Carbomedac konc. do sporz. roztw. do inf. (10 mg/ml) - fiolka 45 ml

Dożylnie. Dorośli: pacjenci dotychczas nieleczeni, z prawidłową czynnością nerek (CCr >60 ml/min) - 400 mg/m² pc., w infuzji przez 15-60 min. Alternatywnym sposobem określenia dawki może być zastosowanie wzoru Calverta: dawka (mg) = docelowa wartość AUC (mg/ml x min) x [GFR ml/min + 25]. Docelowa wartość AUC wynosi: w przypadku monoterapii karboplatyną u pacjentów dotychczas nieleczonych - 5-7 mg/ml x min; w przypadku monoterapii karboplatyną u pacjentów wcześniej leczonych - 4-6 mg/ml x min; w przypadku terapii skojarzonej karboplatyną i cyklofosfamidem u pacjentów dotychczas nieleczonych - 4-6 mg/ml x min. Na podstawie wzoru Calverta całkowitą dawkę karboplatyny oblicza się w mg, nie w mg/m². Wzoru Calverta nie należy stosować u pacjentów uprzednio intensywnie leczonych, tzn. jeżeli otrzymywali jakąkolwiek z poniższych terapii: mitomycyna C; nitrozomocznik; leczenie skojarzone doksorubicyną/cyklofosfamidem/cisplatyną; leczenie skojarzone z zastosowaniem pięciu lub więcej środków; radioterapia ≥4500 radów, zogniskowana w polu 20 x 20 cm lub na więcej niż jednym polu. Podczas początkowych cykli leczenia karboplatyną należy cotygodniowo kontrolować morfologię krwi (określić nadir wartości hematologicznych) i w razie potrzeby zmodyfikować dawkowanie w kolejnych cyklach. Leczenia nie należy powtarzać wcześniej niż po upływie 4 tyg. od poprzedniego cyklu leczenia i (lub) dopóki liczba granulocytów obojętnochłonnych wynosi co najmniej 2000 komórek/mm³, a liczba płytek krwi co najmniej 100 000 komórek/mm³. Zaleca się obniżenie dawki początkowej o 20-25 % u pacjentów z takimi czynnikami ryzyka, jak wcześniejsze leczenie powodujące zahamowanie czynności szpiku kostnego lub niski stopień stanu sprawności (punktacja 2-4 wg skali ECOG-Zubroda lub <80 wg skali Karnofsky'ego). W celu dostosowania dawki w przyszłości, zaleca się określenie hematologicznego nadiru za pomocą cotygodniowych badań krwi podczas początkowych kursów leczenia karboplatyną. Szczególne grupy pacjentów. Dostosowanie dawkowania na początku lub w późniejszym okresie leczenia może być konieczne w zależności od stanu fizycznego pacjenta. U pacjentów z CCr <60 ml/min istnieje zwiększone ryzyko ciężkiej mielosupresji. Częstość ciężkiej leukopenii, neutropenii lub trombocytopenii utrzymuje się na poziomie ok. 25% podczas stosowania następujących zaleconych dawek: wyjściowy CCr 41-59 ml/min - dawka początkowa (1. dzień) - 250 mg/m² pc. iv.; CCr 16-40 ml/min - dawka początkowa (1. dzień) - 200 mg/m² pc. iv. U pacjentów z CCr <30 ml/min przed rozpoczęciem leczenia karboplatyną należy przeprowadzić indywidualną ocenę stosunku korzyści do ryzyka. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania karboplatyny we wstrzyknięciu u pacjentów z CCr ≤15 ml/min, które pozwalałyby określić zalecone dawkowanie. Wszystkie powyższe zalecenia dotyczące dawkowania odnoszą się do początkowego cyklu leczenia. Następne dawki należy dostosować do tolerancji leczenia przez pacjenta i do akceptowalnego poziomu mielosupresji. Optymalne stosowanie karboplatyny w skojarzeniu z innymi lekami o działaniu mielosupresyjnym wymaga dostosowania dawki zależnie od obranych zasad leczenia i schematu leczenia. Rozcieńczanie. Lek należy rozcieńczyć 5% roztworem glukozy do infuzji (50 mg/ml) do stężenia w zakresie 0,4–2 mg/ml lub 0,9% roztworem chlorku sodu do infuzji (9 mg/ml) do stężenia 2 mg/ml. Karboplatyna może wchodzić w interakcję z aluminium, tworząc czarny osad. Do przygotowania lub podania karboplatyny nie należy stosować igieł, strzykawek, cewników lub zestawów do podawania dożylnego zawierających aluminium, ponieważ może ono wejść w kontakt z karboplatyną. Sposób podania: podawać w infuzji dożylnej, trwającej 15-60 min. Do przygotowania lub podania karboplatyny nie należy stosować igieł, strzykawek, cewników lub zestawów do podawania dożylnego zawierających aluminium, ponieważ może ono wejść w kontakt z karboplatyną i prowadzić tworzenia się osadu i (lub) do osłabienia aktywności przeciwnowotworowej. Przed podaniem infuzji koncentrat należy rozcieńczyć 5% roztworem glukozy do stężenia 0,4-2 mg/ml lub 0,9% roztworem NaCl do stężenia 2 mg/ml.