Bupivacainum hydrochloricum WZF roztw. do wstrz. (5 mg/ml) - 5 fiolek 20 ml

Dawkowanie ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta; dawka i stężenie zależą od techniki znieczulenia, wielkości znieczulanego obszaru, unaczynienia w regionie podawania leku, wymaganego stopnia blokady ruchowej, pożądanego czasu działania znieczulenia, stanu klinicznego pacjenta, ilości znieczulanych segmentów w znieczuleniu zewnątrzoponowym. Dzieci w wieku od 1 do 12 lat. Poniższe dawki należy potraktować jako zalecane do stosowania u dzieci. U dzieci z dużą masą ciała często konieczne jest zmniejszenie dawki, należy ją ustalić w oparciu o należną masę ciała. Należy stosować najmniejszą dawkę potrzebną do uzyskania odpowiedniego znieczulenia. Leczenie ostrego bólu (w okresie około- i pooperacyjnym): zewnątrzoponowe krzyżowe - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 0,6-0,8 ml/kg mc., dawka 1,5-2 mg/kg mc. (początek działania - 20-30 min; czas działania - 2-6 h); zewnątrzoponowe lędźwiowe - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 0,6-0,8 ml/kg mc, dawka 1,5-2 mg/kg mc. (początek działania - 20-30 min; czas działania - 2-6 h); zewnątrzoponowe piersiowe (blokady zewnątrzoponowe piersiowe wymagają podawania zwiększanych dawek do osiągnięcia pożądanego poziomu znieczulenia) - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 0,6-0,8 ml/kg mc, dawka 1,5-2 mg/kg mc. (początek działania - 20-30 min; czas działania - 2-6 h); znieczulenie nasiękowe wokół pola operacyjnego (np. blokady małych nerwów i infiltracja) - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, dawka 0,5-2 mg/kg mc. lub stężenie r-ru 5 mg/ml, dawka 0,5-2 mg/kg mc.; blokady nerwów obwodowych (np. biodrowo-pachwinowa – biodrowo-podbrzuszna) -stężenie r-ru 2,5 mg/ml, dawka 0,5-2 mg/kg mc. lub stężenie r-ru 5 mg/ml, dawka 0,5-2 mg/kg mc. (rozpoczęcie działania i czas działania obwodowej blokady nerwów zależy od rodzaju blokady i podawanej dawki). U dzieci dawkę całkowitą należy wyznaczać na podstawie rzeczywistej masy ciała, maksymalnie do 2 mg/kg mc. Należy powtarzać aspirację przed i podczas podawania dawki należnej leku w celu uniknięcia podania donaczyniowego. Dawkę należną należy wstrzykiwać powoli w dawkach podzielonych, zwłaszcza podczas podawania zewnątrzoponowego w odcinek lędźwiowy i piersiowy, stale i uważnie monitorując czynności życiowe pacjenta. Znieczulenie nasiękowe okołomigdałkowe przeprowadzano u dzieci w wieku >2 lat z zastosowaniem bupiwakainy 2,5 mg/ml w dawce od 7,5 do 12,5 mg na migdałek. Blokady biodrowo-pachwinowe - biodrowo-podbrzuszne przeprowadzano u dzieci w wieku ≥1. rż. z zastosowaniem bupiwakainy 2,5 mg/ml w dawce 0,1-0,5 ml/kg mc., co odpowiada 0,25-1,25 mg/kg mc. Dzieci w wieku ≥5 lat otrzymywały bupiwakainę 5 mg/ml w dawce 1,25-2 mg/kg mc. W celu wykonania blokady prącia stosowano bupiwakainę 5 mg/ml w całkowitej dawce 0,2-0,5 ml/kg mc., co odpowiada 1-2,5 mg/kg mc. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u dzieci <1 roku. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności przerywanych wstrzyknięć (bolusów) podawanych zewnątrzoponowo lub infuzji ciągłej. Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat. Dawka indywidualna powinna być wyliczona z uwzględnieniem stanu ogólnego pacjenta. W przypadku stosowania przedłużonego znieczulenia poprzez wykorzystanie techniki znieczulenia ciągłego lub powtarzanych dawek należy rozważyć możliwość osiągnięcia toksycznego stężenia w osoczu we krwi lub wystąpienia miejscowego uszkodzenia nerwów. Znieczulenie do zabiegu chirurgicznego: zewnątrzoponowe lędźwiowe do zabiegu chirurgicznego (dawka uwzględnia dawkę próbną) - stężenie r-ru 5 mg/ml, objętość 15-30 ml, dawka 75-150 mg (początek działania - 15-30 min; czas działania - 2-3 h); zewnątrzoponowe lędźwiowe do cięcia cesarskiego (dawka uwzględnia dawkę próbną) - stężenie r-ru 5 mg/ml, objętość 15-30 ml, dawka 75-150 mg (początek działania - 15-30 min; czas działania - 2-3 h); zewnątrzoponowe piersiowe do zabiegu chirurgicznego (dawka uwzględnia dawkę próbną) - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 5-15 ml, dawka 12,5-37,5 mg (początek działania - 10-15 min; czas działania - 1,5-2 h) lub stężenie r-ru 5 mg/ml, objętość 5-10 ml, dawka 25-50 mg (początek działania - 10-15 min; czas działania - 2-3 h); zewnątrzoponowe krzyżowe (dawka uwzględnia dawkę próbną) - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 20-30 ml, dawka 50-75 mg (początek działania - 20-30 min; czas działania - 1-2 h) lub stężenie r-ru 5 mg/ml, objętość 20-30 ml, dawka 100-150 mg (początek działania - 15-30 min; czas działania - 2-3 h); blokada nerwów obwodowych, np. splot ramienny, udowy, kulszowy (w przypadku znieczulenia dużych nerwów dawkę należy dostosować w zależności od miejsca podania i stanu ogólnego pacjenta; znieczulenie nerwów międzyżebrowych i splotu ramiennego z dostępu nadobojczykowego wiąże się ze zwiększoną częstością ciężkich działań niepożądanych, niezależnie od użytego do znieczulenia lokalnego anestetyku) - stężenie r-ru 5 mg/ml, objętość 10-35 ml, dawka 50-175 mg (początek działania - 15-30 min; czas działania - 4-8 h); znieczulenie nasiękowe, blokady małych nerwów - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość <60 ml, dawka <150 mg (początek działania - 1-3 min; czas działania - 3-4 h) lub stężenie r-ru 5 mg/ml, objętość ≤30 ml, dawka ≤150 mg (początek działania - 1-10 min; czas działania - 3-8 h). Leczenie ostrego bólu: zewnątrzoponowe lędźwiowe: dawka pojedyncza (dawka całkowita ≤400 mg/24 h), np. znieczulenie okresie pooperacyjnym - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 6-15 ml, dawka 15-37,5 mg, najmniejszy odstęp pomiędzy dawkami to 30 min (początek działania - 2-5 min; czas działania - 1-2  h); znieczulenie ciągłe (roztwór ten jest często stosowany w znieczuleniu zewnątrzoponowym do leczenia bólu w połączeniu z lekiem opioidowym, dawka całkowita ≤400 mg/24 h) - stężenie r-ru 1,25 mg/ml, objętość 10-15 ml/h, dawka 12,5-18,8 mg/h lub stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 5-7,5 ml/h, dawka 12,5-18,8 mg/h; znieczulenie ciągłe podczas porodu (roztwór ten jest często stosowany w znieczuleniu zewnątrzoponowym do leczenia bólu w połączeniu z lekiem opioidowym, dawka całkowita ≤400 mg/24 h) - stężenie r-ru 1,25 mg/ml, objętość 5-10 ml/h, dawka 6,25-12,5 mg/h; zewnątrzoponowe piersiowe znieczulenie ciągłe - stężenie r-ru 1,25 mg/ml, objętość 10-15 ml/h, dawka 6,3-12,5 mg/h lub stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość 4-7,5 ml/h dawka 10-18,8 mg/h; podanie dostawowe, np. pojedyncze wstrzyknięcie po artroskopii kolana (zgłaszano przypadki chondrolizy u pacjentów otrzymujących pooperacyjnie dostawowo ciągły wlew środków miejscowo znieczulających) - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość ≤40 ml, dawka ≤100 mg, jeżeli jednocześnie u pacjenta jest stosowana bupiwakaina w innych technikach znieczulenia całkowita podana dawka bupiwakainy nie powinna przekraczać 150 mg (początek działania - 5-10 min; czas działania - 2-4 h); znieczulenie nasiękowe, blokady małych nerwów - stężenie r-ru 2,5 mg/ml, objętość ≤60 ml, dawka ≤150 mg (początek działania - 1-3 min; czas działania - 3-4 h). Należy unikać niepotrzebnego stosowania dużych dawek leków miejscowo znieczulających. W celu uzyskania całkowitej blokady wszystkich włókien nerwowych w dużych nerwach konieczne są większe stężenia leku. Do uzyskania całkowitej blokady mniejszych nerwów lub znieczulenia o mniejszej sile (np. zniesienie bólu porodowego) wskazane jest zastosowanie mniejszych stężeń. Objętość podanego leku decyduje o wielkości obszaru znieczulenia. Dawkę główną bupiwakainy należy wstrzykiwać powoli, z szybkością 25-50 mg/min lub podawać lek w dawkach podzielonych. Jednocześnie należy uważnie kontrolować czynności fizjologiczne i utrzymywać kontakt słowny z pacjentem. Przed podaniem leku do przestrzeni zewnątrzoponowej, zaleca się zastosowanie dawki próbnej 3-5 ml roztworu bupiwakainy z adrenaliną. Niezamierzone podanie donaczyniowe leku można rozpoznać na podstawie przemijającego przyspieszenia czynności serca, a niezamierzone podanie do przestrzeni podpajęczynówkowej po wystąpieniu objawów blokady. W przypadku wystąpienia ostrych objawów toksyczności, należy natychmiast przerwać podawanie leku. Dotychczasowe obserwacje wskazują, że dawka dobowa 400 mg jest dobrze tolerowana przez przeciętnego dorosłego.