Znieczulenie regionalne (np. znieczulenie mniejszych nerwów, znieczulenie nasiękowe): stęż. 2,5 mg/ml, objęt. <60 ml, dawka <150 mg, początek działania 1-3 min, czas trwania 3-4 h; stęż. 5 mg/ml, objęt. ≤30, dawka ≤150 mg, początek działania 1-10 min, czas trwania 3-8 h. Uśmierzenie ostrego bólu. Znieczulenie zewnątrzoponowe lędźwiowe powtarzane wstrzyknięcia (np. uśmierzenie bólu pooperacyjnego): stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 6-15 ml w odstępach 30 min, dawka 15-37,5 mg w odstępach 30 min, początek działania 2-5 min, czas trwania 1-2 h. Znieczulenie zewnątrzoponowe lędźwiowe ciągły wlew: stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 5-7,5 ml/h, dawka 12,5-18,8 mg/h. Znieczulenie ciągłe podczas porodu: stęż. 1,25 mg/ml, objęt. 5-10 ml/h, dawka 6,25-12,5 mg/h. Znieczulenie zewnątrzoponowe piersiowe ciągły wlew: stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 4-7,5 ml, dawka 10-18,8 mg/h. Znieczulenie wewnątrzstawowe (np. po artroskopii kolana): stęż. 2,5 mg/ml, objęt. ≤40 ml, dawka ≤100 mg, początek działania 5-10 min, czas trwania 2-4 h po okresie wypłukania. Znieczulenie regionalne (np. znieczulenie mniejszych nerwów i znieczulenie nasiękowe): stęż. 2,5 mg/ml, objęt. ≤60 ml, dawka ≤150 mg, początek działania 1-3 min, czas trwania 3-4 h. Uwagi: powyższe ilości podane są łącznie z dawką próbną. Dawki przedstawione powyżej zazwyczaj zapewniają zamierzony efekt znieczulenia. Niewielkie różnice mogą pojawić się w początkowym okresie działania znieczulenia i w czasie jego trwania. Należy unikać stosowania zbyt dużych dawek w znieczuleniu miejscowym. Zazwyczaj w celu pełniejszego znieczulenia wszystkich włókien nerwowych w większych nerwach, niezbędne jest podanie wyższego stężenia środka znieczulającego. Do znieczulenia mniejszych nerwów bądź uśmierzenia bólu (np. przy bólach porodowych), niższe stężenie będzie wystarczające. Objętość roztworu ustalana jest ze względu na obszar znieczulenia. W celu uniknięcia przypadkowego donaczyniowego podania, przed i w trakcie wstrzyknięcia zaleca się uważną aspirację. Główną dawkę należy wstrzykiwać powoli, z szybkością 25-50 mg/min, przy wzroście dawki trzeba uważnie obserwować funkcje życiowe pacjenta i utrzymywać kontakt słowny z pacjentem. Przy znieczuleniu zewnątrzoponowym, zalecane jest podanie dawki próbnej w objętości 3-5 ml roztworu bupiwakainy z adrenaliną. Niezamierzone podanie donaczyniowe może spowodować krótkotrwałe przyspieszenie akcji serca, natomiast przypadkowe podanie dooponowe - objawy znieczulenia rdzeniowego. W przypadku wystąpienia objawów toksyczności, należy natychmiast przerwać podawanie preparatu. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że przy średniej dawce dla dorosłego człowieka, wynoszącej 400 mg bupiwakainy na dobę nie obserwowano objawów toksyczności. 1) W przypadku blokady splotu nerwowego, należy zastosować dawkę zgodnie z miejscem wkłucia i stanem zdrowia pacjenta. Znieczulenie splotu ramiennego może wiązać się z większą częstością występowania działań niepożądanych związanych z niezamierzonym podaniem środka miejscowo znieczulającego dotętniczo. 2) Dawka maksymalna <400 mg/dobę. 3) Roztwór bupiwakainy jest często stosowany w znieczuleniu zewnątrzoponowym w połączeniu z odpowiednimi opioidami podawanymi w celu uśmierzenia bólu (w tym podczas porodu). Dawka całkowita wynosi <400 mg/dobę. 4) W przypadku, gdy pacjent stosuje równocześnie dodatkowe dawki bupiwakainy w innym celu, nie należy przekraczać limitu 150 mg pojedynczej dawki. 5) W przypadku dawek powtarzanych można podawać do 50 mg chlorowodorku bupiwakainy co 2 h. DZIECI OD 1 DO 12 LAT. Szybkie uśmierzenie ostrego bólu (przed i pooperacyjnego). Znieczulenie zewnątrzoponowe ogonowe, znieczulenie zewnątrzoponowe lędźwiowe, znieczulenie zewnątrzoponowe piersiowe: stęż. 2,5 mg/ml, objęt. 0,6-0,8 ml/kg mc., dawka 1,5-2 mg/kg mc., początek działania 20-30 min, czas trwania 2-6 h. Dawka dla dzieci wyliczana jest na zasadzie: 2 mg preparatu/kg mc. Jeżeli objętość preparatu, którą należy podać dziecku (z wyliczenia) wynosi >20 ml, należy podać roztwór o stężeniu 0,20% zamiast 0,25% w wyliczonej objętości. Powyższe dawki to dawki podstawowe do stosowania w praktyce pediatrycznej. W indywidualnych przypadkach dopuszczalne są zmiany w dawkowaniu.